Maggie: gewogen en te licht bevonden
Staatssecretaris voor Asiel en Migratie Maggie De Block (Open VLD) cultiveert het imago van een harde tante. Voortdurend worden we om de oren geslagen met berichten dat de problemen in verband met asiel en migratie dankzij het beleid van ‘IJzeren Maggie’ tot het verleden behoren. Niets is echter minder waar.
In 2012 werden in België 21.461 asielaanvragen ingediend, die betrekking hadden op 28.285 personen, zowat de volledige bevolking van een gemeente als Temse of Herentals. Dat waren er dubbel zoveel als in 2007, toen 11.120 asielaanvragen werden ingediend, die betrekking hadden op 14.051 personen. Van de toenmalige EU-27 bekleedden we de vijfde plaats wat het aantal asielaanvragen per 1.000 inwoners betreft. Daarmee zakten we welgeteld één plaats in de rangschikking ten opzichte van 2011. België kreeg in 2012 nog steeds drie maal zoveel aanvragen per 1.000 inwoners als het gemiddelde voor de EU-27.
Uitwijzingsbeleid: bevel om te lachen?
De meest recente terugkeercijfers ogen alles behalve spectaculair. In 2012 werden 11.386 illegalen van het grondgebied verwijderd. Weliswaar is dit een stijging met meer dan 10 procent ten opzichte van 2011, maar in 2002 werden nog 14.576 illegalen effectief teruggestuurd.
Terwijl het aantal gevallen van vrijwillige terugkeer is toegenomen, geldt dat in veel mindere mate voor de gedwongen repatriëringen. De laatste vijf jaar schommelde het jaarlijkse aantal repatriëringen tussen de 3.500 en de 4.000. Tijdens de periode 2002-2006 waren het er ongeveer dubbel zoveel. De capaciteit van de gesloten centra, waar vreemdelingen met het oog op hun gedwongen repatriëring worden vastgehouden, daalde onder De Block zelfs tot 500 plaatsen tegenover meer dan 600 enkele jaren geleden.
Dat de eenzijdige nadruk op de vrijwillige terugkeer niet werkt, blijkt uit een vergelijking van het aantal verwijderingen met het aantal bevelen om het grondgebied te verlaten (BGV’s). De zogenaamde terugdrijvingen aan de grens worden buiten beschouwing gelaten, omdat het daarbij gaat om vreemdelingen die geen BGV ontvangen. In 2012 werden 76.497 BGV’s betekend aan illegalen, terwijl slechts 9.491 gedwongen repatriëringen en gevallen van vrijwillig vertrek plaatsvonden. Slechts van 12,4 procent van de in 2012 afgegeven BGV’s kan dus met zekerheid worden gezegd dat ze werden uitgevoerd! Afgaande op de cijfers voor de eerste negen maanden van 2013 is er geen sprake van enige beterschap. Zijn dergelijke bevelen nu om te lachen of om het grondgebied te verlaten?
Gezinshereniging: lawine niet gestopt
Aangezien de nieuwe wet op de gezinshereniging, goedgekeurd tijdens de periode van lopende zaken in de zomer van 2011, een aantal bijkomende voorwaarden invoerde, is het niet verwonderlijk dat het aantal verblijfsmachtigingen in het kader van gezinshereniging afnam. Terwijl in 2011 36.828 vreemdelingen om familiale redenen werden gemachtigd tot verblijf, waren het er in 2012 30.096. Deze daling is weliswaar substantieel, maar allerminst spectaculair. De immigratielawine als gevolg van gezinshereniging is in ieder geval niet gestopt. Het gaat jaarlijks tenslotte nog altijd om de bevolking van een gemeente als Asse of Tongeren.
Balans na twee jaar Maggie: gewogen en te licht bevonden.
Werner Somers
Uitgewezen asielzoekers mogen hun opleiding afmaken alvorens ze het land moeten verlaten. Tot die conclusie kwam de kinderrechtencommissaris na alarmerende berichten van schooldirecties. De schooldirecties zijn van oordeel dat kinderen van asielzoekers die hier naar school gaan ook hun opleiding kunnen/moeten afmaken.
Weer een verdoken vorm om het al zwakke uitwijzingsbeleid nogmaals de nek om te wringen. Het zijn zeker niet alleen de kinderen die hier zullen blijven om hun opleiding af te maken. Maar ook vader, moeder, grootvader, enz… Er zullen er altijd zijn die heiliger willen zijn dan de paus.
Deze valse perceptie of desinformatie van de media zonder weergave van de reële cijfers is de enige houvast van OVLD(sic Belgische liberalen) om niet onder de kiesdrempel te duiken.
Mogelijks een goede minister voor de regering maar niet voor Vlaanderen , wij geven haar een onvoldoende
Die migrasieprobleme van legale en illegale immigrante in België is skrikwekkend, maar ek wonder wat die werklike syfers vir Suid-Afrika is. Niemand weet werklik hoeveel mense hulle tans in Suid-Afrika bevind nie, deels omdat daar geen kontrole oor die “kom-en-gaan” van mense bestaan nie, en deels omdat statistieke (soos die sensusopname) in die nuwe Suid-Afrika erg onbetroubaar is.
Deskundiges skat egter dat die illegale bevolking tussen 8-miljoen en 16-miljoen moet wees. Die land se “amptelike” inwonertal is 57-miljoen, maar die werklike getal kan 70-miljoen wees. Grensbeheer word ook halfhartig toegepas, met die gevolg dat vele swartes uit ander dele van Afrika na ons land kom en gaan asof daar geen grens bestaan nie. Dit is veral die vreemdelinge wat vir die meeste misdaad verantwoordelik is. Daar word gemiddeld 57 mense (swart, wit en bruin) elke 24 uur in die Republiek van Suid-Afrika vermoor, en elke 4 minute word ‘n vrou of ‘n kind verkrag. Die jongste slagoffer van verkragting was 8 dae oud, en die oudste slagoffer was 96 jaar oud.
Die handvol blankes (3-miljoen Afrikaners en 1,5-miljoen Engelse en ander Europeërs) leef in vrees, want daar is byna geen polisiebeskerming meer nie. Korrupsie en anargie (waaraan die polisie self skuldig is) is aan die orde van die dag.