Ontstellende cijfers. Op één jaar tijd steeg de bevolking van Vlaanderen met meer dan 40.000 zielen. We stevenen met een rotvaart af op een Vlaanderen van 7 miljoen mensen, komende van amper 5 miljoen rond 1960, en daar zal het niet bij blijven. Als deze trend niet gekeerd wordt, dan zullen de kinderen die vandaag geboren worden nog een Vlaanderen zien van 10 miljoen mensen of meer. Reken uit wat dat voor hen betekent: fors minder ruimte en water per persoon, alsmaar stijgende woningkost, nog hogere afvalproblematiek en een schier onoplosbaar verkeersinfarct.
Ziedaar dé grote lacune in het ecologische debat: de nefaste impact van bevolkingsgroei op het milieu van ons kleine land, dat nu al tot de dichtst bevolkte van de hele wereld behoort. Hoewel logisch en onvermijdelijk, weigert men het debat daarover ten gronde aan te gaan.
Wijlen Etienne Vermeersch deed een dappere poging, maar dat is ondertussen al weer een hele poos geleden. De schroom hierover is gigantisch en dat is logisch te verklaren. Wie dit debat wél durft aangaan, komt immers onvermijdelijk uit bij de motor achter die bevolkingsgroei, namelijk internationale migratie. De natuurlijke aanwas in Vlaanderen betrof vorig jaar immers slechts 442 zielen.
En wie A zegt, moet dan ook B zeggen: migratie inperken om ecologische reden is een absolute must geworden. Dat blijkt voor te veel mensen in belangrijke posities in dit land, gaande van de media tot de politiek, nog steeds onmogelijk om over de lippen te krijgen. In de plaats daarvan gaat men dan maar de individuele burger culpabiliseren voor de ecologische problemen waar Vlaanderen vandaag mee geconfronteerd wordt, alsof zijn gedrag nu plots zoveel vervuilender zou zijn dan in pakweg de jaren 80. De burger krijgt daarbij te horen dat hij te veel consumeert, zich te veel verplaatst en te ruim woont. Dat hij zondig is en heropgevoed zal worden via totalitaire ideeën als rekeningrijden via gps-tracking en mobi-scores die de plattelandsbewoner fiscaal afstraffen. Wat men daarbij zedig verzwijgt is dit: elk gunstig effect van al dat “consuminderen”, hoe nuttig en nodig dat ook moge zijn, wordt onvermijdelijk teniet gedaan door de bijkomende energie-, mobiliteits- en ruimteconsumptie van de vele tienduizenden burgers die er elk jaar via migratie bijkomen. Daardoor blijven we er met zijn allen in ecologisch opzicht verder op achteruit gaan, alle eco-taksen en toegenomen overheidscontrole ten spijt. Maar ja, we zijn toch zo duurzaam, meneer. En lekker groen!
Joren Vermeersch