De godsdienst van de vrede beperkt zijn activiteiten niet tot de zandbaklanden in het Midden-Oosten
Op de risicolijst van mogelijke terreurontplooïngen staat Thailand op de achtste plaats, na Somalia en Nigeria. Tot op heden concentreerden zich de moslim aanslagen in de provincies, ver weg van de toeristische plaatsen. Alle regeringen zijn blijkbaar machteloos tegen de terreur van de Zuid-Thaise moslims.
Thaise moslims jagen een tank met 8 ton vloeibaar gas in de lucht
Even na middernacht (10 /11 augustus) drongen zes, tot nu ongeïdentificeerde mannen, het terrein binnen van de Narat Petroelum Picnoc Gas Company in Narathiwat City, een provinciestad 750 km ten zuiden van Bangkok. Ze boeiden het veiligheidspersoneel en lieten d.m.v. twee zelfgemaakte bommen een tank met 8 ton vloeibaar gas ontploffen. De explosie verwoestte of beschadigde meer dan een dozijn huizen en zorgde voor minstens een zwaargewonde.
Islamitisch geweld in Thailand: meer dan 11.000 aanvallen, 5.000 doden en 9.000 gekwetsten binnen een periode van 8 jaar.
Sinds tientallen jaren terroriseren Maleisische moslims in samenwerking met de Zuid-Thaise islamitische minderheid de meerderheid der Thaise boeddhisten zonder dat de wereldpers zich daarover opwindt. Met 11.000 aanslagen door de moslims en meer dan 5.000 doden aan de kant van de boeddhistische Thais is de dodentol in Thailand veel hoger dan die der Amerikanen tijdens de beruchte aanslag van 9/11.
De Zuid-Thaise moslims*, door onze politiek-correcte media steeds ‘separatisten’ genoemd en opgewaardeerd als vrijheidsstrijders of rebellen, handelen niet anders dan alle andere islamitische minderheden in niet-islamitische meerderheidssamenlevingen.
Of het nu om Servië (Kosovo), China (Oeigoeristan), Filippijnen (Mindanao) of Libanon en Nigeria gaat: overal waar een islamitische geboorten-djihad weinig kans op succes biedt of niet snel genoeg opschiet, forceren islamitische minderheden de afscheiding van hun regio met het wapen van de meedogenloze terreur tegen de resp. landen.
Abu Sayyaf in Mindanao
Met hun genadeloze terreur rijven moslims wereldwijd het ene succes na het andere binnen.
In het zuiden van de Filippijnen woedt eveneens sinds tientallen jaren een door Maleisische moslims gesteunde, moordende oorlog van de Abu Sayyaf tegen de christelijke meerderheid van het land. Deze moslimterreur, onder het mom van een vrijheidsbeweging, eiste al meer dan 100.000 voornamelijk christelijke mensenlevens. Ze konden de gewenste overwinningspluim op hun hoed steken, want na een jarenlang volgehouden verzet door diverse Filippijnse regeringen, kregen ze uiteindelijk een eigen autonome provincie op het hoofdeiland Mindanao. De triomf van de meedogenloze terreur tegen de burgergezelschap, die hiertegen klaarblijkelijk geen verweer kan bieden.
“Laat ons nog meer leraars doden”
Tijdens de laatste acht jaar werden 154 leraars in het islamitische zuiden van Thailand gedood en 151 zwaar gewond. De meeste slachtoffers waren boeddhisten, die een premie kregen voor hun inzet in het gevaarlijke zuiden. Dikwijls worden ze vanuit een hinderlaag met machetes aangevallen als ze op hun brommer van of naar hun werkplaats rijden. En met één slag onthoofd. (zie foto)
Dit aspect van het islamitisch terrorisme wordt doodgezwegen. Het is immers veel spectaculairder dagenlang de sluiting van consulaten wegens een niet te verifiëren terrorismegevaar aan te kondigen. Obama kon zich daarmee weer eens als middelpunt-vliegende kracht van het wereldgebeuren in de belangstelling plaatsen.
* Religies in Thailand: 94% Theravada boeddhisten, 5% moslims, 0.6% christenen, 0.1% hindoes en 0.4% zonder religie.
Nvdr: Er circuleren talrijke foto’s – de een al gruwelijker dan de andere – van de beestigheden. FVE
NL. vertaling: Golfbrekers, artikel verschenen bij http://michael-mannheimer.info/2013/08/13/
Die terreur in het uiterste zuiden van Thailand is al een heel tijdje bezig . Je kunt zich afvragen waarom gebeurd dat niet in Belgie ? Tenslotte het zijn dezelfde moslims met het zelfde geloof en dezelfde doelstellingen . Thailand heeft geen OCMW zoals wij dat kennen . Zij krijgen niets van de overheid . Ik veronderstel als Thailand wil overleven moet er dringend een rode en groene partij worden gesticht en een groot pamperfabriek
AUB! Breng ze niet op gedachten…:(
Om een einde te maken aan die toestanden is er nog een andere mogelijkheid: gewoon de islam opruimen in die streek. Er zullen dan natuurlijk onschuldige slachtoffers vallen, maar die vallen er nu ook – onder de boeddhisten – en daar komt geen einde aan zolang de moslims niet serieus worden aangepakt.
René, omdat ze in de minderheid zijn en geen wapens hebben. Ze gaan oefenen in Syrrië om Alawieten en Christenen uit te moorden. Milquet wil ze dan feestelijk ontvangen als ze terugkeren. Maar Vlamningen, DIE zijn gevaarlijk natuurlijk.
Een deel zou nog wat Nato wapens kunnen gebruiken, die door onze ‘leiders’ Guy V. – Herman V.-Baroso, Hollande kwistig met bommen en granaten in Lybië zijn rondgestrooid.
Iedereen voorzien van kalashnikovs, uitgezonderd de christelijke blanke man, die ze zelfs zijn aardappelmesje zouden trachten af te nemen.
Onderwerp: FW: Bloedstollende getuigenis van Belgische buschauffeur… !
——————————————————————————–
SCHANDALIG
ZEKER AANDACHTIG LEZEN
Bloedstollende getuigenis van Belgische buschauffeur !
De moord op Guido De Moor is geen toeval, en het bus-‘incident’ geen alleenstaand feit. Dat blijkt uit de bloedstollende getuigenis van de Belgische Sonia van Komen. Sonia werd als buschauffeur vijf jaar geleden zwaar gemolesteerd en heeft aan het voorval een levenslang trauma overgehouden. Maar na de recente moord in een bus in Antwerpen kan en wil ze niet langer zwijgen: ‘Ik ben vijf jaar bang geweest. Maar nu wordt het tijd om mijn gezicht te laten zien. Ik ben zo kwaad.’
Het horrorverhaal begint aan de Sinksenfoor. Toen een Marokkaans koppel met buggy, grote beer, kind met een pak friet en een kinderfietsje de bus wilde opstappen, maakte Sonia daarover een onschuldige opmerking: ‘Excuseer, maar dat fietsje met die zijwieltjes kan niet op de bus, want daarmee brengt u de veiligheid van andere passagiers in het gevaar’. ‘De man vloog uit en binnen de kortste keren keerde heel de bus, die op dat ogenblik vol Marokkanen zat, zich tegen mij. Ik werd uitgescholden voor ‘racist”. De gebruikelijke reactie van allochtoontjes die hun zin niet krijgen. Hun aangeleerd door de vluchtelingen-industrie.
Sonia had uit de anti-agressielessen van De Lijn begrepen dat ze beter niet kon reageren op het verbale geweld. Maar omdat ze aanvoelde dat de zaak uit de hand kon lopen, verwittigde ze toch maar haar baas. Op hetzelfde moment passeerde er een politiecombi, die ze kon tegenhouden. ‘Twee agenten stapten in de bus. Ze maanden de passagiers aan om niet meer te eten in de bus en om zich wat rustiger te gedragen.’ ‘Rij maar door, mevrouw. Ze zijn gekalmeerd.’ De politiemannen stapten weer uit. Maar toen begon de ellende pas echt.
‘Het ging van kwaad naar erger. De mensen in de bus begonnen van alles kapot te maken. Een Belgische dame die in de Sint-Gumarusstraat op de bus stapte, was zodanig bang dat ze vroeg of ze bij mij mocht blijven staan. En toen ik het Stuivenbergziekenhuis naderde, zag ik dat een hele groep Marokkanen me stond op te wachten. Ze waren via gsm opgetrommeld door mensen in de bus.’
‘Op datzelfde moment stapte een passagier naar voor. Hij begon me te slaan en trok aan mijn stuur. Ik ben bruusk gestopt, omdat ik anders een wassalon zou zijn binnengereden. Onmiddellijk kwamen alle Marokkanen aan het Stuivenbergziekenhuis naar me toegelopen. Ze omsingelden de bus en sloegen de ruiten stuk. Ik ben blijven zitten. Zelfs de politie kreeg de massa niet kalm. Uiteindelijk is er een interventieteam met matrakken (gummi-knuppels – Red.) aan te pas gekomen’.
Maar daar bleef het niet bij. Sonia van Komen: ‘Ik ben ook bedreigd met de dood. ‘Waar woont die madame?’, riepen ze de hele tijd. ‘We vinden ze wel’. Een jonge gast zei: ‘Ik maak u kapot. Ik zit er niet mee in, want ik zal uit ‘den bak’ komen als een held’. Hij deed alsof hij een mes vasthad en maakte een beweging in de richting van mijn keel.’
Tot zover het relaas van de gewezen buschauffeur. Gewezen, inderdaad, want Sonia heeft de aanval nooit verwerkt en moest haar werk opgeven. Ook vijf jaar later heeft ze nog schrik en durft ze zonder honden de straat niet meer op. De recente gebeurtenissen geven haar een wrang gevoel. ‘Ik kreeg destijds van het hoofd van het personeelsbeleid van De Lijn te horen dat ik er toch ‘goed vanaf gekomen was’. Ik heb die dame toen gevraagd of ze dan aan het wachten was op een dode op de bus. Ze antwoordde mij dat het zo’n vaart wel niet zou lopen.’
Waarom lees ik deze dingen nooit in de krant? Ik ken zelf ook medewerkers van de Lijn en die mensen zeggen zelf wij vragen niet meer aan de mensen die opstappen. Het is gewoon te gevaarlijk geworden. Er is zo goed als niemand meer die betaalt voor zijn rit buiten een enkeling, een brave Vlaming. De media verzwijgt systematisch al deze incidenten in opdracht van de beleidspartijen. Ze willen immers niet nog meer kiezers verliezen. En daar zijn alle manieren goed genoeg voor.
PS : Gelieve dit door te sturen naar iedereen die je kent a.u.b. zodat iedereen dit weet !