Het moet niet altijd een filharmonisch orkest en operakoor zijn…
4 gedachten over “Drie Koningen in de Westhoek”
Prachtig! Fantastisch! Volkser kan niet.
‘n Paar kilometers verder, over de schreve, in Sint-Janskappel, Frans-Vlaanderen. Ook weten ze daar nog dat “koningen” een kroon dragen en niet een pruik zoals in Stavele…
Oude gebruiken die snel verdwijnen. Onze zoon ging vroeger met de buurkinderen, twee jongens, verkleed als de Drie Koningen op bedeltocht. Ze vertrokken als trio maar keerden steeds terug als duo en ééntje alleen. De twee broers maakten snel ruzie over wie de grootste buit in zijn zak mocht vergaren. De ster heeft de terugkeer nooit meegemaakt. Die sneuvelde als eerste bij het koningengevecht. En zo kreeg je het fenomeen dat er een duo koningen, gevolgd door een solo optreden van een éénmansformatie-koning de voortuinen introk, aanbelden, twee verschillende deuntjes zingend, tot jolijt van heel de buurt die het buitengewoon grappig vond. En zo werd niemand benadeeld, want oningewijden vonden het solo-optreden bijzonder moedig en dat werd extra beloond. Onze zoon moest altijd de zwarte koning spelen, want zijn gezicht bleef ongeschonden zwart… Bij de twee broers kon er wel al eens een rode kleur, als gevolg van het stukslaan van de ster, aan toegevoegd worden. Mooie tijd.
Het is niet alleen de traditie van de Drie Koningen die verdwijnt maar er kan een lange lijst aangelegd worden met verdwenen tradities. We hebben dit alles te danken aan de gewetenloze mensen die hun eigen bestaan verloochenen maar op het einde van de rit er zelf de dupe zullen van worden. God noch gebod is hun leuze.
Prachtig! Fantastisch! Volkser kan niet.
‘n Paar kilometers verder, over de schreve, in Sint-Janskappel, Frans-Vlaanderen.
Ook weten ze daar nog dat “koningen” een kroon dragen en niet een pruik zoals in Stavele…
Oude gebruiken die snel verdwijnen. Onze zoon ging vroeger met de buurkinderen, twee jongens, verkleed als de Drie Koningen op bedeltocht. Ze vertrokken als trio maar keerden steeds terug als duo en ééntje alleen. De twee broers maakten snel ruzie over wie de grootste buit in zijn zak mocht vergaren. De ster heeft de terugkeer nooit meegemaakt. Die sneuvelde als eerste bij het koningengevecht. En zo kreeg je het fenomeen dat er een duo koningen, gevolgd door een solo optreden van een éénmansformatie-koning de voortuinen introk, aanbelden, twee verschillende deuntjes zingend, tot jolijt van heel de buurt die het buitengewoon grappig vond. En zo werd niemand benadeeld, want oningewijden vonden het solo-optreden bijzonder moedig en dat werd extra beloond. Onze zoon moest altijd de zwarte koning spelen, want zijn gezicht bleef ongeschonden zwart… Bij de twee broers kon er wel al eens een rode kleur, als gevolg van het stukslaan van de ster, aan toegevoegd worden. Mooie tijd.
Het is niet alleen de traditie van de Drie Koningen die verdwijnt maar er kan een lange lijst aangelegd worden met verdwenen tradities. We hebben dit alles te danken aan de gewetenloze mensen die hun eigen bestaan verloochenen maar op het einde van de rit er zelf de dupe zullen van worden. God noch gebod is hun leuze.