Bij het surfen op het net om lezeres Karen naar een biografie van Borms te  verwijzen, vonden we onderstaand artikel in “Ons volk ontwaakt”:

Dr phil. germ. August Borms.

Gepubliceerd op 7 september 1912

Een naam dien we voortdurend in onze Vlaamsche kranten ontmoeten, waar er spraak is van Vlaamsche Beweging, van Vlaamschen strijd. Een man uit één stuk, uit één overtuiging, onvermoeibare voorvechter in onze Vlaamsche strijdersrangen, de kampioen voor de vervlaamsching der Gentsche Hoogeschool… Een man, een jonge man van pas vier en dertig, en wij kennen er weinig die meer gedaan hebben om ‘t Vlaamsche volk wakker te schudden. Vraag dat aan de secretarissen van het Davidsfonds, de Hoogeschooluitbreiding, de Hoogeschoolcomissie.
Ik heb zijn volle zwaar gedragen stem hooren klinken als een noodklok in de groote vergaderzalen onzer steden, in de gelagkamers onzer dorpsherbergen, in open lucht op ‘n tafel of ‘n ton ― voor grooten en kleinen, geleerden en armen van geest… En waar hij kwam en sprak is er in de gemeente, bij den werkman en den boer, bij den ontwikkelde, den geleerde, iets gebleven van wat er in zijn hart ligt, van de liefde tot eigen grond en Vlaamsche moedertaal.

Na zijn studiën te Leuven werd hij huisleeraar bij oud-minister Descamps, leeraarde eenigen tijd aan ‘t Gemeentecollege te Nijvel, trok op last der regeering naar Peru, om er als lid van de Missions Belges het middelbaar officieel onderwijs te gaan herinrichten, was vier jaar lang leeraar aan het Colegio Nacional de N. S. de Guadelupe, te Lima, en kwam in 1906 terug naar Vlaanderen, waar hij leeraar werd benoemd, eerst aan het Atheneum te Mechelen, daarna te Antwerpen, waar hij thans nog is.

Dr August Borms werd onlangs ridder benoemd in de orde van Leopold II. Ons Volk biedt hem zijne hartelijkste gelukwenschen voor de hooge onderscheiding en is gelukkig aan zijne lezers dien nederigen werker van dichtbij te leeren kennen.

Uitweiden over de werkkracht van Dr Borms in de Vlaamsche Beweging, over wat hij op enkele jaren stichtte en recht hield, over wat hij schreef en sprak, zou mij te ver brengen. Deze week trekt hij op naar Fransch-Vlaanderen en neemt met zich drie vrienden mee, twee zangers en een declamator, en in een tiental gemeenten gaat hij ginder ‘t oude Vlaamsche stambewustzijn wakker schudden.

Onze gelukwenschen voor uw ridderschap, beste vriend Borms, maar, wij dragen u vooral in ons hart, omdat ge voor Alle Vlamingen een voorbeeld zijt van de meest oprechte, de meest onbaatzuchtige Vlaamsche overtuiging.

E. C.