Lesbos, Moria-vluchtelingenkamp. De Griekse politie fileerde het NGO-milieu en ontdekte een verborgen alliantie van NGO-Gutmenschen met mensensmokkelaars.
De Griekse politie heeft einde september op Lesbos niet alleen vier Afghaanse brandstichters gearresteerd – u herinnert zich de oproep aan de EU-lidstaten door de linkse schijnheiligaards om de dakloze dompelaars onderdak te verschaffen – nadat deze zelf het kamp in de fik staken… De Griekse politie slaagde er bovendien een mensensmokkelaarsbende te ontmaskeren die talrijke der zgn. 15.000 “vluchtelingen” residerend op het eiland, daarheen gebracht had. Daarbij waren ook enkele op Lesbos actieve NGO’s betrokken.
Volgens de Griekse krant “Proto Thema” werden 33 NGO-medewerkers uit Duitsland, Oostenrijk, Spanje, Noorwegen, Frankrijk, Bularije en Zwitserland gearresteerd. Zij worden ervan beschuldigd samen met de mensensmokkelaars 32 vaarten georganiseerd te hebben en daarmee in totaal meer dan 3000 illegalen naar Griekenland vervracht te hebben.
De NGO’s zouden informatie aan de smokkelaars bezorgd hebben over het vluchtelingenkamp – in ruil gaven de smokkelaars de aankomsttijden en landingsplaatsen der vluchtelingenboten door. De politie onderzoekt nu ook welke geldstransacties er over en weer gestroomd zijn. Een smokkelaar heeft nl. verleden jaar de samenwerking met zgn. vluchtelingen’hulp’organisaties aan een Italiaanse journalist bevestigd. Reeds tijdens de asielcrisis 2015 / 2016 deden al geruchten de ronde dat immigranten bij hun aankomst op EUropese bodem vanuit het Turkse grondgebied door NGO’s geholpen werden.
De concentratie der uit Turkije toegereisde asielzoekers op de Griekse eilanden nam vooral toe na het zgn. EU-Turkije-migratie-akkoord van 2016. Met als gevolg een grote toename der immigrantencijfers op enkele eilanden, die door de linkse Tsiprasregering in samenwerking met internationale NGO’s met dubieuze agenda’s onderdak op de eilanden geboden werd.
Al in het jaar 2016 kwamen berichten van vervolging der christenen en Jeziden in de kampen aan de oppervlakte – vervolgingen waartegen de NGO’s – met een eerder politieke dan wel een humanitaire agenda – niets ondernamen. Toen paus Franciscus onder grote media-aandacht in 2016 het eiland Lesbos en de daar verblijvende asielzoekers bezocht, verscheen er een foto van hem en Jeziden met een plakaat: “Papa (paus), help ons aub”.
De paus nam echter niet de Jeziden maar wel drie (soeni) moslim gezinnen uit Syrië mee naar het Vatikaan. Christenen had hij in het kamp niet meer gevonden – die waren voor de radicale moslims in het kamp weggevlucht – het bos in. En naar het vasteland mochten ze ook niet, daar de meesten uit Pakistan afkomstig waren. Vermits er geen oorlog in Pakistan heerst, moesten de Pakistani hun asielprocedure op het eiland afwachten.
Sinds de regeringswissel – ex Tsipras – naar de conservatieve Mitsotakis in 2018 staat Griekenland nu ook meer en meer inzet van eigen organisaties in de kampen toe. Ook de katholieke parochiewerking op Lesbos – de de paus niet met een bezoek vereerd heeft – werd in de asielhulp actief.
De internationale NGO’s waren nooit geïnteresseerd in hulp van de lokale organisaties. Ze zouden te slecht opgeleid zijn. Ze kregen bijgevolg geen toegang tot de kampen – alsof de internationale NGO’s een monopolie te verdedigen hadden. De eerste hulpverlening mochten slechts de internationale NGO’s leveren – de katholieke parochiewerking mocht slechts een Caritaskraampje naast de kerk van Mytilene openen. Een welkomcultuur – zoals in andere landen!!! – kon bijgevolg in Griekenland niet ontstaan. Grieken hebben normaal gezien geen vreemdvijandige houding. De negatieve beeldvorming werd door de NGO’s gevoed om Griekenland te kunnen beschuldigen en zichzelf van een heiligenstatus te voorzien.
De arrestaties in NGO-kringen van 30 september hebben duidelijk gemaakt hoe diep de NGO’s in criminele circuits ingebed zijn en waarom hun “monopolie” zo belangrijk was. In hoever de leiding der NGO’s, die dikwijls met links-groene partijen samenwerken, op de hoogte was, resp. is, van de criminele activiteiten van hun medewerkers ter plaatse, is iets dat nog moet uitgeklaard worden. (…)
We maken ons geen illusies…