The Course of Empire: Destruction – Thomas Cole, N.Y.
De aanloop naar de val van het Romeinse Rijk
Grote gebeurtenissen hebben vaak lange aanleidingen en één ervan is de manier waarop het Romeinse rijk omging met vreemdelingen. Al decennialang waren vreemden deel gaan uitmaken van het Romeinse rijk door teruglopende geboortecijfers onder de autochtone Romeinen dachten de Senatoren het Rijk te kunnen omvormen tot een multiculturele Staat die massa-immigratie ging toestaan omdat ze dacht deze mensen te kunnen gebruiken om hun Rijk, economie en Cultuur te onderhouden en te verdedigen, dit bleek een ernstige misvatting.
Zo kwamen er veel Syriërs naar het Romeinse Rijk en kwamen er uiteindelijk zelfs enkele Syriërs op de Keizerlijke troon terecht. Ook uit het het heilige land kwamen veel immigranten met name door de etnische en religieuze spanningen tussen Joden, christenen en de toen nog bestaande Romeinse Godsdienst. Maar het meest kwamen de immigranten vanuit het Noorden van het Rijk.
Onder andere in het leger, dat dringend behoefte had aan mankracht, vonden vele barbaren een plek en maken ze carrière. In 376 loopt de integratie mis in het oostelijk deel van het Rijk. De Goten slaan in dat jaar massaal op de vlucht voor het totaal onbekende volk van de Hunnen dat verwoestend en plunderend vanuit wat nu Rusland is het Gotisch rijk binnenvalt.
Grote groepen Goten smeken om de grensrivier de Donau te mogen oversteken. Keizer Valens staat dit toe en denkt met zijn naastenliefde enige dankbaarheid terug te krijgen, ook geeft hij opdracht om de Goten voedsel te geven en om hen uiteindelijk ook grond te geven in de woeste gedeelte van Thracie dit terwijl het op dit moment in de geschiedenis niet ideaal gaat met de financiën van het Romeinse Rijk. Vele autochtone Romeinen verarmen en zien met lede ogen aan hoe hun belastingsgeld wordt weg gegeven door hun overheid aan vluchtelingen.
Het ambtelijk apparaat ziet de voedselvoorziening als een gunstige gelegenheid om zichzelf te verrijken en vertraagt de operatie. Uiteindelijk worden de Goten ongeduldig en beginnen zij te plunderen. Deze verwikkelingen leiden tot een veldslag op 9 augustus 378 waarbij keizer Valens zelf sneuvelt. De Romeinen lijden hier bovendien de grootste nederlaag sinds Hannibal.
Het lukt de Romeinen uiteindelijk via dreigingen en vooral verdragen om de Goten tot bedaren te brengen. Toch is er dan een definitieve verandering geweest omdat de barbaren hebben ingezien dat de Romeinen niet langer gevreesd hoeven te worden want ze hebben eigenlijk niet langer meer de middelen en de moraliteit om invasies te keren, tevens ging vanaf de succesvolle Gotische invasie de demografische tendens zich tegen de Romeinen keren. Uiteindelijk leidt dit ertoe dat Alarik, van oorsprong Gotisch en tegelijkertijd bekleed met een hoge rang in het Romeinse leger, er toe over gaat om Rome te plunderen wanneer hij zijn zin niet krijgt. Het Romeinse Rijk valt na twee millennia van culturele, wetenschappelijke, filosofische, financiële en militaire voorspoed en grootsheid.
Met dank geleend bij Karel Martel
Nvdr: de video dateert van 2009. De aangehaalde cijfers qua immigratie moeten intussen aangepast worden.
Waren dat allemaal sans papiers ??
‘Het enige wat we kunnen leren uit de geschiedenis is dat we niets leren uit de geschiedenis’
De ondergang van het Oude Rome was niet alleen te wijten aan de invallen uit het Noorden, maar er speelden ook andere factoren een doorslaggevende rol.
1. De torenhoge belastingen om het administratief en militair apparaat te onderhouden,
2. De muntontwaarding. Uiteindelijk zat er geen zilver of goud meer in de munten,
3. De delocalisatie van de productie naar de randgebieden, waardoor men in de problemen kwam voor de bevoorrading,als deze wegvielen,
4. De corruptie en decadentie van de elites in Rome,
5. Het brood en spelen, om de massa’s vermaken en kalm te houden,
6. De massale immigratie, met daarbij vooral het verlenen van het Romeinse burgerrecht aan de immigranten.
7.De voortdurende interne uitputtende twisten en burgeroorlogen.
8. De organisatie van het leger, waarbij de legioenen vooral gelegen waren aan de grenzen, zodat bij een doorbraak het binnenland onverdedigd was.
Het gaat hier stuk voor stuk om elementen die ons bekend moeten voorkomen.
Uiteindelijk liggen de oorzaken van de ondergang van het Romeinse Rijk in Rome zelf .. en speelden de invallen uit het Noorden, maar een ondergeschikte rol.
Zoals steeds begint een vis te rotten aan de kop.
In De Joodse Oorlog (een aanrader) beschrijft Flavius Josephus, de joodse hirstoricus die een Latijnse naam had aangenomen, dat er voor de val van de tempel (70 n.chr.) meer Israëlieten in Rome woonden dan in Judea.
Ik zou de vervolgingen op de christenen geen spanningen noemen, maar moordpartijen.
Na de marteldood van Petrus in 64 kwamen er 30 pausen: 18 stierven de marteldood, 8 werden vermoord, 3 in ballingschap verdreven en 1 is gestorven in de gevangenis. De vervolgingen stopte toen Constantiijn, Melchiades in 311 in het Lateraan zette.