Sp.a-nationaal en sp.a-Aalst: de gespleten tong van het socialisme

Wij volgen, zoals de meeste Vlamingen, de politieke spelletjes in Aalst slechts via de kranten. Maar ook dát verhindert niet dat we terzake van de ene ergernis in de andere  lachkramp vallen.

Neem nu het uitgelekte, al dan niet nog volledig geldig zijnde, bestuursakkoord (er wordt dus al vijf maanden ‘bestuurd’ zónder akkoord). In dat akkoord werd zelfs door de linkiewinkies van vzw t’Uilekot (spelfout voor rekening van de vzw) nauwelijks iets gevonden dat (volgens hen) niet door de beugel kan.

Er wordt gevraagd dat de meerderheid met het, in principe collegiaal beslissende, college meestemt, maar meerderheden doen zelden of nooit wat anders in welke Vlaamse gemeente dan ook. Gemeenteraadsleden van de meerderheid zijn door de band genomen op zitpenningen werkende ja-knikkers.

Men wil besparen op de personeelskosten, maar er is geen enkel gemeente- of stadsbestuur dat dat niét wil. Als ze bij de sp.a vergelijkingsmateriaal willen, moeten ze trouwens eens komen kijken in Sint-Niklaas, waar de N-VA-sp.a-Groen!-meerderheid (een nationaal-socialistische coalitie, zeg maar) onder andere de vuilnisophaaldiensten privatiseert zonder daarover vooraf ook maar enig overleg gepleegd te hebben met het personeel en met als enige doel te besparen.

Men wil met het stedelijke woonbeleid zoveel mogelijk mensen met een band met de stad vooruit helpen en de taalwetgeving strikt toepassen; dat is niet meer dan normaal en valt nauwelijks een prestatie te noemen.

En men wil de diensten Vreemdelingenzaken en Integratie samenvoegen en daar eventueel permanent een vertegenwoordiger van de politie op plaatsen. Een mens kan zich slechts afvragen waarom dat nog niet veel eerder gebeurd is, gezien de logica daarvan.

Druisen die zaken, zoals Freya Van den Bossche, behalve minister ook sp.a-voorzitter van Oost-Vlaanderen, beweert tegen de fundamentele principes van de sp.a in? Kan best, maar dan zit het probleem hem in die principes. Is één van die principes dat mensen altijd het recht hebben tegen de “hogere” organen in te gaan en ten gevolge daarvan niét mogen aan de kant gezet te worden? Neen. En dat bewijst Freya Van den Bossche meteen.

Wat zegt ze immers? Dit: “Verder moeten de gemeenteraadsleden beloven altijd conform de afspraken in de meerderheid te stemmen. Wie dat niet doet, stelt zich buiten de gemeenteraad. Hij of zij verliest ook alle mandaten. Dat een burgemeester verkozen raadsleden zo zwaar intimideert … Onthutsend”. Waarop ze zonder enige schaamte laat volgen: “(…) als dit soort beslissingen worden genomen, dan zal het voor mijn partij niet zo moeilijk zijn om het kaf van het koren te scheiden. (…) als ze dit akkoord omzetten in werkelijkheid, staat het in de sterren geschreven dat het partijbureau zal oordelen dat ze zich buiten [de] partij zetten”.

Écht, zo staat het er. Wie als lid van de sp.a niet meehuilt met de nationale wolvenleiders in het provinciale bos, die wordt met zijn klikken en klakken uit de roedel gezet. Wie als lid van de meerderheid in Aalst niet meehuilt met de lokale wolvenleiders in het stadsbos, die mág volgens de nationale wolvenleiders niét uit de roedel gezet worden. Om de woorden van Van den Bossche te persifleren: “Dat een minister verkozen raadsleden zo zwaar intimideert … Onthutsend”.

Björn Roose in http://rechtsactueel.com/2013/04/25/sp-a-nationaal-en-sp-a-aalst-de-gespleten-tong-van-het-socialisme/