Tja, het is zoals met de postkoets, de telefooncel, of de kerk: het is nuttig geweest, maar het heeft zijn tijd gehad.
Ray zou het begrepen hebben…
Ik kan mij de bioskoop van toen nog goed herinneren. Aan de gevels hingen immense schilderijen van de filmsterren die er te bekijken waren. Tijdens de pauze liep er een dame met een mand frisco’s en pralines. Je moest nog aanschuiven voor een toegangsticket, of je kon per telefoon reserveren waarvoor je toen 10 of 20 frank reserveringskosten betaalde. Vooraf of achteraf een stukje gaan eten in het statiekwartier, of een broodje in een van de vele broodjeszaken. Ik herinner mij de zondagnamiddagen nog met mijn eerste lief in de cinema. En van een islamiet was toen nog geen sprake in die uitgangsbuurt van Antwerpen. Ja redactie ik denk dat het zo wat Ray zijn territorium was daar aan de Opera.
Dat was een aangename nostalgie . Wat ik niet terugvond was het “Cinejakske” waar ik zoveel uren heb genoten van tekenfilms ……
Tja, het is zoals met de postkoets, de telefooncel, of de kerk: het is nuttig geweest, maar het heeft zijn tijd gehad.
Ray zou het begrepen hebben…
Ik kan mij de bioskoop van toen nog goed herinneren. Aan de gevels hingen immense schilderijen van de filmsterren die er te bekijken waren. Tijdens de pauze liep er een dame met een mand frisco’s en pralines. Je moest nog aanschuiven voor een toegangsticket, of je kon per telefoon reserveren waarvoor je toen 10 of 20 frank reserveringskosten betaalde. Vooraf of achteraf een stukje gaan eten in het statiekwartier, of een broodje in een van de vele broodjeszaken. Ik herinner mij de zondagnamiddagen nog met mijn eerste lief in de cinema. En van een islamiet was toen nog geen sprake in die uitgangsbuurt van Antwerpen. Ja redactie ik denk dat het zo wat Ray zijn territorium was daar aan de Opera.
Dat was een aangename nostalgie . Wat ik niet terugvond was het “Cinejakske” waar ik zoveel uren heb genoten van tekenfilms ……