Graf van Joris van Severen en Jan Ryckoort in Abbéville
Een tijdsdocument, waarvoor u even moet gaan zitten. De weggevoerden, naar Abbeville en de Isle of Man, omdat de belgische, Franse en Britse overheid wou vermijden dat zij ‘in de handen van de Duitsers zouden vallen’…
De film van Maurice De Wilde duurt een klein anderhalf uur. De inleiding van 1.26 min. kan u overslaan.
Wie nu nog zin heeft er meer over te lezen kan hier terecht.
FVE
Als vlaanderen toen al onafhankelijk was geweest, waren we nu wsl deel van Duitsland, en dus héél links.
Raymond,
hoe verklaar je dat? Duitsland verloor een groot deel van zijn grondgebied. Wat vroeger Duitsland was, is nu Polen. Denk je dat Stalin, Churchill en Roosevelt, Duitsland grondgebied cadeau zouden hebben gedaan? Ze hebben integendeel de Oostkantons, Eupen, Malmedy, die na het Verdrag van Versailles aan den Belgique ten geschenke werden gegeven, en die tijdens WOII terug waren waar ze thuis hoorden, nl bij Duitsland, terug bij den Belgique geannexeerd.
Laten we het lot van de bewoners van de Oostkantons niet vergeten. Ze belanden na WOI in het vijandige Frankofonië. Worden tegen wil en dank belgen. Met belgische dienstplicht. Tijdens WOII worden ze terug Duitsers mét daaraan verbonden Duitse dienstplicht. Na de oorlog zijn ze landverraders en mogen ze genieten van de repressie. Intussen werden ze door de Walen zodanig gehersenspoeld dat ze vijandig tegenover Vlaanderen staan. Men herinnere zich de alarmbelprocedures waarbij ze steeds de Waalse kar trokken.
Over Belgisch grondgebied gesproken.
In 1830 krijgt Frankrijk zijn zin en ontstaat de operette staat België, als vasal en bufferstaat voor Frankrijk. Maar het is niet groot genoeg. Dus staat Frankrijk erop dat Limburg, dat toen nog bij Nederland hoorde gehalveerd wordt. Zuid-Limburg komt dus in 1839 bij België, ondanks het verzet van de Limburgers. Dit volstaat niet voor Frankrijk want ook het grondgebied van Luxemburg wordt gehalveerd. In dat zelfde jaar 1839 komt de provincie Luxemburg bij België.
En Frankrijk ijverde verder. In 1866 schrijft Napoleon III aan de Duitse keizer Wilhelm I dat hij België, Luxemburg, Zeeland, het Nederlandse Noord-Brabant en het Nederlandse Noord-Limburg wil annexeren. Engeland heeft daar een stokje voor gestoken en koos toen de kant van Duitsland.
Napoleon III heeft dit nooit verteerd en toen in 1870 een Duitse prins Leopold (Sigmaringen) het koningschap in Spanje wilde aanvaarden, stuurde Napoleon zijn ambassadeur naar de keizer, toen Wilhelm II, om Leopold te dwingen van die plannen af te zien. De keizer ging akkoord, maar de ambassadeur wou een schriftelijke belofte dat er nooit een Duitse prins op de troon van Spanje zou komen. Wilhelm II vond dit wat ver gaan, weigerde en zond het gesprek per telegram aan Bismarck. Bismarck publiceerde de verkorte tekst. Napoleon schoot in een Franse colère en verklaarde prompt de oorlog aan Duitsland. De Frans-Pruissische oorlog was geboren.
Op vraag van Vlaanderen mss?
Men mag ook de rol van de toenmalige auditeur-generaal Ganshof Van der Meersch niet onderschatten. Hij bekleedde deze functie bij het militair gerechtshof pas sinds 1939, en was vanaf september 1939, bij het afkondigen van de staat van oorlog, de belangrijkste magistraat in het land. Tijdens de oorlog werd hij voor deze “spooktreinen” aangehouden, maar kwam na 6 maand vrij op uitdrukkelijk verzoek van Leopold III. Speelde het geheim van Laken hier een rol ?.
In 1943 kon hij dan ongestoord vertrekken naar Londen om vandaar al de repressie voor te bereiden.!!!
Van belang voor het drama van Abbéville is het door de Duitsers in beslag genomen dossier op een Frans ministerie in Parijs met als opschrift :”Affaires Belges” en waar naar verwezen wordt door Oberstleutnant O. Schmitt van de Duitse contra-spionage. Momenteel is niet geweten waar dit dossier zich bevindt.
(=nuttige inlichtingen zijn altijd welkom).
(Bron : Repressie zonder maat of einde ? – Prof Raymond Derine.)
Een belangrijke oorzaak van de chaotische toestanden in de meidagen van 1940 was de beslissende doorbraak bij Sedan. Dit is echter voer voor een andere bijdrage.