De EU, het monster van Frankenstein

EUSSRWat betreft Europa zijn wij het voor de volle 100% eens met de enige partij, die durft de constellatie EU in twijfel te trekken.  Hierbij een vraaggesprek met Philip Claeys, EU-parlementslid voor het VB

Vóór Europa, tegen deze EU”

Een colloquium over Europa, een congres, een Europa-dag. Het mag duidelijk zijn dat het Vlaams Belang ook inzake Europa duidelijke en gedurfde standpunten inneemt. Wij gingen praten met onze dissidente stem in het Europees Parlement: Philip Claeys. Die spreekt klare taal. Over de eurocrisis en het open-grenzenbeleid van de EU. Over de mogelijke toetreding van Turkije. Over een EU-referendum in Groot-Brittannië en een onafhankelijkheidsreferendum in Schotland en Catalonië. En over een Europees front van nationalistische partijen.

Laten we beginnen met de economische en financiële toestand van Europa. Het einde van de euro is al vaak voorspeld, maar de euro is er nog altijd…

“Ja, maar je kan die vaststelling ook omkeren. Herman van Rompuy heeft ook al ettelijke keren gezegd dat het ergste achter de rug is en dat het einde van de tunnel in zicht zou zijn. En elke keer vallen er nieuwe lijken uit de kast. De problemen in en met Griekenland zijn nog lang niet van de baan. Dat geldt ook voor Portugal, Spanje en in mindere mate Italië. Het is slechts een kwestie van tijd voor de EU weer in acute problemen geraakt.

Naast de financiële toestand hebben we nog het fameuze Schengen-verdrag. Ook dat dreigt een strop rond onze hals te worden. Is het ‘Fort Europa’ een mythe?

“Dat fameuze ‘Fort Europa’ bestaat niet. Wat wel bestaat, is een zeef Europa, een Zwitserse-kaas-Europa. Ik heb dat aan de kust van Gibraltar (Spanje) met mijn eigen ogen kunnen vaststellen. Frontex, de Europese organisatie die moet instaan voor de bescherming van onze buitengrenzen, fungeert daar samen met de kustwacht van Spanje eigenlijk meer als een opvangcomité of gratis veerdienst. En niet als een middel tegen illegale immigratie. 9 op 10 illegalen die er in slagen over te steken, mogen in Spanje blijven. Die gaan niet terug naar hun eigen land, maar reizen door. En België is daarbij een topbestemming.

Met eurocommissaris Malmström is het einde van het open-grenzenbeleid nog niet in zicht. U hebt daar nu een boek over geschreven: ‘Binnen zonder bellen.’* (zie onderaan) Wat is de boodschap?

“De boodschap is dat we moeten terugkeren naar een situatie waarin de lidstaten zélf hun eigen grenzen mogen bewaken. We moeten zelf onze conclusies trekken, want het zal niet de Europese Commissie en niet het Europese Parlement of het Europese establishment zijn dat het roer zal omgooien. Zij zullen nooit toegeven dat het Schengenbeleid een gigantische mislukking is, men zal de zaak nog liever verder laten rotten.

Over naar Turkije. Hoe ver staat het met de toetredingsonderhandelingen?

“Er zijn enorme rellen geweest in Istanboel en ook daarbuiten. De overheid heeft die vreedzame demonstraties met brutaal geweld de kop ingedrukt. Premier Erdogan is niet bereid tot enige verzoening of toegevingen. Men zou toch een scherpe reactie mogen verwachten van de kant van de EU, maar we zien net het tegenovergestelde. Erdogan en zijn regime worden niet gestraft, maar beloond. De toetredingsprocedure gaat gewoon door. Men heeft altijd gezegd dat men de onderhandelingen zou stilleggen als Turkije niet zou voldoen aan de voorwaarden, als bijvoorbeeld de mensenrechten niet worden gerespecteerd. Maar er zijn burgers doodgeschoten, dissidenten zijn massaal opgepakt. Turkije is de grootste gevangenis voor journalisten in de wereld. Er zitten zelfs meer journalisten achter de tralies dan in China. Wat moet er nog meer gebeuren? We moeten eindelijk de nodige conclusies trekken. Men moet ophouden met die onderhandelingen. Men moet ophouden met die maskerade. Men moet ophouden met de mensen een rad voor de ogen te draaien. Men moet duidelijk zeggen dat er voor een land als Turkije – dat geen Europees land is, en ook geen democratie – geen plaats is in de EU.”

Hebben die rellen in Istanboel de maskers van Erdogan afgerukt? Of zegt u: dat hebben wij altijd geweten en gezegd?

“Eigenlijk zijn de maskers niet afgerukt. Erdogan heeft nooit een masker opgehad. Alleen mensen die het slachtoffer zijn van een soort zelfgekozen verblinding, van een koppig negeren van de realiteit, zijn geschokt door de recente gebeurtenissen in Istanboel. Erdogan heeft nooit een geheim gemaakt van zijn ware bedoelingen. Zo heeft hij ooit gezegd dat de democratie voor hem niet meer was dan een trein. “Als je de bestemming bereikt, spring je er af…” Erdogan is een militante islamist en de politieke islam is ook helemaal niet te verzoenen met welke vorm van democratie dan ook. Wat er zich nu afspeelt in Turkije, kwam voor mij dan ook niet als een verrassing. Ik denk dat vooral de maskers van de EU nu zijn afgevallen.

In 2014 zijn er Europese verkiezingen. Wordt de mogelijke toetreding van Turkije een van de speerpunten van jullie campagne?

“We gaan in elk geval ons uiterste best doen om die kwestie op de politieke agenda te houden. Dat moet ook de nodige aandacht krijgen in onze campagne. Omdat de kwestie Turkije één van die symbooldossiers is, die duidelijk maken dat de EU evolueert naar een project dat geen steun meer vindt bij de bevolking.

Het Vlaams Belang profileert zich de laatste tijd meer en meer als een euro-kritische partij. De enige in Vlaanderen, mogen we wel stellen. Is het niet lastig om tegen die stroom in te roeien?

“Het is lastig, maar het schept ook het voordeel van de duidelijkheid. Ook wat de EU betreft hebben we in marketingtermen een USP (‘unique selling proposition’), een unieke positie die ons aantrekkelijk maakt voor de kiezer. Ik ben ervan overtuigd dat een sterke eurokritische profilering er toe kan bijdragen dat we opnieuw verkiezingen gaan winnen. Omdat steeds meer kiezers beseffen dat het met deze EU de verkeerde kant opgaat en omdat er nooit een fundamenteel debat over die EU is gevoerd.

De eurobarometer geeft intussen aan dat het vertrouwen in de EU in elk land keldert. 60 procent gelooft niet meer in dat politieke project. Maar wat is het alternatief?

“We moeten de mensen nieuwe hoop geven en zeggen: wij zijn vóór Europa, wij zijn vóór Europese samenwerking maar niet op de manier zoals het nu gebeurt. Wij willen enkel behouden wat zijn nut bewezen heeft: economische samenwerking, tot op zekere hoogte. De vrije handel binnen een Europese ruimte. Dat is heel succesvol gebleken en kan ook voordelig zijn voor onze Vlaamse exportgerichte ondernemingen. Maar wij zijn tégen een EU naar Belgisch model, tégen de dictaten van ‘Brussel’ en tégen een buitenlands beleid dat onze belangen ondermijnt.

Wie zich eurokritisch opstelt, krijgt in pers en politiek al snel de stempel ‘anti-Europees’. En dan wordt je om de oren geslagen met doemscenario’s. Mensen worden bang gemaakt voor de gevolgen van een mogelijke ontbinding van de EU, net zoals ze bang gemaakt worden voor de gevolgen van een ontbinding van België…

“Ja, die parallellen zijn heel opvallend. Men maakt de mensen bang met irrationele en emotionele reacties. Denk aan de reacties op het afwijzen van de Europese Grondwet in Nederland en Frankrijk, en later ook in Ierland. De Europese Commissie sprak toen van een ‘terugkeer naar de jaren 30’. Dat toont aan dat men geen rationele argumenten meer heeft om dat hele project te verdedigen. Wij hebben de rede en de logica aan onze kant, zij moeten het hebben van bangmakerij. De voorstanders van een Europese superstaat zitten in het defensief. Voorlopig slaagt men er nog in om de mensen bang te maken. De vraag is alleen hoe lang dat nog lukt. Men kan de realiteit niet blijven ontkennen.

Het succes van Nigel Farrage en zijn UK-Independence Party zorgt ervoor dat de Britse premier David Cameron een referendum gaat uitschrijven over de toekomst van de EU. Wat verwacht u daarvan?

“Cameron wil onderhandelingen om een aantal bevoegdheden terug weg te halen uit ‘Brussel’. Ik denk dat er daarover weinig illusies bestaan dat hij daar ook in zal slagen. Men kan zich vragen stellen bij de timing, maar los daarvan is het een positieve zaak dat een belangrijke lidstaat een debat gaat voeren en een referendum wil organiseren over de plaats van dat land in de EU. Daar zijn we in de meeste andere landen helaas nog niet aan toe.

En dan zijn er nog de Schotten en de Catalanen die hun onafhankelijkheid willen afdwingen met een referendum. Dat zullen ze in Brussel ook niet graag zien…

“Nee, omdat de tendens in Brussel niet is naar onafhankelijkheid en soevereiniteit – of het nu gaat over Schotten, Catalanen en Vlamingen, of over de bestaande lidstaten – maar men wil juist zoveel mogelijk geld, macht en bevoegdheden wegtrekken van de lidstaten en regio’s naar Europa. Dan wil men helemaal niet dat er nieuwe lidstaten zouden ontstaan uit bestaande lidstaten.

“Ik wens de Schotten en Catalanen alle succes toe in hun referendum over onafhankelijkheid. Maar ik zou er toch ook op willen wijzen dat we in Vlaanderen in een heel andere situatie zitten en dat we ons dus niet te veel moeten spiegelen aan de onafhankelijkheidsstrijd van die andere volkeren, hoe terecht die ook is. We moeten niet te veel dromen van een internationale unie van volkeren die streven naar onafhankelijkheid. Wij Vlamingen moeten die strijd zélf voeren. Net zoals de anderen dat ook moeten doen.

In 2014 hebben we in heel Europa trouwens een grote volksraadpleging, met de Europese verkiezingen. Krijgen we na de ‘Arabische Lente’ straks een ‘Europese Lente’?

“Ik maak het grootste voorbehoud tegenover termen als ‘Arabische Lente’, maar ik begrijp wat u bedoelt. Zal er naar aanleiding van die Europese verkiezingen een soort volksopstand komen? Ik hoop het in elk geval en heb er ook alle vertrouwen in dat er in een aantal lidstaten – vooral bij de netto-betalers, en daar hoort ook Vlaanderen bij – een enorme verschuiving zal gaan in het voordeel van die partijen die de Europese constructie in vraag stellen. We zien dat nu al aan de peilingen in Nederland, waar de ‘Partij Voor de Vrijheid’ van Geert Wilders op de eerste plaats staat. In Groot-Brittannië scoort de partij van Nigel Farrage zeer sterk. Dat is ook het geval met de ‘Zweden Democraten’ en met Marine Le Pen in Frankrijk.

Komt er een Europees front van rechtse en nationalistische partijen? En wat moeten we ons daarbij voorstellen?

“Of er een echt front komt, dat zal de toekomst moeten uitwijzen. Maar ik denk dat we op de goede weg zitten. Als het van ons afhangt, komt er zo’n front. En het is in dat opzicht in elk geval heuglijk nieuws dat ook Geert Wilders tot de conclusie is gekomen dat we de handen in elkaar moeten slaan om een vuist te kunnen maken tegen het EU-establishment. Ik ben ervan overtuigd dat als het Vlaams Belang, de PVV van Geert Wilders, het Franse Front National, de Oostenrijkse FPÖ, de Zweden Democraten, misschien ook de Deense Volkspartij en eventueel ook UKIP van Nigel Farrage gaan samenwerken, wij een politieke factor van betekenis gaan vormen in het Europees Parlement. Maar het Vlaams Belang zal in zo’n eventuele fractie wél zijn  eigen identiteit bewaren.

De Nederlandse schrijver Jan van Aken doet een sombere voorspelling in Vrij Nederland: “Ooit zal men op Europa terugkijken als iets dat erg fout is gegaan, zoals het communisme of het nazisme. Als een project dat juist dat kapotmaakte wat het wilde beschermen.” Ziet u dat ook zo?

“Ja, ik denk dat hij gelijk heeft. De EU is – na het Verdrag van Maastricht’ – ontaard in een soort ‘monster van Frankenstein’ dat door niemand onder controle kan gehouden worden.  Er zijn een aantal kenmerken van totalitaire regimes die zich nu duidelijk manifesteren binnen de EU. Ik denk aan het tekort aan democratie. Ik denk ook aan die propaganda voor de EU, voor een nieuwe maatschappij, een nieuwe mens. Men wil de lidstaten, die vroeger vrije landen waren, nu verknechten tot een provincie, een protectoraat of kolonie binnen de Europese superstaat. Het zijn geen vrije landen meer die zélf kunnen beslissen over hun toekomst. En dat is een evolutie die wij als Vlaams-nationalisten keihard moeten bestrijden. ”  

Ludo Leen, VB

* ‘Binnen zonder bellen’

 Philip Claeys beschrijft hoe het feitelijke wegvallen van de binnengrenzen in de Europese Unie de immigratiestroom nog groter en oncontroleerbaarder heeft gemaakt. Het asiel- en immigratiebeleid van de EU is geen oplossing voor het probleem, het is een onderdeel van het probleem. Elk land moet dus opnieuw zelf kunnen bepalen wie het op zijn grondgebied toelaat. Zonder ‘Europese’ bemoeizucht. Het is de enige manier om de immigratiestroom om te keren, en baas te worden in eigen land.

 Bel 02/219 60 09 of mail naar info@vlaamsbelang.org voor een gratis exemplaar.