Zo kan het ook.
Een gijzeling in de westerse landen gaat gepaard met eindeloze onderhandelingen, de komst van een psycholoog, een specialist-psychiater om de psycholoog ter zijde te staan, een onderzoek naar het motief, een excuus voor het motief, gesprekken met familieleden, vrienden en buren, een mediacircus.
In Israël maken ze daar korte metten mee. In dit actueel geval te Ashkelon hield een geestesgestoorde man zijn 4-jarig nichtje gegijzeld. Na twee uur besloot men niet meer met hem te praten, maar te handelen. Een speciale eenheid beëindigde het spektakel in enkele minuten.
Van mediacircus naar rechtspraak circus. Niet alleen een mediacircus ten top maar verder ook “bescherming” van de gijzelnemer waarbij iedereen in het openbaar enorm zijn best doet om de misdadiger en zijn misdaad goed te praten en er advokaten rondlopen, de naam en de functie niet waardig, die als er zelfs geen minimale verzachtende omstandigheden kunnen gevonden worden naarstig op zoek gaan naar procedurefouten.
Als de dader dan al achter de tralies belandt, is het voor een belachelijk korte periode waarbij hij alle nodige middelen om een angenaam verblijf ter beschikking krijgt. Hij mag zelfs bepaald voedsel weigeren. Tijdens zijn “verblijf” wordt er door de linkse meute en hun advokaatjes streng op toegezien dat het hem aan niets ontbreekt en dat hij zelfs nog vergoedingen krijgt. Ik denk bvb aan Farid le fou die in Brussel een hele wijk voor aanzienlijke tijd ontregelde met zijn gijzeling.
Dit bericht over hem verscheen vandaag in de krant:
“De beruchte gevangene Farid Bamouhammad, beter gekend als Farid ‘Le Fou’, is dit weekend voor de 35e keer in zeven jaar tijd verhuisd van gevangenis. Daar kan hij een schadevergoeding van 5.000 euro voor krijgen. Een rechtbank heeft vorig jaar geoordeeld dat zo vaak verhuizen niet menselijk is. Volgende week spreekt de rechter in beroep zich daarover uit.”
Een schadevergoeding? Hoe is het toch mogelijk? Van mij kan hij een vergoeding krijgen maar dan van een totaal andere aard.
Bravo Israel! dit is zoals het moet zijn, geen eindeloos gebabbel maar een doelgerichte actie. Krijgt de schuldige het hard te verduren tijdens die actie dan heeft hij pech. Hij had het maar niet moeten doen.
Je kunt de vraag stellen wie is er nu feitelijk ” Le Fou ” onze Farid of onze edelachtbaren
Dit is een krachtdadig optreden, en effectief. Gisteren zag ik de herhaling van Pauw en Witteman (vara) van dinsdag. Het laatste gespreksonderwerp ging over de treinkapingen van Molukkers in Nederland in de jaren ’70. Hier ging het specifiek over de laatste treinkaping. Een journalist die destijds de gebeurtenissen 20 dagen op de voet volgde ging in debat met een Molukse vrouw die zich verdiept had in de afwikkeling van de kaping. Zij beweerde dat er veel te veel geweld was gebruikt om de kaping te beëindigen, daar er lichamen van kapers waren met 40 kogels in. De dame werd door de journalist met de neus op de feiten gedrukt en zei dat er geen andere oplossing was. Toch bleef de dame tot vervelens toe herhalen dat er onnodig geweld was gebruikt. Hoe de kaping dan wel beëdigd had moeten worden kon ze er niet bij vertellen. Voor geïnteresseerden, u kan de uitzending (van dinsdag) nog bekijken via Google bij Pauw en Witteman.
Ik zie het verschil niet of ge nu sterft met een kogel of veertig, dat laatste biedt wel enige zekerheid. Och die dame , als ze je zo wil noemen , kan beweren wat ze wil . Feit is , die kapende mislukte Molukkers hebben het nooit meer gedaan. Ik geloof in zinvol geweld als het leven van een onschuldige kan gered worden !
Rene,
ik zie het verschil ook niet, maar deze dame wilde blijkbaar iets aantonen wat er niet was. Racisme, hoewel het woord niet gevallen is.