Steeds meer duikt in de media het thema kringloopeconomie op (circular economy). Klinkt goed, denk je dan. Kringloopeconomie, waarbij alles zo veel mogelijk herbruikt kan worden zodat de aarde niet meer dan absoluut noodzakelijk leeggeroofd wordt van voor handen zijnde grondstoffen.

Men is daarbij bereid héél ver te gaan. Hoé ver realiseren we ons amper. De stap naar Soylent Green is nog niet gezet. Echter… in Seattle (staat Washington) moet begin 2021 de eerste composteringsfabriek voor menselijke lichamen van start gaan; vanaf mei 2020 legaal toegelaten in de staat Washington. Immers… het composteren van overleden mensen beperkt de emissie van CO2. Juist… zowel in crematoria bij het verbranden van lichamen als bij de productie van doodskisten en grafzerken ontstaat de vermaledijde CO2. In vergelijking met een traditionele begrafenis/crematie wordt naar verluidt bij het composteringsproces een ton CO2 bespaard. Greta zal content zijn.

De overleden mens wordt in minder dan een maand gerecycleerd tot bodemverbeteraar, tot potaarde voor uw begonia’s of andere zomerbloeiers, zowat overal te koop in tuincentra, supermarkten en misschien … of allicht? – op containerparken en … kringloopcentra.

De duurzame mens: een perfecte kringloop. Krijgt u een complimentje voor uw rozenbed? Vergeet dan niet te vermelden dat dit mede te danken is aan uw overleden bomma en uw verongelukte schoonbroer.

Maak kennis met Recompose en met initiatiefneemster (?) Katrina Spade (… what’s in a name, zou men in het Engels zeggen). En zij doet er nog een behoorlijke schep bovenop: oude kerken en industriële terreinen kunnen omgevormd worden tot composteringsbedrijven voor het heruitvinden van de mens in vruchtbare aarde. Waarmee de kring rond is: Genesis 3: stof tot stof…