Priester Daniël Maes woont en werkt in Syrië. Verleden week stond hij nog in ‘t Pallieterke met een lezersbrief, waarbij hij zijn zorg en ongerustheid voor het Syrische volk uitte.
Hij schrijft regelmatig in de blog Mediawerkgroep Syrië. Geen oorlogstaal. Geen machogeroep. Slechts bezorgdheid en liefde voor het gastland. Hier volgt het relaas van de afgelopen week:
“Vrijdag 30 augustus tot vrijdag 6 september 2013
Mensen die van elkaar houden en bereid zijn elkaars lasten te dragen
Groot alarm. Mogelijk krijgen we morgen, zaterdag al Amerikaanse kruisraketten op ons dak. Drastische maatregelen zijn nodig. We moeten onze voorzorgen nemen om veilig met zijn allen te overleven. Het is praktisch een nacht en een dag aan één stuk door zwoegen voor groot en klein. Er wordt gesleurd en gestapeld. Een gasfles met een brander. Bij het eerste gebruik blijkt de fles al gas te lossen. Dus buiten er mee in de hoop dat het ding niet geraakt wordt bij een aanval, wat ijdele hoop is natuurlijk. Ongelooflijk wat een creativiteit er te voorschijn komt! Zaterdagnacht valt ieder doodmoe vanzelf in slaap. Nog altijd geen raketten. We vernemen en vermoeden dat er toch wel uitstel komt. Zondagnamiddag nemen we de vrijheid om de open lucht in te ademen. Wat een bevrijding! Dit is een toestand om ofwel gek ofwel heilig te worden en misschien liggen ze heel dicht bij elkaar. Maar het voornaamste is aanwezig: mensen die van elkaar houden en bereid zijn elkaars lasten te dragen. Zondagavond vieren we de eucharistie, zoals de eerste christenen tijdens de vervolging en we bidden vurig om bescherming en vrede in Syrië.
We gaan het ons niet moeilijker maken dan het al is en hernemen maandag terug het gewone leven. Weer een grondige verandering maar we hebben ondertussen dan toch een goede oefening gehad. Na onze kortstondige ballingschap en de hectische toestanden zijn we vele gewone benodigdheden kwijt en is er opsporingswerk nodig. Het is een stripverhaal waard.
De truk met de chemische wapens schijnt uiteindelijk toch te mislukken. En ze hadden het nog zo goed voorbereid, al een jaar lang. Obama had gezegd dat het een “rode lijn” was. Rebellen hadden hier en daar al chemische wapens gebruikt zodat ze nu een onderzoekscommissie naar Damascus konden sturen. Lees verder