Laten we elkaar geen Liesbeth noemen en de zaken noemen wat ze zijn.
Als de pensioencommissie pleit voor het “progressief belasten” van de aanvullende pensioenen, wordt dat gespin gretig overgenomen door de media.
Voor mij is het nochtans simpel.
We spreken hier over niets minder dan de (gedeeltelijke) nationalisering van de pensioenreserves.
Jij leest misschien “progressief belasten”, maar dit gaat helemaal niet over belastingen.
Dit is meer: jij hebt wat ik wil en ik ga het van je afnemen.
DAAR gaat dit om
Communistische toestanden. Hier in België.
De vergrijzing is amper begonnen en er wordt al volop geloerd naar het pensioenpotje dat je opzij had staan voor je oude dag.
Vroeger spoorde de overheid werkgevers en werknemers aan om toch maar wat centjes opzij te zetten voor een comfortabele vrije dag.
De overheid zou zorgen voor een basispensioen, voor de extraatjes moest je zelf maar zorgen.
En zo gebeurde.
De burgers van dit land gingen massaal sparen voor dat aanvullend pensioen.
Zeker de werknemers en de zelfstandigen.
De ambtenaren krijgen sowieso een goed pensioen.
Met 2.500 euro in de maand, moet je toch goed kunnen rondkomen?
Het wordt zelfs helemaal feest als ook je partner geniet van een ambtenarenpensioen.
Dan zit je aan bijna 5.000 euro per maand.
Dat is beter dan Win for Life winnen, he!
Tweeëneenhalf keer beter om precies te zijn.
Als werknemers en zeker zelfstandigen later op dezelfde manier van hun pensioen willen genieten, moest er dus gespaard worden.
Heel wat burgers hebben inmiddels een stevige spaarpot opzij staan om ook straks nog te genieten van het leven.
Maar wat horen we nu?
Om de pensioenen betaalbaar te houden, gaan we dat “appeltje voor de dorst” extra belasten.
Tijd voor solidariteit op zijn Belgisch.
De zelfstandige met 840 euro pensioen en de werknemer met 1.180 euro mag wat extra geld in de pot gooien.
Van het geld dat je gespaard hebt, gaan we alvast 20% aanslaan. Over de rest kan altijd later nog eens gesproken worden.
Jij denkt nu waarschijnlijk dat ik dat hier allemaal uit mijn rechterduim zuig?
Allez, als de overheid zoiets zou voorstellen staat het land toch op zijn kop?
Wilde stakingen, betogingen, waterkanonnen, … je kent het wel.
Maar nee, niets van dat.
De overheid gooit daar het sausje van “progressief belasten” en “solidariteit” overheen, de media neemt dat klakkeloos over en dat passeert zonder dat iemand weet wat er gebeurd is.
En straks gaan de ambtenaren en andere parasieten nationalistisch met de driekleur zwaaien. Zijn dat patriotten? Nee graaiers die willen dat alles blijft zoals het is.
Wat zeg je? Er is een gat gevonden in de begroting van di rupo van bijna twee miljard euro ? Met welk geld betalen ze die royale pensioen van denk je, juist.
Misschien vind u een pensioen van een ambtenaar te hoog maar wat moet je dan zeggen over de pensioenen van politiekers en van leger officieren
Oeioei, ben ik hier op een of andere linkse site beland? Het voeden van jaloersheid tegenover zij die wat meer hebben, zomaar. Zonder nuance. Want socialisme teert nu immers steevast op afgunst, met daaruit voortvloeiend “afpakken van zij die het verdienen, om te geven aan zij die het niet verdienen”.
Wat heeft u dan belet om ambtenaar te worden? Ik zal het in uw plaats zeggen. Vroeger werd iemand “die aan de staat werkte” meewarig bekeken door de “grootverdieners” in de privé, want een echte armoedzaaier met zijn karig loontje. In de “privé” was het immers zoveel beter.
Hij werd dan vanuit ziijn overheid getroost voor zijn heel wat lager loon met een uitzicht op een beter pensioen, dat, zo werd gezegd, geen echt pensioen meer was, maar eerder beschouwd diende te worden als een soort uitgesteld loon. De “mensen aan de Staat” vonden dat billijk, maar moesten toch vele, vele jaren geduld hebben vooraleer hun loon een klein beetje de vergelijking kon doorstaan met “de privé”. Maar ze verkozen de zekerheid van de job en hun pensioen boven de heel war riantere weddes in de privé.
Toegegeven, met de jaren werd uit noodzaak wat gesleuteld in de positieve zin aan de barema’s, maar dan nog.
En zie, nu het allemaal wat minder loopt in die sector, steekt jaloersheid de kop op, en ontstaat een soort hetze tegen de ambtenaren.
Geen sprake meer over de talrijke voordelen in natura in de privé tegenover de ambtenaren, zoals gratis bedrijfswagens, maaltijdcheques, groepsverzekeringen, dubbele vakantiepremies, dito eindejaarspremies, etc. Geen sprake van al het “zwarte geld” bij de zelfstandigen, intussen stinkend rijk op de kap van de gemeenschap. Waar zitten dan de echte parasieten?!
Neen, enkel afgunst tegenover zij die hun hele loopbaan gedwongen tevreden zijn geweest met een heel wat lager loon, en die nu, met “pensioen”, hun uitgesteld loon dus, afgeschilderd worden als parasieten. Je moet maar durven.
oeioeioei Geronimo, voelt je je aangesproken? wat is er aan de hand? wel weeral de lafheid van de politiek die tweedracht zaait.
De relatieve uitgaven voor ambtenarenpensioenen – het totale bedrag aan ambtenarenpensioenen in verhouding tot het nationale inkomen (bbp) – zijn sinds 1980 met meer dan de helft gestegen en zijn sinds 1970 zelfs verdubbeld. De relatieve uitgaven voor werknemers en zelfstandigen zijn in dezelfde periode niet gestegen.
Dat blijkt uit berekeningen die Edwin De Boeck, van de studiedienst van de KBC-groep, maakte op basis van officiële statistieken.
Werknemers en zelfstandigen hebben dus ingeleverd op hun pensioen, ambtenaren niet. Dat blijkt uit de volgende cijfers: De afgelopen dertig jaar – tussen 1980 en enkele jaren geleden – zijn de totale uitgaven voor de pensioenen niet gestegen maar stabiel gebleven op ongeveer 9 procent van het nationale inkomen (bbp).
Het gewicht van de ambtenarenpensioenen steeg van 2 procent van het bbp in 1980 tot meer dan 3 procent in 2005 en bijna 3,5 procent in 2010. In de veertig jaar tussen 1970 en 2010 is hun gewicht zelfs meer dan verdubbeld van 1,5 naar 3,5 procent van het bbp.
Het gewicht van de werknemers- en zelfstandigenpensioenen daalde in die periode. De redenen hiervoor zijn dat werknemerspensioenen niet welvaartsvast zijn – in tegenstelling tot ambtenarenpensioenen worden ze niet verhoogd als de werkenden opslag krijgen – en dat de hogere werknemerspensioenen afgetopt zijn. Maar dat is ondertussen al het geval voor de helft van de werknemers.
Het relatieve gewicht van de ambtenarenpensioenen in de toekomst zal blijven stijgen, maar minder uitgesproken. De reden hiervoor is niet dat de overheid de moed zal hebben om hierin te snoeien, maar gewoon omdat er alsmaar minder overheidspersoneel met het echte ambtenarenstatuut werkt. Omdat de politiek het niet aandurft te raken aan het loodzware ambtenarenpensioen, werken steeds meer mensen in overheidsdienst als “contractuele personeelsleden”, met een werknemersstatuut zoals in de privésector.
Gezien de reacties ,verwijs ik naar mijn bijdrage van 19 mei 2014. De grond van het probleem is het repartitiestelsel in plaats van het kapitalisatiestelsel. Zoals in de bijdrage van 19 mei 2014 duidelijk gesteld werd, is het repartitiestelsel in de eerste plaats een chantage middel om stemmen te kopen. Tevens moet dit ook de verschillende soorten(=mieren en krekels) tegen elkaar opzetten, wat gezien de reacties dan ook al gelukt is. Ondanks alles moet het met de huidige middelen mogelijk zijn om voor iedereen te bepalen waarop hij recht heeft, op basis van wat er werd afgedragen met daarbij de gekapitaliseerde interest. Welke hoedanigheid men dan ook heeft of had, is dan van geen belang meer. Het enige wat telt is dan wat er afgedragen werd voor het pensioen, en ook betaald werd als belastingen, gezien de pensioenen ook betaald worden uit deze belastinginkomsten.
Het gevolg is dan ook dat alle afgunst en nijd volledig misplaatst zijn.
Wat individueel werd gespaard voor het pensioen via bank of werkgever.. komt alleen aan de spaarder toe. Iedereen kan immers een bijkomende inspanning leveren voor zijn pensioen. Als men dit om welke reden niet wil doen, dient men daarvan de gevolgen te dragen. Men moet nu eenmaal weten wat men wil!!!
Inderdaad Lovenaar, volledig akkoord! Trouwens het verdeel en heers principe wordt nergens zo goed en doelgericht toegepast als in Vlaanderen. De Vlamingen zijn gemakkelijk te verdelen maar zelf zien ze dat eerder als een individuele mening te hebben.
Hou nu eens op over die vergrijzing. Dat is een MYTHE. Het verschil in de ouderdomsstatistieken zit ‘m louter en alleen in het feit dat de kindersterfte die vroeger de gemiddelde leeftijd naar omlaag trok, weggewerkt is. Doe zelf de test en stel een lijst op van alle mensen die u gekend hebt die op relatief jonge leeftijd zijn gestorven. Wedden dat u, zoals ik, tot de conclusie moet komen dat de lijst LANG is. Of bezoek een kerkhof en bereken de leeftijd van de bewoners van de oudste zerken. U zult vaststellen dat veel onder hen een leeftijd bereikten die ook vandaag nog niet op een palmares zou misstaan. Verder beseffen de regenten natuurlijk goed genoeg dat ze opgescheept zitten met snel aanwassende levenslang en generationeel onproductieve bevolkingssegmenten die, wil men de situatie niet in een complete anarchie doen verzanden, MOETEN onderhouden worden. De “vergrijzing” is dus niet meer dan een fabeltje dat dankbaar wordt aangegrepen om één en ander te verdoezelen. En ja, natuurlijk horen de menschen graag dat ze nog héél lang zullen leven. Gelukkig is dan weer een andere vraag.
Absoluut niet, Marieke, maar de waarheid heeft zo haar rechten nietwaar. Je reactie bewijst idd dat het pensioen van een ambtenaar een soort van uitgesteld loon is, waardoor het de facto gekoppeld is gebleven aan de stijgende barema’s van de werkenden. Net wat ik zei. So what?