U kent allicht “Het meisje met de parel” van Vermeer.

Het tijdschrift Opzij meende het schilderij te kunnen gebruiken om met “inclusiviteit op een niet gestuurde manier” te kunnen uitpakken. Kàn niet, oordeelde facebook, de promotie werd geweigerd omdat ze in strijd zou zijn met de “community” regels.

Opzij had immers het blanke gezichtje vervangen door een gekleurde versie, compleet met opvallend rode lippen en een oorring. Nochtans viel op de dame in kwestie – Abbie Vandivere – niets aan te merken: zij werkt als schilderijen-restauratrice in het Mauritshuis en zou zelfs de wereldpers gehaald hebben met ontdekkingen tijdens de restauratie van het bewuste schilderij. (…)

cover-van-opzij-op-facebook-geweigerd

Facebook is niet aan zijn proefstuk. In het verleden werden aankondigingen/affiches van tentoonstellingen, van musea, van archeologische vondsten gecensureerd wegens “aanstootgevend”… te bloot. Zelfs de iconische foto van het wegrennend Vietnamees meisje, bekroond met de Pulitzer Price, moest eraan geloven: de foto was volgens facebook omwille van 2 criteria niet aanvaardbaar, nl. “blote genitaliën” en “aanzet tot geweld”.

Of een moeder die de borst geeft aan haar boreling. Of een Grieks marmeren beeld… werden in het verleden ook al geweerd wegens aanstootgevende pornografische beelden.

De onderhuidse censuur is echter veel omvattender. Alles wat niet binnen het politiek-correcte plaatje past wordt geweigerd wegens bv. “oproep tot geweld”. Zelfs het doorsturen van een verwijzing naar een artikel op een kritische webstek wordt gewoon geweigerd, of na een dag gecensureerd. Herhaalt zich de zonde, dan wordt de facebook-gebruiker voor een bepaalde tijd de toegang ontzegd. Sancties…

Facebook heeft zijn censuurpolitie niet in de hand

Een getuigenis: