Democratie volgens het rode boekje
Sigmar Gabriel, de linker hand van Angela Merkel, pleit ervoor eist dat de EU-kritische partijen het zwijgen opgelegd worden. Zij mogen het EUSSR-project niet in gevaar brengen.
Daarmee bevestigt hij slechts waar de sossen voor staan: de linkse wil is wet. Wie het er niet mee eens is, moet monddood gemaakt worden.
Hij viseert hiermee speciaal de extremisten, de populisten, de onverlaten die het wagen een kritisch woord over de natte droom van alle rechtgeaarde linkse kameraden te uiten.
Gabriël wil een schutskring rond die criticasters. Jawohl, een cordon. Niks nieuws dus. Hij komt er zonder omwegen voor uit: het moet gedaan zijn met die tweedeklas partijen. Ze moeten het zwijgen opgelegd worden. En hij doet daarvoor een oproep aan zijn collega’s van de EVP.
Samenwerking met de anti-EU partijen moet verboden worden. En, zoals alle partijen en media van het land b het hem voorgedaan hebben om het Vlaams Blok / Vlaams Belang kapot te krijgen, wil hij een duidelijke lijn binnen de EU. Iedereen moet zijn edict volgen: partijen met een afwijkende mening moeten uitgespuwd worden.
Democratie volgens het rode boekje. Niet dat er in de EU ooit een lans gebroken werd om een democratisch bestuur te voeren. Ze doen daar maar alsof, met veel tamtam en show. En krijgen er dan bovendien nog prijzen voor uitgereikt. Nochtans werd er in het Verdrag van Maastricht vastgelegd dat de EU-Commissie slechts een soort beheerdersportefeuille heeft, zonder uitvoerende macht. Zoals in vorig artikel vermeld, mag het EU-parlement op de knopjes drukken, nadat ze eerst te horen hebben gekregen wat de EU-Commissie en EU-Raad beslist hebben.
FT
Een analyse van de “linkse wet” wordt o.a. gemaakt in het artikel “The Madness of crowds” met vooral een interessante verzameling van citaten, die meer zeggen dan ganse bibliotheken vol.(zie bruggetje in bijlage). Achter deze “linkse wet” gaat een gans systeem schuil, dat betrekking heeft op alle aspecten van de maatschappij, en bij manier van spreken van in de wieg tot in de kist. Dit mag door niets en niemand in gevaar gebracht worden. Alle gevaar moet dan ook meedogenloos geneutraliseerd worden. Dit ganse linkse systeem is immers gebaseerd op het parasitisme.(cfr. de krekel en de mier).
Een belangrijk aspect hierbij is de cultuur van de afgunst en de nijd.
Dit kan het best omschreven worden via het hiernavolgende citaat uit de tekst :”The Madness of crowds”.:
“The whole gospel of Karl Marx can be summed up in a single sentence: Hate the man who is better off than you are. Never under any circumstances admit that his success may be due to his own efforts, to the productive contribution he has made to the whole community. Always attribute his success to the exploitation, the cheating, the more or less open robbery of others. Never under any circumstances admit that your own failure may be owing to your own weakness, or that the failure of anyone else may be due to his own defects, to his laziness, incompetence, improvidence or simple stupidity.”
– Henry Hazlitt on envy and Marxism.
http://news.goldseek.com/GoldSeek/1401975900.php
Sigmar Gabriel is dan ook helemaal niet bezig met het verdedigen van de democratie, maar wel met het in standhouden van een profitariaat waarvan hij en zijn soortgenoten alleen, beter worden. De EUSSR is daarvoor het geschikte middel.