Is de opwarming van de aarde een reden tot asielverlening?
Goed geprobeerd, Ioane Teitiota uit het eilandenrijk Kiribati in de Stille Zuidzee. De 37-jarige man voelt zich bedreigd door de stijgende zeespiegel en de toenemende risico’s daaraan verbonden.
Niet getreurd; hij trekt naar Nieuw-Zeeland, vraag asiel aan geeft en noemt zichzelf een klimaatvluchteling want zijn thuisland gaat in de zee verdwijnen. Jawel, het staat vast, volgens de experten van de VN zal de zeespiegel met 3 mm per jaar stijgen. Da’s 3 cm op tien jaar tijd. Laten we zijn levensverwachting royaal inschatten en aannemen dat hij nog 60 jaar voor de boeg heeft, dus een stijging van 18 cm. Met een goed paar gummi laarzen hoeft hij tot aan zijn laatste levensadem geen natte voeten te krijgen.
De Nieuw-Zeelandse rechter was niet onder de indruk. Terug naar thuisland. Misschien is er daar geen Spionnencentrum of een Multicul-Beschermingsrechtbank, zoals die in Straatsburg. In elk geval heeft het land b al rekening gehouden met het probleem dat wij door onze overdadige consumptiedrang veroorzaakt hebben.
In antwoord op een schriftelijke vraag erkent in ons land staatssecretaris voor Leefmilieu Melchior Wathelet “dat het fenomeen van de klimaatvluchteling een nieuw belangrijk gegeven is waarmee rekening moet worden gehouden in de context van het migratie- en asielbeleid”. Wathelet verwijst hierbij naar een stelling in het meest recente IPCC-rapport “dat als de frequentie of de omvang de rampen toeneemt het in bepaalde streken op aarde steeds moeilijker zal worden om te overleven of om in zijn levensonderhoud te voorzien en dat vele inwoners gedwongen zullen worden om zich elders te vestigen”. Vraagsteller Schiltz Jr. verwijst naar een recent rapport van het International Displacement Monitoring Centre wat melding maakt van 32,4 miljoen mensen die in 2012 gedwongen waren hun huizen te ontvluchten omwille van rampen zoals aardbevingen, stormen en overstromingen. Tegen 2050 zouden er liefst 200 miljoen klimaatvluchtelingen zijn.
Om klimaatvluchtelingen te erkennen dient er volgens Wathelet een specifiek juridisch statuut te worden uitgewerkt. Een eerste obstakel is de definitie van klimaatvluchteling. “De druk die wordt uitgeoefend door de impact van de klimaatverandering is doorgaans maar één van de factoren die aanleiding geven tot migratie zoals economische elementen, gezondheid, politiek, veiligheid… De klimaatfactor mag derhalve niet los gezien worden van andere migratiefactoren en de problematiek mag enkel op een geïntegreerde manier benaderd worden in het ruimere kader van het migratie- en asielbeleid. Dit zou ondertussen binnen de regering kunnen besproken worden in het kader van de hervormingen inzake asiel en migratie”, aldus de staatssecretaris. Hij verkiest echter de besprekingen over de uitwerking van een specifiek juridisch statuut voor klimaatvluchtelingen op Europees niveau te voeren “teneinde een geharmoniseerd kader te bepalen”.
FT
Yep, en Luc Coene van de Nationale Bank wil mensen die gewerkt hebben, maar om welke reden dan ook werkloos geweest zijn tijdens hun loopbaan die periode langer laten werken. Het kan niet als je werkloos bent dat je pensioenrechten behouden blijven. Wat doet zo een man een uitspraak over het beleid dat moet gevoerd worden? Hij zou beter de dingen bij naam noemen, en de duizenden profiteurs die NOOIT één cent hebben bijgedragen aan ons “sociaal systeem” op de korrel nemen. Hallo Luc, zijn we daar nog???