DIPLOMATIEKE ASPECTEN

Over de ontmoetingen van de Slowaakse ambassadeur met diverse Belgische overheidsinstanties is er ook al heel wat inkt gevloeid. Belangrijke vragen worden echter niet gesteld. Voor een goed begrip dienen we te kijken naar de basiswetgeving die deze diplomatieke contacten regelt :

18 APRIL 1961. – Verdrag van Wenen inzake diplomatiek verkeer.

Volgens dit verdrag is het officiële aanspreekpunt voor de ambassadeur, het Belgische ministerie van Buitenlandse Zaken. Binnen dit ministerie vervult de dienst Procotol een sleutelrol. Zelfs de parketten dienen zich tot deze dienst te richten voor onderzoeken m.b.t. ambassades en het diplomatiek personeel.

“De Directie Protocol draagt er in grote mate toe bij dat de officiële betrekkingen tussen de in België gevestigde buitenlandse diplomatieke vertegenwoordigingen en de Belgische Staat in goede banen worden geleid. Ze ziet toe op de toepassing van de Verdragen van Wenen inzake het diplomatiek en consulair verkeer alsook van de Zetelovereenkomsten tussen België en de internationale organisaties die in ons land gevestigd zijn of er een vertegenwoordiging hebben “.

Van alle contacten en ontmoetingen zijn er dan ook schriftelijke sporen, bij het Min. van Buitenlandse Zaken, maar ook bij de desbetreffende ambassade, en het Min. van Buitenlandse Zaken van het land van de ambassadeur, aan wie deze trouwens verslag dient uit te brengen, en dit alles volgens de “geplogenheden” die eigen zijn aan de diplomatieke wereld.

De schriftelijke contacten verlopen via de zo gezegde “diplomatieke nota’s”. Over het statuut van deze nota’s is er de niet meer zo recente studie van Prof. Venneman van de VUB. De studie biedt echter wel een inleiding en ook een hulpmiddel voor de behandeling van deze diplomatieke nota’s. (zie infra). 

 De versie dat de Slowaakse ambassadeur het niet meer wist, maar anderzijds wel vaststelde dat het een delicate zaak was, is dan niet alleen tegenstrijdig maar ook ongeloofwaardig. HLN: “Slovaakse ex-ambassadeur Vallo over mogelijk contact met Jambon over zaak-Chovanec: “Luister, dat is echt zeer delicaat” :

““Ik heb al twintig telefoontjes gekregen van Belgische journalisten”, zegt Stanislav Vallo. “Om maar één ding te weten: of ik die bepaalde persoon heb ontmoet.” De man, die op pensioen is in Slovakije, zit duidelijk verveeld met de aandacht. Volgens een uitgelekt rapport van Buitenlandse Zaken was er destijds rechtstreeks contact met toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon, maar die ontkent dat stellig.  
“Officieel ben ik ontvangen op het ministerie door de diplomatieke raadgever”, zegt Stanislav Vallo. “Ik heb de diplomatieke raadgever ontmoet, en voor de rest herinner ik me niet… Het was een heel moeilijke periode voor ons allemaal.” “

Blijkbaar waren al die journalisten enkel maar geïnteresseerd of hij Jambon had ontmoet.  Dit zegt al veel met wat ze werkelijk bezig waren!!

Van belang hierbij is dan ook: wie heeft die ambassadeur naar Jambon gestuurd? Zijn hiervan schriftelijke sporen?? Was min. Reynders hiervan op de hoogte? Ging hij ermee akkoord? Of niet? Wat was hier de rol van de dienst Protocol? Zijn er rechtstreekse contacten geweest tussen het min. van Binnenlandse Zaken en de Slowaakse ambassade? En zo ja: door wie ? Zijn hier van schriftelijke sporen??

In alle geval is het geheugenverlies van Jambon evenzeer ongeloofwaardig, gezien er steeds schriftelijke sporen moeten zijn van al deze contacten en ontmoetingen.  Werd door het kabinet van Jambon een verslag opgesteld van deze ontmoetingen? En zo ja: werd dit ook ter kennis gebracht en door wie?? Op het kabinet van Jambon is daarbij de rol van de kabinetschef Joy Donné van cruciaal belang. Een rol die totaal onbelicht blijft, vooral in de media.

Op basis van het voormelde dienen er dan ook een heleboel schriftelijke sporen te bestaan, ook in Slowakije, waarvan de inhoud kan bijdragen tot de waarheidsvinding. Werden de diplomatieke nota’s opgevraagd door de O.R. na goedkeuring door de afzender en de bestemmeling ervan (zie Venneman supra.)? Wie heeft er desgevallend een akkoord tot voorlegging geweigerd – voor zover dit gevraagd werd?   In alle geval wordt in de media en de politiek niet verwezen naar al deze schriftelijke sporen, zoals ook al het geval was met de verslagen voor het Bestuur der Luchtvaart. (zie De Chovanecgate, eerste publicatie).

Bij de ganse afwikkeling van dit drama, vallen er twee zaken op :

• 1. De oorverdovende stilte aan Franstalige kant, over alle partijgrenzen heen
• 2. En de stilte – ook in Slowakije gedurende 2 jaar…!!

 In verband met b.g. punt 2: 

Was er hier een stilzwijgende akkoord op hoog niveau tussen de Belgische en de Slowaakse overheid? Begin 2018 was er een eerder linkse regering in Slowakije. Sinds maart 2020 is er echter een coalitie van rechtse partijen waaronder een partij die zeer kritisch staat t.o.v. de EUSSR.   Vreest men in Slowakije ook in het vizier te komen van EUSSR zoals Polen en Hongarije?

Gebruikt men dan het dossier van Chovanec als middel om, zoals men in het Frans? zegt :“pour prendre le devant….” en waarbij EUSSR -Brussel en België dan in dezelfde zak belanden??  En waarbij er dan ook gebruik gemaakt werd van het oprakelen van dit dossier in België, ook voor politieke doeleinden. (zie De Pontius Pilatusshow 1 en 2).

Intussen schreeuwt men dan wel moord en brand in Slowakije over België. HLN: “Sowieso een blaam voor België”: parlement Slovakije vraagt dat Europese Commissie dood van Chovanec onderzoekt”

“Slovakije heeft onvoldoende vertrouwen in het Belgisch onderzoek naar het overlijden van Jozef Chovanec en wil dat de Europese Commissie de zaken gaat bekijken. Het parlement in hoofdstad Bratislava keurde woensdag hierover een resolutie goed. “Sowieso een blaam voor ons land”, reageert  UGent-professor Hendrik Vos.”

… Inderdaad, plotseling na 2,5 jaar !!!

De EU-Commissie heeft – in haar oneindige wijsheid – het verzoek van Slovakije afgewezen omdat – het is niet verboden te lachen – zij niet de bevoegdheid heeft tussen te komen in huishoudelijke ruzies tussen de lidstaten. De EU-commissaris voor justitie, Didier Reynders, weigerde commentaar te geven omdat – vindt hij – de zaak moet behandeld worden door de nationale Belgische overheid. (The Brussels Times: Fatal Charleroi arrest: EU Commission will not investigate custody death of Slovak man). Nochtans staat er in zijn EU-takenpakket uitdrukkelijk vermeld: “Verbeteren van de justitiële samenwerking en de uitwisseling van informatie tussen de lidstaten en verder ontwikkelen van de rechtsruimte.”

Een gemiste kans om van de gelegenheid gebruik te maken ook het volgende te onderzoeken. Nieuwsblad: “Gent verwacht duizenden zigeuners die uit Slowaakse stad moesten vertrekken. Duizenden ‘weggepeste’ Roma op weg naar België.”

Uiteindelijk duikt de vraag op: Waarmee is men hier bezig? Met de dode Slowaak of met politieke afrekeningen??

Over de stilte aan Franstalige kant zal in een volgende publicatie verder worden ingegaan, want daar ligt de verklaring voor nog veel meer.

Uit al het voormelde kan dan ook afgeleid worden, dat het hier gaat om een ”staatszaak”, waarbij de belangen van het land in gedrang gebracht worden, zowel intern als extern.  Er is bovendien het veiligheidsprobleem in Charleroi. Volgens een bron is de enige mogelijkheid om de controles te omzeilen – en zelfs zonder geldig vliegtuigbiljet en identiteitspapieren in het vliegtuig te geraken – de toegang via de VIP zone, maar dit veronderstelt dan wel medewerking van… ??

Het komt hoe dan ook aan de bevoegde Min. Van Binnenlandse Zaken, De Crem, toe om de Staatsveiligheid (SV) in te schakelen. Over welke info beschikt deze dienst? Desnoods moet De Crem de SV belasten met een onderzoek naar de aspecten – in het kader van dit drama – die betrekking hebben op de veiligheid van de Staat.

En… Volgens tot nu toe niet bevestigde geruchten, zou een lid van de SV aanwezig geweest zijn op de luchthaven van Charleroi…  op die bewuste avond… en nacht van het drama??!!

H.P.