De EU-Lorelei

De Blauwe Groei

Wat nog niet in richtlijnen (zeg maar: marsbevelen) vervat zit, wordt door de EU in een verleidingszang, de zgn. aanbevelingen,  gebracht om ons duidelijk te maken hoe we ons leven best zouden leiden.

Twee EU-commissarissen, die samen alles wat de zee betreft in hun EU-portefeuille beheren, de Griekse  Maria Damanaki (Maritieme Zaken en Visserij) samen met haar collega uit Italië Antonio Tajani,  verantwoordelijk voor Industrie en Ondernemerschap, hebben een studie gelanceerd met de imponerende naam “Blue Growth.”  Oftewel “De Blauwe Groei”. 

Niet dat een zoveelste studie  opzienbarend nieuws zou betekenen.  De witte konijnen van de EU zijn slechts te evenaren door de goed-nieuwsshow van de regering Di Rupo.

De Blauwe Groei is een aanbevelingsverslag, een turf van een rapport met vele bladzijden en verwijzingen vervat in aanhangsels, dat volgens schatting één miljoen euro gekost heeft en dat tot de eensluidende gevolgtrekking komt dat … we meer op vakantie moeten gaan. 

Niet eender naar welke bestemming.  Neen, het staat er uitdrukkelijk in: we moeten naar de zee en het strand.  Niet omdat dat de EU zich zorgen maakt om onze gezondheid en de luchtvervuiling in het binnenland, maar wel omdat het een impuls aan het toerisme geeft.  Geld dat de EU dan kan opeisen om het weer uit te geven aan andere – nutteloze – studies.

Nu wil u uiteraard weten wat er dan zoal te lezen valt in dat Blauwe Groeirapport.  We citeren een paragraaf:
5.3.        Maritiem, kust‑ en cruisetoerisme

Dankzij zijn buitengewone schoonheid en diversiteit en het uitgebreide aanbod aan voorzieningen en activiteiten is de Europese kust uitgegroeid tot de uitverkoren vakantiebestemming van 63 % van de Europese toeristen[25]. De subsector maritiem en kusttoerisme is inmiddels de grootste maritieme economische activiteit. Er werken 2,35 miljoen mensen, wat overeenkomt met 1,1 % van de volledige werkgelegenheid in de EU[26]. Meer dan 90 % van de bedrijven werkt met minder dan 10 mensen. In sommige gebieden haalt de kustgemeenschap een extra inkomen uit toerisme, in andere domineert het toerisme de hele lokale economie.

Een groot aantal van deze toeristen waagt zich niet ver van de kustlijn, (Nvdr.: hierbij zou men andere bronnen kunnen aanboren, eventueel een verplicht zwemlessenpakket) maar anderen maken dankbaar gebruik van het toenemende aanbod aan activiteiten in open zee. Voor de pleziervaart wordt een groei van 2‑3 % per jaar verwacht. Ook de cruisesector is aan een opmars bezig, met in Europa bijna 150 000 werknemers en een directe omzet van 14,5 miljard euro. De scheepswerven in de EU zijn er uitstekend in geslaagd deze gespecialiseerde markt te bedienen – met zowel grote cruiseschepen als kleine pleziervaartuigen.

U merkt dat de EU van uitdagingen houdt.  Wat er mis is met een opblaasbare matras of een handig roeibootje, wordt niet vermeld.  En wat men in Knokke denkt over frigoboxtoeristen is u ook niet ontgaan.
Da’s natuurlijk niet alles.  De “studie” heeft het ook over de noodzaak meer aan visserij te doen, aan aquacultuur, aan scheepsbouw, aan windmolens (die staan bij elke EU-bevoegdheid bovenaan).  Eigenlijk – als we het kort samenvatten – een deel van de eindtermen van het lager onderwijs.  Zonder EU-certificaat weliswaar.

Als u uw vakantie nog niet gepland hebt, dan zou u nu kunnen overwegen te voldoen aan de eisen, die u als plichtbewuste EU-burger zou moeten vervullen.  De EUSSR ten bate.  Of we naar landen buiten de EU-invloedssfeer mogen trekken, hebben we bij het ter perse gaan niet kunnen achterhalen.  Wel hoorden we in de wandelgangen dat Turkije en Oekraïne met stip worden aanbevolen.

Bij deze hebben we meer dan onze plicht vervuld.  We hebben u op het juiste pad geleid, u geïnformeerd over de noeste arbeid van de EU-potentaten en bovendien maken we u blij met het ingesloten liedje.

Nog een fijne zondag.  Aan zee en elders.