Politici, doe eindelijk iets, een roosje leggen brengt de slachtoffers niet terug. Een bloem verhindert niet dat een volgende messenaanval in een andere stad zal gebeuren (zie tweede video onderaan). Is het niet in Duitsland, dan is het in Frankrijk, in Italië, in het land b… kortom overal waar de verrijking toegeslagen heeft. De vraag is niet of, maar wel wanneer. Messen vanaf een bepaalde grootte verbieden is zoiets als vrouwen verbieden handtassen te dragen. Tenslotte kan men even goed iemand doden met een schroevendraaier of een ander werktuig. “Kurieren am Symptom”, noemt men dat. Men moet geen messen verbieden, maar wel degenen de wacht aanzeggen die hierheen komen om ons te vermoorden. Men moet geen korte rokken of décolleté’s verbieden, maar wel degenen die dit aanstootgevend vinden, de toegang tot het land ontzeggen. Wij moeten onze menu’s in kinderdagverblijven, scholen, opvangplaatsen, klinieken en rusthuizen niet richten naar Mohammeds voedingsrichtlijnen. Wij moeten onze wetgeving niet aanpassen opdat zij niet tegen de lamp kunnen lopen. Integendeel, degenen die wij welwillend onderdak verlenen, moeten in onze gratie zien te komen uit dankbaarheid voor onze vrijgevigheid. Vooral moeten wij consequent ons eigen land, onze eigen bevolking verdedigen en steunen. En die boodschap moeten wij vrij en vrank overal kunnen uitdragen, zonder dat we in de rug geschoten worden door onze eigen overheid, met de beschuldiging dat we racisten zijn.