Is de EU zich eindelijk bewust geworden dat ze onze cultuur en welvaart ondergraaft door de toestroom van “asielzoekers”, waaraan we blijkbaar vanzelfsprekend allemaal, als EU-burgers, schatplichtig zijn? Een unieke kans, meent Malmstöm.

Niets is minder waar.  De EU overweegt een dramatische herziening van het EU-asielbeleid om mensen in conflictgebieden de mogelijkheid te geven om buiten de grenzen van de EU een zgn. “humanitaire visum”, hun asielaanvraag, in te dienen voor de status van vluchteling.  Men wil vermijden dat ze een gevaarlijke reis ondernemen om de Europese bodem te bereiken.  De EU wil geregistreerde VN-vluchtelingen zelfs met vliegtuigen gaan halen.

 “Ik roep de lidstaten op om volledig gebruik te maken van deze unieke kans om te bewijzen dat de EU is gebouwd op solidariteit en concrete steun. Nu is het tijd om te handelen.” klinkt de pathetische commissaris Cecilia Malmström.

Maar dat is niet genoeg.  De Europese Commissie wil de lidstaten zelfs omkopen om hen op te nemen: € 6.000 per persoon.   Da’s pas een “all in”: reisdocumenten, vlucht, verblijf, eten en drinken, alle sociale voorzieningen.  Moeten we er een tekening bij maken?  Gaan die ooit terug?

Nemen we nu bv. de Syrische vluchtelingen; er zouden meer dan 2 miljoen als dusdanig door de VN geregistreerd zijn in Jordanië, Libanon en Turkije.

Tegelijkertijd wordt er € 400.000 per jaar voorzien voor Europol om de mensensmokkelaars aan te pakken.  Italië zou € 30 miljoen krijgen om de opvangmogelijkheden uit te breiden en andere lidstaten zouden € 20 miljoen  ontvangen.
De grenscontrole Frontex heeft een bijkomende € 14 miljoen nodig om de zeepatrouilles te coördineren.   Dit zou gebruikt worden voor reeds bestaande opdrachten in Griekenland en Italië.

Wat dan het probleem op tafel brengt van de door Frontex geredde vluchtelingen.  Welke lidstaat moet voor hen opdraaien?  Cyprus, Frankrijk, Griekenland, Italië, Malta en Spanje vinden dat ze naar de dichtstbij gelegen haven moeten gebracht worden.  De EU vindt dat ze moeten afgeleverd worden naar het land onder wiens vlag de resp. Frontex-boot vaart.  Stel een Maltese boot pikt schipbreukelingen op dichtbij het Italiaanse eiland Lampedusa, dan is het toch complete waanzin dat hun boot twee dagen moet varen, naar Malta, om hen daar aan land te zetten terwijl een Italiaanse haven binnen onmiddellijk bereik is.   Afgezien van het verspilde geld en tijd, kunnen tijdens die twee dagen tientallen mensen verdrinken omdat die Frontexboot niet kon patrouilleren…

FT

Bron: EU-Observer , lees hierbij  vooral ook de reacties.

Dank aan Wes Hardin voor de tip.