Naar aanleiding van een artikel op DS http://www.standaard.be/cnt/dmf20140811_01213267 waarbij Marc Hooghe stelt dat besparingen blijkbaar het gedroomde excuus zijn om de openbare omroep eindelijk te kortwieken, ga ik hem bij deze nog maar eens duidelijk maken waaraan de heer Hooghe zou kunnen lijden, hij is het uitgesproken type Gutmensch van de tweede generatie, socialistisch atheïstisch opgeleid en gebaad in politieke correctheid, zijn psychologisch ziektebeeld is zo zeker als wat het volgende.
“politieke correctheid”. De term wordt veel gebruikt, maar wat er precies mee wordt bedoeld blijft doorgaans onduidelijk, evenals de gedachten, die eraan ten grondslag liggen.
Politieke correctheid laat veel zaken onbesproken, kenmerkt zich door een woordgebruik dat discriminatie en ongelijkheid tracht uit te wissen en gebruikt woorden in een andere betekenis dan ze vroeger hadden. Politieke correctheid is geïnspireerd op het gedachtegoed van het culturele marxisme.
Karl Marx meende al dat oude waarden door nieuwe moesten worden vervangen. Daartoe moesten die waarden eerst worden vernietigd, waarna er uit de chaos nieuwe zouden kunnen ontstaan. Aanvankelijk werden de pijlen gericht op de vervanging van het kapitalistische economische systeem door een samenleving waarin de productiemiddelen in handen van het proletariaat zouden zijn. In 1917 richtte Lenin de Sovjet-Unie op, waarbij het marxisme in de vorm van het communisme in praktijk gebracht werd. De rol van de staat werd allesoverheersend en de partij diende als proletarische voorhoede. Rond 1990 kwam het communisme, dat miljoenen slachtoffers had geëist, ten val, viel de Sovjet-Unie uit elkaar en werd de Koude Oorlog beëindigd. Niettemin kwamen vroegere communisten in Europa als socialisten aan de macht (Barroso), zonder dat zij werden aangesproken op hun verleden.
Naast de economische had het marxisme een culturele poot, die in 1923 gestalte kreeg in een instituut dat later bekend werd als de Frankfurter Schule. Van daaruit werd kritiek geleverd op de westerse cultuur en beschaving. Zij bestreed racisme, seksisme, kolonialisme, imperialisme, homohaat, fascisme en vreemdelingenhaat. Het christendom werd gezien als rem op de gewenste ontwikkelingen. Het doel was nu de vernietiging van de westerse cultuur met haar traditionele waarden en ook weer het scheppen van chaos, zij het met andere middelen dan het economische marxisme hanteerde.
Herbert Marcuse gaf in de jaren zestig het culturele marxisme in het Westen een grote impuls. Niet de arbeiders maakten de revolutie, maar studenten en academici. Door hun positie in de samenleving zouden die bij uitstek geschikt zijn om de revolutionaire voorhoede te vormen. Daarmee begon ‘de mars door de instituties’ en kwamen het onderwijs in al zijn geledingen, de nieuwsvoorziening, het bestuursapparaat en het welzijnswerk grotendeels in hun handen, wat zij nog steeds zijn. Het kapitalisme, het christendom, de heersende moraal, het gezin, het nationalisme en het patriottisme moesten het voortaan ontgelden en het onderwijs moest op de schop. Vrouwen moesten zelfstandiger worden en gaan werken. Het christendom, waar het individu centraal staat, kwam onder vuur; het staat fundamenteel tegenover het communisme dat het collectief boven het individu stelt.
Gelijkheidsdenken, solidariteit, nivellering, globalisering en maakbaarheid van de
samenleving werden het credo, evenals cultuurrelativisme, dat alle culturen als gelijkwaardig beschouwt.
De provobeweging met in haar kielzog de kraakbeweging, de milieubeweging, de vredesbeweging, de vrouwenbeweging en de dierenbevrijdingsbeweging met hun acties waren een uitvloeisel van het nieuwe denken.
Het culturele marxisme is intussen diep in onze samenleving doorgedrongen en dat geldt ook voor politieke correctheid. Beide worden geassocieerd met hen die zich (neo)liberaal, sociaal-democratisch of socialistisch noemen en de christendemocraten doen ijverig mee. Lenin kwalificeerde de liberalen al als ‘nuttige idioten’, omdat ze zich voor zijn karretje lieten spannen.
Indoctrinatie, propaganda, leugenachtige voorlichting en verzwijgen van nieuws dat niet in het marxistische denken past, zijn schering en inslag. Om het volk afleiding te bieden wordt het rijkelijk voorzien van ‘brood en spelen’. Een debat met uitwisseling van argumenten wordt zoveel mogelijk vermeden.
De politiek correcten zien zichzelf als goed (‘Gutmenschen’); de anderen zijn fout, slecht en moeten tot zwijgen worden gebracht. Dat maakt het moeilijk om kritiek te uiten op wat er in de samenleving gaande is.
Critici worden al snel gedemoniseerd en ten onrechte uitgemaakt voor fascist of racist, soms worden ze bedreigd of aangevallen en in het ergste geval gedood (Fortuyn).
Geprobeerd wordt de vrijheid van meningsuiting aan banden te leggen als uitingen beledigend voor bepaalde groepen uitgelegd kunnen worden.
Veel geld wordt verspild aan onrendabele projecten (windmolens), geldtransferts naar onrendabele cultuurvreemde landsdelen en hypes die niet voldoende wetenschappelijk zijn onderbouwd (opwarming van de aarde door verhoogde CO2-uitstoot). Tegelijkertijd worden de belastingen verhoogd, gevangenissen gesloten, defensie uitgehold, de sociale zorgverstrekking duurder en minder efficiënt gemaakt en ga zo maar door.
Door de stelling, dat immigranten nodig waren om het vuile werk te doen, kwam massa-immigratie op gang. Dat proces wordt nog steeds ondersteund door de politiek correcte politici, ambtenaren, journalisten en advocaten hoewel onder geen bevolkingsgroep het werkloosheidspercentage zo hoog is als onder de immigranten. Met het binnenhalen van een (deels islamitische) onderklasse wordt een nieuw proletariaat geschapen geheel volgens de marxistische ideologie. Vergeten wordt dat het in stand houden van een verzorgingsstaat, gebaseerd op een overheid met een waterhoofd, die het volk steeds meer belastingen oplegt, op den duur niet te combineren is met het toelaten van grote aantallen armen.
Politiek correcte politici willen de islamisering niet tegengaan, maar plegen daarmee verraad aan hun streven naar seksuele bevrijding, gelijkheid tussen man en vrouw en uitbreiding van homorechten. Ze zien gemakshalve over het hoofd, dat de islam intolerant is en zich tegen ongelovigen en tegen de democratie richt. De islamieten in de nieuwe onderklasse worden gepamperd, hun eisen ingewilligd, hun daden goedgepraat of verdoezeld, hun cultuur wordt beschermd, de ‘multicultuur’ bejubeld. De verklaring voor de rellen die onlangs in Frankrijk, Engeland en Zweden plaatshadden, wordt steevast gezocht in hoge werkloosheid, discriminatie, uitsluiting, racisme of troosteloze behuizing. Dat ze een duidelijk etnisch-religieus karakter hadden wordt verzwegen. Dat niet-islamitische migranten in een moeilijke situatie doorgaans minder problemen veroorzaken, komt niet aan de orde.
Tegelijkertijd wordt de autochtone bevolking een postkoloniaal schuldgevoel aangepraat. Problemen in Afrika en het Midden Oosten worden toegeschreven aan de voormalige koloniale machten. Het Westen komt om in zelfhaat. De Europese kolonisatie van vreemde landen wordt veroordeeld, maar de kolonisatie van Europa door immigranten van buiten ons werelddeel wordt gestimuleerd, hoe hypocriet kun je zijn? Het nieuwe proletariaat zou heel goed zijn agressie op de westerse samenleving kunnen gaan botvieren.
Hoewel het culturele marxisme geen geweld predikt, zou het daar wel eens op kunnen uitdraaien, temeer omdat de lontjes steeds korter worden.
Het links-islamitische bondgenootschap is bezig de westerse cultuur en beschaving te vernietigen.
De helaas door het merendeel van de politici bejubelde EU is een bureaucratische moloch, en een geldverslindend, megalomaan, socialistisch project, dat erop is gericht de identiteit van de deelnemende landen te vernietigen en Europa in chaos te storten op weg naar een Nieuwe Wereld Orde.
Vrijheid en democratie worden op het spel gezet door een elite, die zichzelf bovenmatig beloont en elkaar de hand boven het hoofd houdt.
Golfbrekers
Vlaams-radicale blog: verbonden maar niet aan banden
Eindelijk een verwijzing naar de Frankfurter Schule. Die leer zou een verplicht vak moeten zijn in alle katholieke scholen, tenminste als je dat van de leiding in de Guimardstraat nog zou kunnen verwachten. Het zou hun leerlingen misschien de ogen openen. Voor wat betreft de staats- en officiële scholen heb ik alle hoop al laten varen.
Maar misschien zou het geen slecht idee zijn als het VB in zijn maandelijkse editie die Frankfurter Schule eens onder de aandacht bracht. Vind hun blad trouwens kwalitatief hoogstaand.
Als je de stichting statuten en beginselverklaringen van politieke partijen leest vindt, na verloop van tijd, een kat haar jongen er niet meer in terug.
Maar de middelen van het Marxisme zijn , in tegendeel daarvan, gestaag hun weg gegaan. Waarbij nu het gelijkheidsdenken de grote hartstocht van de westerse wereld is.
Knap stuk, nagel op de kop. Het spijtige van heel de zaak is als je kijkt hoe “ver” we het gebracht hebben met het marxistische denken. Terug naar de middeleeuwen, op alle gebied. Hoe de islam onze samenleving ziet met een werelddeel vol ongelovigen. Hoe men van het energiebeleid een lachertje maakt,en hoe men ons tot de laatste euro uitwringt. Om nog maar te zwijgen wat men met onze spaarcenten van plan is. De wereld os om zeep, anno 2014. Dankzij het marxistisch denken. Wat uiteraard niets afdoet aan de kwaliteit van deze bovenstaande bijdrage van Murdok.
Wat de zeer juiste analyse betreft, gemaakt van de New World Order, door Murdok, is er ter ondersteuning ervan de intussen reeds beruchte toespraak van dokter Richard Day op 20 maart 1969 voor de Pittsburgh Peadiatric Society.
zie bruggetje
:http://www.rense.com/general94/nwoplans.htm.
Het loont de moeite deze tekst grondig door te nemen. De inhoud is brandend actueel.
Men dient dan ook de durf te hebben te zeggen dat de Frankfurter Schule bevolkt werd door zionistische marxisten.
zie bruggetje:
:http://derhonigmannsagt.wordpress.com/2012/01/03/judische-marxisten-der-frankfurter-schule-schufen-politische-korrektheit-d-h-unbegrenzte-toleranz-sexuelle-freistellung-und-radikalen-multikulturalismus-um-den-westen-zu-zerstoren-endlich-reaktio/
Vergeet ook niet de theorie van Antonio Gramsci, de italiaanse communist.
zie bruggetje :
http://tavernkeepers.com/what-did-antonio-gramsci-teach-saul-alinsky/
De analyse van Murdok komt dan ook in grote mate overeen met mijn opvatting dienaangaande.
De genezing van een ziek lichaam begint steeds met een juiste en volledige diagnose.
Men dient zich echter geen illusies te maken dat in de klassieke media en het onderwijs, een dergelijke diagnose aan bod zal kunnen komen, wel integendeel.
Zelfs in rechtse en Vlaamse kringen liggen heel wat aspecten ervan zeer moeilijk!!!
Voor wat de ziekte betreft van Marc Hooghe beveel ik de lezing aan van “The Liberal Mind-the psychological causes of political madness” van dokter Lyle H. Rossiter, Jr, M.D.
Voor de rest kan men gerust de VRT afschaffen. Het gaat hier toch om een propagandazender in sovjet stijl, van de belgische bezetter!!
Zoals reeds meermaals gezegd zitten we op een keerpunt in onze maatschappij, en er zijn echter maar twee mogelijkheden = overleven of de ondergang. Momenteel lijkt eerder dit laatste de bestemming te zijn!!!
Is dat telkens verwijzen naar de middeleeuwen ook geen cliché? Als je kijkt naar die machtige steden Brugge en Gent, met al hun vrijheden, de gilden, de ambachten,de kathedraal en belfort bouwers, de smeedkunst, de schilderkunst, de glaskunst, de denkers en dichters, een van Maerlant, een van Veldeken, een Ruusbroeck, een Hadewych, een Van Eyck, een Memlinc, dan kunnen deze moderne tijden niet aan hen tippen.
De enige oplossing van het probleem zou zijn : dat de meest hoogstaande leden van een echte aristocratie ( en daarbij bedoel ik niet het soort van een Filip I) een echte adel (daarbij denk ik aan mannen als Borms, Dillen, Daens, Van Severen e.a) geboren uit het volk terug het voortouw kunnen nemen.
Maar de kenmerken van het parlementaire stelsel : lafhartigheid en wantrouwen staan in de weg.
Wantrouwen verdeelt het gezag onder velen : één edelmoedig, dapper man mocht eens misbruik maken. Het zou kunnen, ja, maar die velen DOEN het, dat hoeft geen nader betoog.
Lafhartigheid schrikt terug voor verantwoordelijkheid, daarom schuiven de mannen van het parlementaire stelsel die op elkaar af.
De valse voorstelling van zaken wordt door hen leugenachtig en brutaal van de daken geschreeuwd.
De grote kwijtschelding die eraan zit te komen, het universele staatsbankroet, waarbij iedereen erop vertrouwt het zelf niet meer te beleven, biedt kansen aan die echte adel.
Zoals Jacob van Maerlant het zegt :
“Nature gaet haren rechten telt,
Maer aventure wast ende smelt.”
Ik hoop het ook dat het Vlaams Belang daarover moet schrijven
De amerikaanse jood (!) Saul Alinsky is met zijn boek Rules for Radicals de Godfather voor linkse activisten. Hij stelt oa dat eerst totale chaos en onzekerheid moeten heersen, vooraleer de nieuwe ideologie kan aangenomen worden door de massa, onder het motto: Niets kan erger zijn dan wat we nu meemaken. Links dat zich laat leiden door een jood, een aartsvijand, het kan verkeren.
Wel wel wat lees ik hier. Dit is wat ik al schreef in 2008 en weet je waar? Hier, toen deze blog nog Angeltjes heette en Ray nog onder ons was. Als de redactie het toestaat, ziehier wat ik 6 jaar geleden hier al schreef.
Met verontschuldigingen voor het filosofische taalgebruik.
De oorsprong van het politiek-correcte denken ligt in het werkstuk “Repressive Tolerance” (let op de titel!!) van de marxist Herbert Marcuse uit 1965. Eén van de helden van de linkerzijde tijdens de mei-68 dagen. Hij was het toenmalige boegbeeld van de Frankfurter Schule. Maar ook andere marxistische intellectuelen, zoals Adorno en Habermas, waren gewonnen voor het zogenaamde “cultureel marxisme”. Net zoals de Italiaanse marxist Gramsci, die reeds in de jaren twintig hier een voorbeeld van was. Maar door dit te doen (of beter gezegd te moeten doen) bewezen ze in feite zelf het failliet van de dialectiek van het orthodoxe marxisme. Want in het orthodoxe marxisme was wat “de bovenbouw” werd genoemd (de cultuur, het denken, de morele inzichten) het rechtstreekse gevolg van “de onderbouw” (de sociaal-economische levensomstandigheden). Maar omdat Marcuse en co ook wel inzagen dat de maatschappelijke realiteit niet zo simpel in elkaar zat (cfr. wat er toen in de Sovjet-Unie gebeurde) kwamen zij op het idee van het cultureel marxisme. Vermits “de mensen” niet automatisch tot inzichten kwamen die deze marxisten voor ogen hadden (het alleenzaligmakende collectivisme en altruïsme) gingen zij dit proces een handje helpen. M.a.w. ze gingen zich exclusief toeleggen op deze “bovenbouw”. En dat deden ze door het ‘politiek-correcte’ gedachtegoed uit te vinden. Je hoeft geen filosoof te zijn om in te zien dat dit uiteindelijk moet uitmonden in dictatuur, een intellectuele dictatuur. Hier werd dus de blauwdruk gelegd van wat wij nu het politiek-correcte “denken” noemen. Iets wat we nog elke dag in de klassieke media meemaken. Hoewel het meer dan waarschijnlijk is dat de derderangsjournalisten die Vlaanderen “rijk” is zelf niet weten waar hun politiek-correct jargon zijn oorsprong vindt.
Het cultureel marxisme is derhalve een van de meest uitgesproken aanvallen op de vrije meningsuiting. Het draagt de kiemen van de verstarring en de intellectuele oppressie (of zoals Marcuse het cynisch noemt de “repressieve tolerantie”) op de meest uitgesproken manier in zich. De blufferige attitude van het ‘Grote Linkse Gelijk’ doodt elke vorm van kritisch denken. Alle linkse regimes zijn eraan ten onder gegaan. En gelukkig maar. Het is ook daarom dat alle rechtse bewegingen in Europa op een of andere manier het woord ‘vrijheid’ in hun benaming hebben. Vrij van deze repressieve tolerantie (een bewuste contradictio in terminis) van de Frankfurter Schule en zijn cultureel marxisme.
Zo omschreef Oriana Fallaci het treffend:
Met hun onbeschaamdheid, hun aanmatiging, hun INTELLECTUEEL TERRORISME, hetzelfde intellectueel terrorisme dat ze uitoefenden tegen iedereen die niet zo dacht als zij. Zodat iedereen die niet communist was, werd beschouwd als reactionair, een idioot, een troglodiet. (De woede en de trots pag. 126).
Eigenlijk kan deze linkse politiek-correcte (intellectuele) dictatuur het best als volgt worden samengevat: ‘Wie niet mét ons is, is tegen ons en wie tegen ons is zullen we dwingen mét ons te zijn’. Politieke correctheid is de grootste vijand van het vrije denken.
PIM