Gisteren waren we er weer niet. Of beter: we waren er wel, maar u zag ons niet. Om de een of andere reden worden we steeds weer “door een hogere macht” uitgeschakeld. Of het gaat om een externe oorzaak, of de host of server het laat afweten, werd ons niet bekend gemaakt. Ook al dringen we steeds weer… en weer… en weer…aan. Stilzwijgen aan de andere kant van de lijn. We hopen volgend jaar uit deze impasse te geraken.

Intussen kwam ons dit liedje uit de catacomben van de nullenzender in herinnering: