De val van al-Baghouz zal niet de val van het islamitische terrorisme zijn.
De NAVO, de VSA, de EU, de poco media hebben een perscampagne over de slag van al-Baghouz op poten gezet. Een perscampagne van een omvang die slechts in de buurt komt van de geënsceneerde gifgasaanvallen en de spectaculaire Witte Helmenshow, een Hollywoodscenario waardig.
Het gaat om de val, de neergang, van de zgn. burcht der “laatste djihadi’s” dankzij het moedige optreden van de SDF (in hoofdzaak Koerden) en de onbaatzuchtige militaire steun van de internationale anti-I.S.-coalitie onder de inspirerende leiding van de VSA, die hiermee hun hemel verdiend hebben. Men maakt melding van het tunnelnetwerk en van de burgerbevolking als menselijk schild. Juist. Dàt trekt niemand in twijfel. Maar toen zich net hetzelfde afspeelde in andere Syrische regio’s, waar was toen de verontwaardiging? Zou het kunnen dat de bevrijding van deze regio’s niet mocht in het nieuws komen omdat de djihadi’s van Al-Qaeda en andere I.S.groepen (waarvan de naam verandert met de seizoenen) toen overwonnen werden door de Syrische-Russische troepen? Over de bommenregen – zelfs met verboden substanties – geen kwaad woord; men herinnere zich de hysterie n.a.v. het offensief der Syrische-Russische militairen in Oost-Ghouta.
De anti-I.S. coalitie heeft I.S. niet bestreden, maar integendeel ondersteund. En het is ook juist datgene wat generaal François-Régis Legrier in de Revue de la Défense wou aanklagen, iets dat op een koude steen viel bij de defensieminister Parly. Bovendien hebben talrijke I.S.terroristen op tijd de overstap gemaakt naar de zgn. “gematigde rebellen” of “gewapende oppositie”.
In Syrië zijn er nog meerdere slapende of actieve I.S.-cellen; o.a. in Al-Mayadeen (ZO van Deir Ezzor) en in Idlibistan, waar de meesten via de aangeboden vrije aftocht uit omstreden gebieden, die inmiddels bevrijd zijn, heen getrokken zijn. Bijna 2 miljoen mensen zitten daar geprangd tussen het regeringsgebied van Syrië en de Ottomanen, zonder toegang tot de zee.
Idlibistan is een lappendeken van verschillende djihadgroepen, die de plak zwaaien over dorpen en steden, onder de bezielende leiding van HTS (Al-Nusra, Al-Qaeda). Initieel vielen ze elkaar aan. Mo’s macho’s. Tot HTS de overhand kreeg, al moeten we in alle eerlijkheid toegeven dat I.S. erin slaagde met opvallender publiciteitsstunts in beeld te komen. .
De lokale munt is de Turkse Lira, daar waar de Ottomanen hun beschermende paraplu open getrokken, christenen en Koerden verdreven… of ‘grond’iger maatregelen genomen hebben. Idlibistan mag zich zonnen in de hulp van westerse NGO’s, vooral uit Frankrijk en Duitsland, maar ook uit het V.K. Bv. One Nation, dat niet alleen dekens en voedsel uitdeelt, maar ook een sponsoroproep lanceerde voor de aankoop van de koran opdat de kindjes de inhoud zouden kunnen van buiten leren… (bekijk de video met de bijna gebuisde kindjes...) Daar worden wij stil van. Ter vergelijking: elektriciteitsvoorzieninig en waterleiding zijn een zeldzaam goed, kunnen echter best gemist worden als je je spirituele kracht uit een koran kan putten.
De val van al-Baghouz lost niets op. Het lost niets op omdat men hun ideologie, hun fanatisme, hiermee niet uitschakelt. De terroristen met een westerse pas terughalen is de reinste waanzin. Ons rechtssysteem laat niet toe over hen een passend vonnis uit te spreken.
Mensenrechten… tellen die ook voor beesten? Waarmee we niet de dieren bedoelen.