Hou in gedachten dat er momenteel regeringsonderhandelingen aan de gang zijn, waarbij de CD&V, partij van ene Pieter De Crem, moet beslissen of ze “met de dood in het hart” de navelstreng met de N-VA doorsnijdt. Hou tevens in gedachten dat er nog openstaande politieke (af)rekeningen moeten vereffend worden. En laat dan net nu – toevallig – de beelden opduiken van “de Slovaakse heer” (dixit Francken) die het leven liet ondanks, resp. dankzij, de tussenkomst, resp. deskundige begeleiding van de politie van Charleroi.

En dan kregen we de Pontius Pilatusshow.

TIJDLIJN. Dit gebeurde sinds het politieoptreden in Charleroi waarbij Jozef Chovanec stierf

De Crem: “Jan Jambon was in juli 2018 al op de hoogte van incident” waarbij Slovaakse man stierf in politiecel Charleroi

“Nooit geen enkel woord over gehoord”: zo staalhard ontkende Jambon dat hij op hoogte was van dood na politieoptreden

Over Didier Reynders (MR) op Buitenlandse Zaken geen woord. Over premier Michel (MR) geen woord. Beide heren zitten intussen veilig op EU-rozen.

Binnenlandse Zaken (Jambon) zou dus op de hoogte geweest zijn. Toenmalige kabinetschef ene Joy Donné. Een “gekregen paard”. Bekijk even zijn c.v. op wikipedia. Niet bepaald een Vlaams-nationalist. Dezelfde Donné die N-VA voorzitter en Antwerps burgemeester Bart De Wever een lift gaf in zijn Porsche Carrera.

“Jambon heeft me gesteund tijdens een moeilijk moment met de media: het Porsche-incident. Dat maakte dat ik me snel thuis voelde bij N-VA. Bij N-VA ging het er aangenamer aan toe dan bij andere partijen. Ik kan me volledig terugvinden in de visie van de partij. Als kabinetchef was het bovendien heel fijn werken met Jan Jambon, een echte topper.’” (…)

Juist. “Fijn werken”. “Snel thuis voelen”. Of mogen we, moeten we, durven we stellen dat Jambon, resp. de leiding van de N-VA “zich snel thuis voelde” in het gezelschap van de duikboten, die toen de N-VA de wind in de spreekwoordelijke zeilen kreeg, snel van vlag wisselden? We verwijzen naar: http://www.tijd.be/dossier/krant/Ik_geloof_500_procent_in_Joy_Donne.9804126-2972.art waaruit we deze paragraaf citeren (we mogen i.v.m. auteursrecht niet heel het artikel plaatsen):

Joy Donné kabinetschef Jan Jambon
Donné excuseerde zich bij de vrouw, verkocht zijn Porsche en hoopte dat de storm zou gaan liggen. Maar toen de afgelopen weken bekend werd dat Herman De Bode, de kabinetschef van Jambon, een stap opzijzet en Donné hem opvolgt, dook het Porsche-filmpje opnieuw overal op.
En daarom wil Jambon de puntjes op de i zetten. ‘Ik ben geschokt dat dat akkefietje hem blijft achtervolgen. Bij de keuze van mijn kabinetschef kon ik geen gok wagen. Mocht ik niet 500 procent in hem geloven, zou ik niet voor hem gekozen hebben. Hij is de juiste man op de juiste plaats en wordt door vriend en vijand gerespecteerd’, zegt Jambon.
Het was Joy Donné die het kabinet-Jambon uit de grond stampte. ‘Hij was een van de enigen die ervaring had op federale kabinetten’, zegt Jambon. Donné werkte voor de liberale ministers Patrick Dewael, Annemie Turtelboom (beiden Open VLD) en Didier Reynders (MR). Hij stond daar bekend als een rustige, harde werker. ‘Ik ken de knepen van het vak’, zegt Donné.

Juist. Wij twijfelen er niet aan: hij kent de knepen van het vak. De vraag is wat zijn definitie is van “het vak” en in hoever hij wil gaan bij het “knijpen“.

In feite liep een behoorlijk aantal liberalen over naar de N-VA toen de VLD langzaam maar zeker afkalfde qua stemmenaantal. Niet echter qua invloed in bepaalde kringen, zoals de haute finance en de Loge. En talrijke N-VA-getrouwen, die bij de splitsing van de Volksunie voor de lijst Bourgeois stemden, werden met een ezelsstamp bedankt voor hun diensten. De liberale overlopers daarentegen kregen een verkiesbare plaats en mandaten. Ook én overduidelijk in Antwerpen. En ondanks de partijdiscipline, die voor “democratische” begrippen heel ver gaat op straffe van een vooraf ingestudeerd nummertje bij de vierschaar, ook wel “verzoeningscommissie” genoemd, klinkt er gemor bij de “oude garde”: Porsche-chauffeur De Wever wordt kabinetschef Jambon: ‘Trapt op hart N-VA’ers van het eerste uur’

Joy Donné is een man die altijd op zijn pootjes terecht komt. Zoon van een Tongerse gerechtsdeurwaarder, Leo Donné, voormalig zaakvoerder van het ouderlijk voormalig optrekje (société Grimaldi) en populair vakantiestekje der liberale partij- en Logegenoten, Villa Grimaldi in Saint Maxime, betrokken bij de beruchte verkoop van de belgische ambassade in Tokio.

Donné is het schild waarachter een machtige groep schuilgaat, de periscoop van een onderzeeër: de baronnen van het vastgoed.

N-VA’s Porsche-boy Joy Donné is pion van vastgoedbaronnen”

Keren we terug naar de dood van “de Slovaakse heer”. En de veronderstelde kennis op het kabinet van Jambon, met Joy Donné als kabinetschef, en/of mol voor de liberalen en/of de Loge. Het is best mogelijk dat Jambon niet op de hoogte was. Het is best mogelijk dat Francken er niets van wist tot het in de pers uitlekte. Het is niet alleen mogelijk, maar zelfs hoogst waarschijnlijk, dat er handen in onschuld zullen gewassen worden.

Timmie van Diepen@TvanDiepen (Belang van Limburg) Volgens @JanJambon was hij in buitenland op die bewuste 2 maart 2018, de dag dat Slovaakse ambassadeur op kabinet werd ontvangen. Verslag op 4 juli v BuZa werd aan kabinetschef Joy Donné bezorgd. Die is vandaag Kamerlid en lid van comm BiZa, maar was vanmorgen opvallend afwezig.8:32 p.m. · 26 aug. 2020·T

En dit alles gebeurde toevallig nu Egbert Lachaert aan zet is om het land te redden… en de N-VA buiten spel te zetten. Je kan je ook afvragen of en hoe de N-VA van binnenuit uitgehold wordt. Hoeveel voormalige liberalen werden op een N-VA-lijst verkozen? Maken bijgevolg deel uit van de partijraad? Of van het partijbestuur? (En ja hoor, ene Joy Donné, heeft daar een zitje.) Bepalen mee de politieke koers? Wie heeft de deur voor de vijfde kolonne open gezet?

Honi soit qui mal y pense…