Op vrijdag 19 juli keurde de Senaat, in zijn laatste zitting voor het reces, vlug vlug zonder debat, de “interfederalisering” van het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding goed.
Tegelijkertijd stemde de Senaat in met een nieuw centrum voor migratiestudies, vreemdelingenrechten en de strijd tegen de mensenhandel. Die wet werd eerder al door de Kamer goedgekeurd. De “splitsing” van het huidige Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding (CGKR) in een interfederaal en in een federaal centrum is nodig omdat ons land anders niet meer in orde zou zijn (in de tekst staat is ) met de richtlijnen van de Europese Unie. Alleen had het ook anders gekund en bovendien gebeurde de hervorming van het huidige CGKR fantasieloos en zonder discussie over de rol van deze instellingen en over de wetten die zij toepassen.
De klassieke Vlaamse verraders tekenen alles wat onder hun neus geschoven krijgen om maar aan de vleespotten te kunnen blijven zitten.
John De Wit expert was ook al niet te spreken over dat Franstalig voorstel.
In een uitvoerige en grondig gedocumenteerde toespraak maakte Vlaams parlementslid en professor Boudewijn Bouckaert zopas het samenwerkingsakkoord met de grond gelijk.
Tijdens het debat noemde Bouckaert het “politiek verwerpelijk” dat meningen kunnen worden vervolgd en het nieuwe IFC “een gedachtenpolitie blijft”.
Vlaanderen had voor zijn bevoegdheden ook een eigen antidiscriminatiecentrum kunnen oprichten, het zou de logica zelf geweest zijn. Maar de Vlaamse regering, met daarin de N-VA, deed dat niet.
Een Vlaams centrum was volgens Bouckaert des te meer nodig omdat “Vlamingen en Franstaligen heel anders denken over racisme”. In Franstalig België heerst er een hysterie rond dit thema. De Franstaligen hebben duidelijk een verborgen agenda om Vlaanderen een collectief schuldgevoel aan te praten, om hen als racisten te definiëren”.
Door dit interfederaal orgaan te creëren heeft de Vlaamse regering vrijwillig het hoofd op het hakblok gelegd. Dat orgaan is nu gecreëerd door een verdrag, dat alleen nog kan gewijzigd worden door de acht ondertekenende partijen samen. De erg kleine Brusselse gemeenschappelijke gemeenschapscommissie kan zo iedere verandering blokkeren”.
Verklaring van de titel is een verwijzing naar de hertog van Alva.
Als men zijn palmares leest is de logische vraag en na de zoveelste toegeving zeg maar verraad van de klassieke partijen, wanneer wij een landvoogd toegewezen krijgen, gestuurd door de EU op vraag van de franstaligen.
“Vrijwel direct na zijn aankomst in Brussel richtte Alva de Raad van Beroerten (=onlusten) op, die in de volksmond al snel bekendstond als “de bloedraad”.
De Raad van Beroerten was met een staf van 170 man (in 1569) naar de maatstaven van die tijd erg efficiënt. Tijdens de vijf jaar van Alva’s bewind werden zo’n 8950 personen uit alle lagen van de bevolking ondervraagd en veroordeeld wegens verraad, ketterij of beide; verbeurdverklaring van goederen bij vermogende veroordeelden kwam veel voor. In totaal werden er meer dan 1000 personen terechtgesteld.”
http://nl.wikipedia.org/wiki/Fernando_%C3%81lvarez_de_Toledo
Zoals ik hier al eens schreef ” blogs als deze zullen in de toekomst van het internet gehaald worden”. Ik hoop van niet, maar we zijn er toch al weer een stap dichter bij. Dit weeral dankzij de verraders van het eigen volk. Wie enigszins kritisch is tegenover het regime wordt de mond gesnoerd of bestraft.
Bellens ( van Belgacom) kan er van meespreken na zijn uitspraak over Rupet.
Het CGKR kan nog het best vergeleken worden met een “politiek volkscommissariaat” vanuit de Sovjet-Unie, dat in stalinistische stijl, heksenjachten organiseert op politieke tegenstanders, dit wil zeggen op alles wat rechts en Vlaamsgezind is, en de waarheid zegt en schrijft over de multiculturele “mesthoop” .
De drijvende krachten hierachter zijn Franstalige, linkse en loge middens, die dan enerzijds nog steeds moord en brand schreeuwen over de “heilige inquisitie” door de Kerk in de Middeleeuwen!! Anderzijds hebben ze er echter geen probleem mee om de terreur tijdens de 20 jaar durende franse bezetting dood te zwijgen, en waar nodig goed te praten. Het ging hier om het eerste Sovjetachtige terreurregime “avant la lettre”. Het CGKR is dan ook gewoon de verder zetting van deze terreur die begonnen is tijdens de Franse bezetting, met als hoogtepunt het uitmoorden van het verzet tijdens de Boerenkrijg.