Much ado about nothing in Duitsland: 0,0012 procent noemt zich divers
Transgender, geslachtsveranderingen, de tientallen zogenaamde geslachtsidentiteiten: je kan geen televisiekanaal meer inschakelen, geen kwaliteitskrant lezen, of je wordt geconfronteerd met de nieuwste maatschappelijke trend in West-Europa en de Verenigde Staten. Als je deze ‘ernstige’ media mag geloven, heeft iedereen in de familie wel “diverse” familieleden. Het thema ‘vrouw met penis’ of ‘menstruerende man’ lijkt aan te slaan bij het Westers mediatoplaagje.
Bij de Duitsers lijkt deze nieuwe maatschappelijke trend alvast weinig of niet aan te slaan. De meerderheid van de Duitsers ligt er niet wakker van. Sinds 2018 kunnen onze oosterburen immers op officiële documenten de optie “divers” aankruisen, waarmee ze aangeven man noch vrouw te zijn. Van de meer dan 82,7 miljoen inwoners hebben in Duitslands sinds 2018 alles bijeen 969 mensen van die keuzemogelijkheid gebruik gemaakt. Met andere woorden: 0,00117 procent. Iéts te weinig dus om het over een “relevante minderheid” te hebben.
Waar zijn die “intergeslachtelijke” Duitsers dan?
De cijfers komen van het zeer officiële Statistisches Bundesamt en geven aan wat het soortelijk gewicht van dergelijk, in de media opgeblazen fenomeen is. Nochtans werd de problematiek door de Bundesregierung zo ernstig genomen dat er een nieuwe Selbstbestimmungsgesetz werd goedgekeurd, waarin sancties werden voorzien als men een biologische man nog een man durft te noemen. De wet zou, ingaand op de vraag van de burgers, iedereen de mogelijkheid bieden om zich officieel te bekennen tot het derde, vierde of zelfs vijfde geslacht. Een verklaring bij de burgerlijke stand, en klaar was kees.
Het progressieve Duitse dagblad taz publiceerde de cijfers en vond het aantal “absurd weinig”. Zelfs daar begint men de ‘omvang’ van de problematiek in te zien. Het dagblad confronteerde deze officiële cijfers met de cijfers van de Deutsche Gesellschaft für Trans*-und Inter*-geslechtlichkeit (dgti) die zelf uitgaat van 1,7 procent “intergeslachtelijke” burgers in Duitsland. Dat cijfer heeft niet alleen betrekking op “diverse” personen, maar ook op non-binairen, en andere, zogenaamde seksueel gediscrimineerde mensen.
Steeds meer Duitsers vragen zich af wanneer men eindelijk terug overgaat tot de orde van de dag.
Peter Logghe
Je kan het zo gek niet bedenken of de taal moet aangepast worden. Vaderland, moedertaal, broederlijk en/of zusterlijk zijn woorden die moeten verbannen worden.