Wie gelooft hem nog?
Een man van stand moet blijkbaar neerkijken op het kleine land waaraan hij alles te danken heeft. Yves Leterme, voormalig premier, man van 800.000 stemmen en de grote Vlaamse held voor wie vijf minuten politieke moed toch net iets te veel gevraagd was, heeft laten weten dat hij zijn OESO-tobjob in 2014 niet zal laten staan voor een zitje in het Europees parlement, laat staan dat hij zich nog met de Vlaamse politiek zal inlaten. Zelfs een steunbetuiging als lijstduwer is hem te veel gevraagd. Deze verklaring staat nochtans haaks op wat hij voor enige tijd beweerde. Maar dat we Leterme niet meer op zijn woord hoeven te nemen, weten we al langer.
Springplank
Een job als Europees commissaris zou voor Leterme echter wel kunnen. Natuurlijk wil het voormalige boegbeeld van CD&V niet onderdoen voor rivaal Karel De Gucht, die momenteel nog in de Europese Commissie zetelt. Er wordt zelfs beweerd dat Leterme De Gucht in 2014 als EU-commissaris wil wippen. Deze verborgen ambitie toont aan dat Leterme, net zoals De Gucht en Verhofstadt, Vlaanderen schaamteloos heeft misbruikt als springplank naar een vet betaald internationaal postje. Hoe het de Vlaming, alsook hun respectievelijke partijen ondertussen vergaat, zal hen worst wezen. Dat CD&V-voorzitter Wouter Beke zegt niet “verrast te zijn” zegt genoeg over de opvattingen binnen de hogere echelons van de traditionele partijen. Het eigen volk in de steek laten voor een plaats tussen de sterren lijkt blijkbaar de normaalste zaak van de wereld.
Beloften
Net zoals Verhofstadt het hem voordeed, behaalde Leterme in Vlaanderen ooit een monsterscore dankzij een rijk gevulde beloftentrommel. De bekendste was uiteraard de onvoorwaardelijke splitsing van BHV. Dit zou slechts vijf minuten duren. Het waren uiteindelijk zijn opvolgers die BHV, mits een heel aantal onaanvaardbare toegevingen aan de Franstaligen, ontdubbelden. Vlaanderen heeft niks aan deze man gehad, terwijl hij zich als premier bij de Franstaligen en in het buitenland zeer geliefd maakte. Aan zijn internationale carrière, waarvan hij nu openlijk zegt dat ze voor hem de enige prioriteit is, heeft hij altijd al in stilte gewerkt.
VB