Hoeveel jaren leven we minder door het coronavirus?

Hoe ouder we worden, des te dichter staan we bij de dood. Dat telt ook in coronatijden. Het Duitse RKI ( Robert Koch Institut)- de Duitse collega van Sciensano – heeft uitgerekend dat men bijna 10 jaar van zijn leven verliest als men “aan de gevolgen van covid-19” overlijdt.*

De analyse van het RKI kan (en moet) men in twijfel trekken. Men kent immers ook nog andere cijfers, zoals de gemiddelde sterfteleeftijd van mensen die “aan de gevolgen van covid- 19” sterven, nl. 82.3 .

En de doorsnee leeftijd van mensen die niet door covid-19 sterven ligt ongeveer bij 79. Wie kan ons uitleggen hoe coronapatiënten bijna 10 jaar van hun leven verliezen als ze tegelijkertijd drie jaar later sterven dan het gemiddelde der bevolking?

Hoe zijn de “experten” tot dit resultaat gekomen? “Om de ziektelast (medische uitdrukking!) van covid-19 te berekenen wordt de stervensleeftijd met de statistieken van de resterende levensverwachting vergeleken”. Dat is eerder eenvoudig. Men neemt de leeftijd op het tijdstip van het overlijden, bv. 64, en kijkt vervolgens in de tabel, welke de levensverwachting van een 64-jarige (in Duitsland) anno 2020 was.

Bij de levensverwachting geldt de regel: met elk jaar dat men al bereikt heeft, groeit het totaal van de levensverwachting. Als men voor een 60-jarige de doorsnee te verwachten sterfteleeftijd uitrekent, is deze met 81.77 hoger dan bij een 50-jarige, die slechts op 80.34 komt. Bent u nog mee?

Immers: alle die tussen 50 en 60 gestorven zijn, worden in de berekening niet meer opgenomen. Bijgevolg heeft een 82-jarige man in Duitsland nog een doorsnee levensverwachting van 7 jaar en een 82-jarige vrouw mag volgens het federale statistiekbureau (Genesis Datenbank, tabel 12621-0002) nog op 8.3 jaar rekenen.

De vraag is: telt dit ook voor mensen die “aan de gevolgen van covid-19” gestorven zijn? Dat zou inderdaad zo zijn, moest het aan lot overgelaten worden wie “aan de gevolgen van covid-19” sterft en wie niet. Want dat heeft men blijkbaar als uitgangspunt aangenomen.**

Inderdaad staat in het onderzoek van het medisch blad: „ Met onderliggende ziektes wordt bij covid-19 sterfgevallen geen rekening gehouden.” Daar de meerderheid der covid-19-doden zelfs meerdere onderliggende ziektes hadden, zou men er eerder kunnen vanuit gaan dat zij minder resterende levenstijd op hun tegoed hadden dan de doorsnee van hun leeftijdsgenoten. Raar maar waar, de RKI-bollebozen (… resp. Sciensano-experten) komen tot een tegenovergesteld resultaat: … volgens hun redenering verloren corona-getroffen vrouwen 8.1 jaren en de mannen zelfs 11…

Boris Palmer, burgemeester van Tübingen wijst er in een facebook-berichtje op dat de gemiddelde levensverwachting van mensen, die in Duitsland in een RVT terecht komen, na de dag van hun opname nog 18 à 24 maanden bedraagt. En als men ervan uitgaat dat de overledenen niet allemaal met een pico bello gezondheid opgenomen werden, dan ligt hun gemiddelde levensverwachting bij ca. 9 à 12 maanden. En talrijke der “aan de gevolgen van covid-19” overlijdens waren mensen die hun laatste dagen, weken, maanden sleten in ouderlingencentra.

Dus, zoals gezegd, de wetenschappers zijn er gewoon vanuit gegaan dat degenen die de besmetting niet overleefd hebben, gewoon-gemiddeld gezond waren. Met deze randbemerking***: “Andere ziektelastonderzoeken i.v.m. covid-19 passen bij de berekening van de YLL (verloren levensjaren) de resterende levensverwachting voor bestaande voorafgaande ziektes. Hier werd, daarentegen, gebaseerd op de ‚Global Burden of Disease’-studie, voor alle overlijdens een ziekte-onafhankelijke leeftijdsspecifieke restlevensverwachting gehanteerd. Daardoor werd de gemiddelde bereikbare levensverwachting de maatstaf voor het verlies van levenstijd en een door preventie en verzorging “idealiter” potentieel vermijdbaar verlies aan levensjaren becijferd.”

In gewone taal: er wordt van een ideale toestand, een ideaal geval uitgegaan die in werkelijkheid niet bestond. M.a.w.

“De covid-doden zouden slechts dan nog gemiddeld 9.6 jaar kunnen leven indien ze in de tussentijd niet aan iets anders gestorven zouden zijn.”!!!

Dat geldt dan ook voor alle andere overlijdens in 2020, die het gemiddeld slechts de streep van 79 jaar bereikten. En zo komen we opnieuw bij het begin, bij de vergelijking der cijfers 79 en 82.3. Wie aan corona sterft kan theoretisch 9.6 jaar van zijn leven verloren hebben… maar is niettegenstaande een paar jaar ouder geworden dan de doorsnee sterveling die aan iets anders gestorven is.

*… En als men desondanks in leven blijft “met de gevolgen van de covid-19” gaat men niet dood, maar men verliest een levenswaardig leven.

** Is ook in het land b het geval: zelfs hoogbejaarde 90-plussers joegen de cijfers de hoogte in.

*** Mocht u de uitleg niet begrijpen, dan ligt dat niet aan de vertaling of aan uw cognitieve achteruitgang: het is wetenschappelijke jargon, waarmee ze altijd gelijk (kunnen) halen.

Kortom: Er zijn mensen “te vroeg” gestorven. We moeten vanzelfsprekend proberen de dood als gevolg van het coronavirus te verhinderen, zoals we ook moeten proberen de dood door kanker, alzheimer, hartinfarct, nierfalen e.d. te verhinderen. We kunnen niet doen alsof er slechts één ziekte bestaat. Als het coronavirus verdwenen is, dan zal de overlijdensleeftijd in Duitsland nog altijd bij ca. 79 jaar liggen en niet bij het vooropgestelde “ideaal” van 92.

Wie_viele_lebensjahre_raubt_uns_das_virus

Hoeveel jaren leven we minder door de corona-vaccinatie?

Da’s een makkelijke. Er bestaan geen vaccinatie-gerelateerde overlijdens: WHO Scientist: ‘No Documented Death’ Linked to COVID-19 Vaccine

Wie na de levensreddende vaccinatie het loodje legt, is gestorven “aan een onderliggende ziekte”.