Een reeks beschouwingen over het verleden, heden en de toekomst van en over de Vlaamse Beweging door Jos Wouters, Boom.

“Start van een Cyclus

Met dit eerste stuk wil ik starten met een regelmatige column; vooral in de geest van wijlen Mark Grammens, wijlen Clem de Ridder en wijlen Lieven van Gerven.  Ze hebben gemeen dat ze zonder aanziens van welke tegenstander(s) ook, de belangen van Vlaanderen en het Vlaams-nationalisme verdedigden.   Ik noem deze reeks “cyclus”, omdat het hele leven een cyclus van gebeurtenissen is.

Speciaal start ik hier met een onderwerp over een belangrijke passie: de muziek.  Niet-actualiteitsverbonden onderwerpen zijn intermezzi.  Het belangrijkste in het leven is m.i. de schoonheid en de liefde.  Met schoonheid bedoel ik dan de esthetica; met de liefde bedoel ik niet de erotische liefde, maar de hogere liefde voor abstracte, maar diepmenselijke zaken.  Als voorbeeld geef ik de passionele liefde voor mijn Vlaanderen en het Vlaamse volk.  Zeer theoretisch, het houdt de onverschillige doorsnee Vlaming niet bezig!  Maar voor mezelf: ik hou van mijn Vlaanderen met heel mijn hart, heel mijn ziel en heel mijn verstand.

Vandaag over kunst : mijn lievelingscomponist is Franz Schubert  (31.1.1797-19.11.1828).  Mijn diepe genegenheid voor hem en zijn muziek komt voort uit zijn romantisme, zijn prachtig door Slavische muziek beïnvloede werk en zijn tragische korte leven.

Sopraan Therese Grob

Franz Schubert werd maar 31 jaren oud.  Hij leefde in het toenmalige Oostenrijks-Hongaarse rijk, dat overweldigd werd door de Franse troepen van Napoleon.  Zijn vader was onderwijzer en had uit 2 huwelijken 19 kinderen.   Het tragische, waarom ik zo om hem geef, is dat “hij nooit van ’t straat geraakte”, zoals men dat in het dialect zegt.  Door zijn armoedigheid  kon hij geen fiat krijgen om met zijn liefde Therese Grob te trouwen.  Zijn altijddurende verdriet in de liefde klinkt door in zijn “Lieder”, waaronder “Die schöne Müllerin”(klik hier: audio-video) en de liederencyclus “Winterreise” (klik hier: audio video)

Maar de gevoeligste snaar raakt hij in zijn met de “Volkslieder”  geïnspireerde muziek, zoals zijn “Divertissement à la Hongroise” (klik hier: audio-video),  zijn “polonaises” en “sonates”  (pianomuziek).

Franz Schubert staat zo dicht bij onze denkwereld, omdat zijn werk breed gezegd in ons cultuurpatrimonium ontstond  (het midden-Europees christelijk Donau-gebied).  Hij leefde in dezelfde periode en omgeving van de grote Beethoven, wiens familie van Nederlandse afkomst was (Mechelen).

Nu de dreiging t.o.v. ons esthetisme van de gulden regel en de verbinding tussen de goddelijke en de wereldrijke muziektrilling bedreigd wordt, dienen we te herbronnen bij figuren zoals Schubert.  We hebben dit nodig, want op wereldlijk vlak dienen we de rauwe werkelijkheid onverbloemd weer te geven.  Dat zullen we, in een regelmatige cyclus, doen.”