De heruitzending van de Peetvader bracht ons even terug inaar Sicilië, een prachtig eiland, dat talrijke bewoners zag vertrekken om in de VSA hun geluk te zoeken.
Een Siciliaanse serenade die inmiddels meer dan een eeuw geleden geschreven werd door Gaetano Emanuel Calì – de tekst is van Giovanni Formisano, die in het Siciliaans gedichten schreef.
Misschien een beetje te theatraal voor onze huidige smaak: je hoort in de compositie de vertwijfeling en ingehouden kracht van de arme Siciliaanse bevolking van het begin der 20ste eeuw.
Talrijke beroemde tenoren hebben het lied ten gehore gebracht. Wij gaven de voorkeur aan deze uitvoering omdat deze het beste aansluit met het Siciliaans gevoel voor poëzie én drama. Het is een liefdesverklaring van een man die aan zijn geliefde denkt, die in haar bed ligt te slapen, terwijl hij door de straten dwaalt en onder haar balkon wacht terwijl hij in gedachten zijn liefde betuigt:
Het refrein gaat ongeveer als volgt:
“Stop, slaap niet meer, want ik ben er ook nog, hier in dit kleine straatje, ik wacht op jou om je mooie gezichtje te zien, ik sta hier elke nacht, wachtende tot je op het balkon verschijnt…”
https://it.wikipedia.org/wiki/…E_vui_durmiti_ancora!
Heb ook genoten van de Godfather en vooral de eerste film omdat deze het echte Sicilie weergeeft nl maffia en blijde mensen.
Het is met heimwee naar de tijd van toen wanneer we met blijde verwachting naar de cinemazaal trokken om even te dromen.