U heeft wellicht de beelden gezien van vissersboten die plastic afval in hun netten vinden en vervolgens aan land brengen. Zeker een mooi initiatief maar realistisch gezien blijft het een druppel op een hete plaat.

Een startend bedrijf dat waterstoftechnologie ontwikkelt, H2-Industries, ging een samenwerking aan met maritieme architecten, Technolog Services, en heeft een nieuw scheepsconcept voor ogen dat plastic afval uit de oceanen oppikt en het vervolgens omzet in waterstof.

Het schip zou waarschijnlijk een lengte hebben van ca. 149 m – de exacte afmetingen moeten nog bepaald worden, rekening houdend met de vrachtcapaciteit. Het schip zou zich met een snelheid van 4 knopen (ca. 7 km/u) voortbewegen met achteraan twee kleinere boten, waartussen een net gespannen wordt die de plastic afval verzamelt zowel vanop de oppervlakte als op een diepte van ca. 9 m. Het schip zou een open boeg hebben om de afval via een loopband naar de vrachtruimte op te vangen. Vervolgens zou het plastic afval dan omgezet worden in waterstof d.m.v. een thermolyse-proces dat H2-Industries voor fabrieken aan land ontwikkelt.

Van elke 600 kg afval zou er naar schatting 100 kg waterstof geproduceerd kunnen worden, vervolgens opgeslagen in een zgn. “liquid organic hydrogen carrier”, (LOHCs), vloeibare organische waterstofdragers, organische verbindingen die waterstof door een chemische reactie kunnen opnemen en weer uitscheiden. Bijgevolg kunnen deze als voorraadtanks voor waterstof ingezet worden. Deze tanks in de vorm van 20 ft. containers kunnen met de eigen scheepskraan dan op kleinere vaartuigen overgeheveld worden waarna deze laatste naar een loskade aan land kunnen varen.

Het moederschip zou varen op elektrische motoren die gebruik maken van de waterstofvloeistof, LOHC, die aan boord geproduceerd en gebruikt wordt als elektriciteit.

Eén duidelijk probleem dat zich stelt is de hoeveelheid plastic afval die opgevist kan worden. Het schip zou 600 kg per uur kunnen omzetten in naar schatting 100 kg waterstof. Maar dan moet er wel voldoende opvisbare plastic voor handen zijn. Volgens het concept zou elk schip gedurende een jaar op een bepaalde locatie ingezet worden en nadien doorvaren naar een volgende afval-vindplaats. De bouw van zo’n schip zou ca. 24 maanden duren. Maar eerst moeten er nog investeerders gevonden worden.

H2-Industries is alvast begonnen in Port-Saïd, Egypte, met een afvalcocktail: plastic, smurrie uit de riolen en afkomstig van de landbouw.

Meer details: https://www.maritime-executive.com/article/proposed-ship-would-create-hydrogen-fuel-by-collecting-ocean-plastics