Volgens westerse media is de Krim sinds de “Russische bezetting” dichtbij verhongering, verloedering… moest Poetin de bevolking niet met een ijzeren vuist in bedwang zou houden, je zou wat beleven… Volksopstand, waarbij de gele hesjes in Frankrijk het nakijken – zouden – hebben.
Tot het arsenaal “objectieve berichten” behoren: lege rekken in de winkels, stroomonderbrekingen, niet functionerende bankkaarten, zakenwereld in puin, angst, geweld, onderdrukking, criminele politiestaat, toeristenleegloop, openbare dienstverlening in chaos, troosteloosheid… kortom de beschrijving van de Krim lijkt als twee druppels water op de Goelags in Siberië.
Enkele tegenstrijdigheden: Aantal toeristen op de Krim:
2014: 4 miljoen
2015: 4,6 miljoen
2016: 5,6 miljoen
2017: 5,4 miljoen
2018: 6,8 miljoen
Westerse journalisten die het in hun verslag over “lege stranden” hebben “vergeten” te vermelden dat ze er in de winter op ‘onderzoek’sbezoek waren.
Dat de infrastructuur op de Krim in lamentabele toestand verkeerde kan men moeilijk Moskou verwijten. Sinds 2014 werden meerdere grote infrastructuurprojecten gepland en uitgevoerd: de in 2018 geopende Krimbrug, de nieuwe luchthaventerminal in Simferopol met een verviervoudiging van het aantal passagiers als gevolg, de nieuwe autosnelweg “Tawrida”, dwars over de Krim, die volgend jaar zal geopend worden.
Het bekende vakantiepark Artek bij Jalta wordt gerestaureerd en gemoderniseerd; goed voor 225 miljoen euro investering uit Moskou sinds 2015. De Russische overheid haalde trouwens Syrische weeskinderen en kinderen uit de Donbass om daar te bekomen van hun trauma’s. In de buurt van Sewastopol en Simferopol werden nieuwe gascentrales gebouwd om de energiebevoorrading te verbeteren. In totaal zou Rusland tegen 2020 ca. 10 miljard euro in infrastructuur, energie en gemeentelijke dienstverlening op de Krim geïnvesteerd hebben.
Volgens cijfers van het Krims min. van economie groeide de economie van het schiereiland in 2015 met 8.5%, in 2016 met 7.1%. Het gemiddeld inkomen steeg van ca. 100 euro in 2013 op ca. 270 euro in 2016.
De Krim werd tussen 1992 en 2014 – toen het deel uitmaakte van Oekraïne, verwaarloosd, zo luiden in het algemeen de vaststellingen van de bevolking. Bv. de talrijke ooit florerende sanatoria die wegens bouwvalligheid moesten gesloten worden. De opbrengsten werden opgesoupeerd zonder dat er geïnvesteerd werd in het onderhoud of modernisering. En… men betaalt nu belastingen i.p.v. smeergeld…
Het toerisme floreert. De bouwprojecten kunnen de vraag niet aan. Vooral Russische toeristen – logisch toch – hebben hun Riviera herontdekt. En ja hoor, zelfs ondanks de bedreigingen, trekken Oekraïeners nog altijd naar de Krim op vakantie. Stroom- en watervoorziening, snel internet, westerse producten in de winkels, medische verzorging… geen probleem.
De onheilsberichten in het westen over een minderheidsgroep, de Krimtataren, lijken op zijn minst overdreven.
De Krim heeft drie officiële talen: Russisch, Oekraïens en Krimtataars, wat tijdens Oekraïense tijden niet het geval was. In Simferopol werd een grote moskee opgericht, waarop de islamitische Tataren 20 jaar gewacht hebben. Volgens hun eigen Krimtataarse politicus Saur Smirnov zou Kiev zich nooit om de sociale en politieke belangen van zijn mensen bekommerd hebben met het doel de ontevredenheid aan te wakkeren en de haat tegen Rusland te voeden. In de westerse media wordt het bestaan van Krimtataarse partij Milli Firka doodgezwegen, evenals dat deze voor de aansluiting bij Rusland koos. Het is godgeklaagd dat uitgerekend de naar Oekraïne gevluchte Krimtataren hun landgenoten moeilijkheden bereiden: het waren zij die samen met de Oekraïense nazi’s in 2015 de elektriciteitsmasten in Oekraïne lieten ontploffen om de stroombevoorrading naar de Krim af te snijden en het waren ook zij die vrachtwagens met levensmiddelen tegen hielden. Individuele discriminatie zal zeker voorkomen, maar niet vanwege de overheid.
Volker Pispers bekeek de VSA-Russische confrontatie in 2014 door een satirische bril. Een aanrader voor wie Duits verstaat: