De Franse voormalige binnenminister Gérard Collomb is een man met twee gezichten. Enerzijds de mede-oprichter van de PS (socialistische partij), voorstander van de immigratie. Anderzijds de privé persoon Collomb, die de massale immigratie scherp analyseert.
“Vandaag leven we naast elkaar, morgen staan we als vijanden tegenover elkaar.”
Met deze woorden gaf hij op 3 oktober de ministeriesleutel over aan de Franse premier Edouard Philippe, die tot de aanstelling van de nieuwe binnenminister Christophe Castaner op 16.10.18, ook het binnenministerie onder zijn hoede nam.
“Vandaag regeert het recht der sterksten in talrijke stadsdelen. Drugshandelaars en radicale islamisten kwamen in de plaats van la République.”
Deze alarmerende woorden sloegen als in als een bom. Velen beschouwden Collombs woorden als de erkenning van de multicul-mislukking en als een vlucht voor de verantwoordelijkheid.
Een maand later publiceerde het rechts politieke blad “Valeurs Actuelles” een inofficieel gesprek dat Collomb in februari met een redacteur van het blad voerde. Daarin verklaarde de minister o.a.
“Die mensen willen niet samen leven (Nvdr… met ons)… De immigratie is één der hoofdoorzaken… Wij hebben geen nood aan meer immigratie in Frankrijk… De verschillende vormen van gemeenschappen staan steeds vijandiger tegenover elkaar. Het wordt zeer brutaal… Er blijven ons slechts nog vijf, zes jaar om het ergste te verhinderen.”
De privé man Collomb geeft daarmee Marine Le Pen gelijk met de “aankondiging van een burgeroorlog”. Begin november echter relativeerde de politicus in “Europe 1” de inzichten van de privé persoon Collomb en herhaalde het mantra van het linkse wegkijken dat de toenemende criminaliteit niets met de immigratie te maken heeft. Op de vraag wie er dan “als vijanden tegenover elkaar staan” antwoordde hij: “De bewoners die ten einde raad zijn en de bendes. “
I.p.v. een genadeloze bestrijding van het geweld te eisen, wil Collomb, door een jacobijns centralisme gedreven, het geweld over heel het Franse grondgebied verdelen: “We moeten ermee stoppen de problemen lokaal op te lossen; we hebben een totaalplan nodig. We moeten erin slagen overal een sociale mix te verkrijgen. Het ergste, dat we absoluut moeten vermijden, is dat we daarin niet slagen.”
Deze ideologische blindheid verklaart, ondanks privé persoon Collombs uitlating over de desastreuse gevolgen van de immigratie bij “Valeurs Actuelles”, dat hij een wet voorbereidde waardoor de legale immigratie van 200.000 personen per jaar vergemakkelijkt en/of aangemoedigd wordt. Familiehereniging is nl. vanaf nu mogelijk indien men ooit eens de zgn. levenspartner van een in Frankrijk wonende immigrant geweest is. Daar dit concept sowieso in Afrika niet vastgesteld of gecontroleerd kan worden, kan in feite iedereen naar Frankrijk komen.
Intussen stelt de politie in de banlieus niet alleen de totale mislukking van de multicul vast, maar ook van de 68-iger welvaartsstaat. Een politiecommandant in “Valeurs Actuelles”:
“In de banlieus, waar de vaderfiguren gemist worden, zijn alle taboes weggevallen. De verhouding tot het leven, tot de dood, is volledig in elkaar gestort. De kinderen worden niet meer opgevoed, ze worden gevoed.”
Ter vergelijking: in heel Frankrijk groeit 22% der kinderen bij alleenstaande opvoeders op – in de banlieus (cijfers van 2012) is het ca. 28%. De gezinnen van islamitische en Afrikaanse origine zijn bijzonder instabiel door de ondergeschikte rol der vrouw, resp. de wijdverspreide polygamie.
Daar waar in hun thuislanden de eer van de stam en economische noodzaak voor een stabilisering van de verhoudingen zorgen, vallen deze aspecten in Frankrijk (Nvdr… niet alleen in Frankrijk) weg en worden door de zegeningen der welvaartsstaat zelfs verhinderd. De kinderen groeien niet alleen gezins- maar ook cultureel ontworteld op, vooral als hun ouders zelf uit verschillende culturen stammen. De terugval op de islam en het bendenlidmaatschap is dikwijls de gemakkelijkste manier om zich een identiteit aan te schaffen. (Wie zin en tijd heeft kan hier de video van een klein uurtje bekijken – ondertiteling en geaut. vertaling onderaan: Une France malade de sa banlieu)
Gezien de situatie in de banlieus is het puur cynisme dat de links-liberale Franse regering nu plant door de legalisering van de kunstmatige bevruchting zonder vader een deel van de problemen in de banlieus algemeen te maken. Collomb ziet in deze maatregel vanzelfsprekend geen grote problemen. (…)