Doofland

Onze vriendin uit de regio Münster (Westfalen) is een kritische Bundesdeutsche. Zij noemt het voormalige Merkelimperium “Doofland”*. Blijkbaar denken nog wel meer Duitsers zoals zij, ook al zou je dat niet vermoeden als je uitgaat van hun kiesgedrag. Alle belangrijke kranten meldden:

Bijna 1/3 der Duitsers meent, zoals mag blijken uit een opiniepeiling, in een schijndemocratie te leven waarin zij als burgers niets te zeggen hebben.”

Opvallend is het verschil tussen de bevolking van het vroegere gescheiden Duitsland. In West-Duitsland is 28% van mening in een schijndemocratie te leven. In het voormalige Oost-Duitsland is echter 45% deze mening toegedaan. En in het algemeen vindt 28% van alle Duitsers dat het democratische systeem in Duitsland “fundamenteel moet veranderen”.

Als je domme vragen stelt… krijg je domme antwoorden, nietwaar?

https://www.welt.de/politik/deutschland/article238105613/Umfrage-Allensbach-Fast-ein-Drittel-der-Bundesbuerger-glaubt-in-Scheindemokratie-zu-leben.html

En die mening komt er niet zomaar lukraak aangewaaid. Lockdowns, schoolsluitingen, avondklok, verbod op samenkomst, indirecte vaccinatiedwang… nog nooit waren de klachten over de ingekorte fundamentele rechten zo groot. Talrijke mensen trokken naar de rechtbank. En kregen ook gelijk: de verplichte maatregelen werden verboden verklaard. Tot de federale Merkelregering ingreep. Ordnung muss sein! De vaccinatiedruk werd opgevoerd. Alleen al in het jaar 2020 werden 239 klachten bij de hoogste justitiële instantie, het Grondwettelijk Hof in Karlsruhe, neergelegd. Slechts drie van deze werden door deze rechtbank toegelaten. Waardoor het vertrouwen in het Duitse Justitie compleet onderuit werd gehaald.

Het gezegde “hoge bomen vangen veel wind” indachtig kwam daarop de voorzitter van het gremium, opperrechter Stephan Harbarth, die in een vorige etappe van zijn carrière volksvertegenwoordiger was, in beeld. Volgens bronnen van Der Spiegel zou Harbarth in 2016 één miljoen inkomsten gehad hebben, waarvoor geen toereikende uitleg kon gegeven worden. Harbarth zou in hoofdberoep advocaat geweest zijn; de parlementsgage is slechts een toemaatje, nl. de betaling van een bijberoep. Volgens de volksvertegenwoordigingswetgeving (Abgeordnetengesetz – AbgG) mag dit niet: de vertegenwoordiging van het volk moét het hoofdbezigheid zijn – wat niet wil zeggen dat een schnabbeltje hier en daar niet toegelaten is. Ook zijn praktijken die zijn volksvertegenwoordigingsstatus zouden kunnen beïnvloeden verboden. De b.g. hoge inkomsten tijdens de uitoefening van zijn mandaat zijn en waren verboden. Eigenlijk had hij toen moeten verwijderd worden uit het halfrond. Quod non.

In december 2017 dook Harbarth naast Merkel op tijdens het kerstfeestje van de CDU/CSU. “Die Welt” becommentarieerde dat Harbarth blijkbaar voor een hoger ambt uitverkoren zou zijn. Op 22 november 2018 werd hij plots tot federaal rechter benoemd en één dag later mocht hij zich vice-voorzitter van het Grondwettelijk Hof noemen. En dit ondanks het feit dat de grondwet niet tot zijn expertise behoorde. Geen probleem! Een half jaar daarvoor, in maart 2018, werd zijn c.v. opgepoetst: de universiteit Heidelberg verleent hem het eredoctoraat. Het Handelsblatt weet te melden dat er financiële verbintenissen waren tussen zijn advocaatskantoor – SZA – en de univ. Het SZA is immers sponsor van een leerstoel. Er is geen toeval in de politiek. Als we vermoeden dat dit de inleiding was naar het voorzitterschap van het Grondwettelijk Hof, de juiste pion op de juiste plaats zetten, zullen we er niet ver naast zitten. Een voorbeeld: In Thüringen won in 2020 een FDP-kandidaat, met de steun der AfD-stemmen, de verkiezing tot minister-president. Boeh-geroep bij alle zgz. democraten. Merkel zette druk: deze verkiezing werd teruggefloten. De rechters van het Grondwettelijk Hof lieten zich uni sono – enkele dagen voor de behandeling van een klacht tégen Merkel wegens neutraliteitsinbreuken- door Merkel uitnodigen voor een gezellig etentje in de kanselarij. Zat mee aan tafel: Stephan Harbarth.

Het zijn mensen met een slecht karakter die durven te vermoeden dat tijdens dit etentje niet uitsluitend over de natuurschoonheid van Thüringen gepraat werd.

*Duitse “doof” = stom, idioot, dom in het Nederlands

P.S. Wij troosten onze vriendin van tijd tot tijd door haar in te lichten over het reilen en zeilen in dit absurde land…