Hèhè. De betovering lijkt – eindelijk – verbroken… Bijna een jaar aan één stuk deed het gros van de Belgen haar uiterste best om het virus te helpen verslaan. Nie ‘pleujen’, en hoogstens een beetje ‘neuten’, zoals ze in Gent zeggen. Als de nood hoog is, is het best om gewoon de kapitein te vertrouwen, en dat deden we. Want onze regering(en) werden geadviseerd door de crème de la crème van de wetenschap, toch?

We werden verteld dat eenmaal onze risicogroepen het vaccin toegediend kregen, we zeker en vast vlug terug gingen kunnen keren naar het oude. En dat dat een kwestie van maanden was. En dat dat vaccin héél betrouwbaar en effectief is. Want ‘de crème de la crème….’ enz….

Welnu, binnen een tweetal maanden is iedereen uit de risicogroepen in ons land, die dat wil, ingeënt. En intussen ligt slechts één op zevenduizend Belgen in het ziekenhuis met Covid (meestal maar voor enkele dagen, en meestal 75+). Dus zou je stilaan gaan denken dat de maskers in buitenlucht eraf mogen, de avondklokken afgeschaft, het samenscholingsverbod (toch zeker buiten) ingetrokken, de sport- en jeugdclubs weer open, de cultuurzalen en horeca onder bepaalde voorwaarden ook. En dat er weer wat gereisd mag worden, en studenten en collega’s elkander weer mogen zien.

Niet dus….Wat we nu horen zijn NOG meer angstverhalen, over besmettelijker varianten, over varianten die niet tegen te houden zijn met die dure en experimentele vaccins, en dat die slimme vaccins eigenlijk, euhm, het virus sowieso niet echt tegenhouden, en je na vaccinatie je simpelweg moet blijven houden aan alle beschermingsregels (?).

We horen ook horrorstories over nieuwe pandemieën (die binnenkort nieuwe lockdowns en nieuwe vaccins noodzaken), en dat het toch verstandig is om die mondkapjes en die sociale afstand en die ‘pandemiewetten’ en noodtoestanden dus maar te behouden, en dat we eigenlijk vaccinatiebewijzen gaan nodig hebben de volgende jaren, om te kunnen reizen, feesten, dineren, werken, studeren, bidden, winkelen,….

…En plots….is de betovering verbroken. Meer en meer burgers trekken hun conclusies, stapje voor stapje. Omdat de lockdownmoed in de schoenen zinkt, het “niet zagen maar voortdoen”-verhaal hen en hun geliefden zuur begint op te breken, omdat zo’n lange lockdown eigenlijk helemaal niet menselijk is, en heel wat kapotmaakt van wat ons écht dierbaar is.

Omdat we dat als samenleving niet kunnen blijven slikken, en omdat o zovele burgers verarmen, vereenzamen, depressief worden. En omdat het virus buiten de risicogroepen blijkbaar toch meestal niet zo heel gevaarlijk is (hoewel nog héél ambetant soms).

En ook…omdat er andere en slimmere manieren zijn om om te gaan met dit venijnige virus. En terwijl we langzaam wakker worden, beginnen we te beseffen hoe we lang gegijzeld geweest zijn door onze concrete invulling van ‘goedheid’.

We wilden absoluut onze zorg en solidariteit tonen, maar vergaten dat die niét enkel telt voor wie het virus bestrijdt. We komen ook meer en meer in contact met onze eigen onderdrukte angsten, en hoe die stelselmatig zijn aangewakkerd geweest door een deel van de media en een deel politici. Met geregeld spectaculaire overdrijvingen, en spotlights op zéér uitzonderlijke drama’s, zoals overlijdens bij jonge, gezonde mensen.

We beginnen ook te beseffen dat een heel kleine, maar luidruchtige minderheid de techniek van ‘gaslighting’ hanteert, en ons heel wat maanden de indruk gaf dat ieder weldenkend mens als het ware een lockdown wil tot het laatste virusje van het grondgebied is verdwenen, en dat averechtse denkers gewoon gekkies zijn, of héél dom, of neonazi, of Trump stemmer.

Niet dus. Maar de betovering wordt verbroken. Wat overblijft zijn wat eenzame en angstige krokodillen die krampachtig blijven roepen en mensen zich willen laten schamen. Omdat ze mens zijn, zich vragen stellen, gevoelens en zorg en solidariteit uiten met zij die eronder door gaan.

Hoor de krokodillen krijsen. Mensen worden wakker, mensen spreken zich uit. De krokodillen worden meer en meer genegeerd. De krantenkop van De Morgen van vandaag spreekt op dat vlak boekdelen. Wie voor zo’n onwaardig zwaktebod gaat, voor zo’n platitudes (Rasacteur en mooie mens Peter van den Begin omschrijven als ‘dom’, ‘duts’ en ‘gevaarlijk’) heeft al zijn troeven al lang uit handen gegeven. De lockdownkeizer heeft geen kleren meer aan, zoveel is nu wel duidelijk voor het volk.

We schrijden verder. Waardig, nuchter, geduldig. Maar we laten ons niet langer omver blazen. No way. De waarheid heeft immers haar rechten. De vrijheid ook. Evenals de schoonheid. En de liefde. Een ander coronabeleid is mogelijk én noodzakelijk.

(Het wordt een mooie lente)

Peace!

Deze prachtige tekst danken we aan Steven Desanghere … en aan Joël De Ceulaer in DM, die zijn pen in vitriool doopte om Peter Van den Begin aan de schandpaal te nagelen. De hier niet-geplaatste afbeelding (auteursrechten…!!!) zegt veel, zo niet alles, over de De Ceulaer) Twijfel uiten over de corona-aanpak, de zegeningen van de vaccins, het kristallen bolgehalte van de zgn. ‘experten’, onze gedwongen retraite en vrijheidsbeperkingen… is absoluut verboden. Wordt onmiddellijk naar de hel gebliksemd.

Lees ook: “Dit zijn pertinente onwaarheden!” Lezers over het interview met Tine Reymer en Peter Van den Begin