De paars-groene regering sloot de kappers en restaurants in de strijd tegen corona, maar laat anderzijds wel de asielpoort wagenwijd open staan. Gevolg: een sterk stijgende instroom van nieuwe asielzoekers . Merk op: dit gaat bijna allemaal over mensen die over land naar Brussel zijn gereisd in propvolle auto’s en minibusjes van mensensmokkelaars, vanuit onbekende bestemmingen.

Asielaanvragen 2020 (eerste aanvragen + hervestiging)
Januari 2739
Februari 1990
Maart 1116
April 236
Mei 389
Juni 623
Juli 820
Augustus 1270
September 1961
Oktober 1716
November 2171

Bron: https://www.cgvs.be/nl/actueel/asielstatistieken

Tijdens de eerste golf schakelde Minister De Block nog over op een elektronisch aanmeldsysteem. Dat liet toe om de instroom af te remmen via een officieus quotum. Dat was toen het enige verantwoordelijke om te doen. Nieuwe asielzoekers vertellen immers niet in welke Europese landen ze voordien verbleven, want dat kan voor hen resulteren in een ‘Dublin-weigering’. Ze kunnen dus zeer goed uit een “rood” gebied komen, maar dienen na aanmelding wel meteen toegewezen worden aan een propvol opvangcentrum ergens te lande.

Evident loert daar besmettingsgevaar om de hoek. Alleenstaande mannen komen er terecht in collectieve slaapzalen, eten samen in refters en delen het sanitair. Om de virologen te parafraseren: “Daar smult het virus van”. Toch maakte de nieuwbakken Staatssecretaris Sammy Mahdi er bij zijn aantreden op 1 oktober een erezaak van om de “drempels voor de toegang van de asielprocedure weg te werken”. Lees: iedereen moet zich opnieuw meteen kunnen aanmelden en de dag zelf al een opvangplek krijgen.

Op 19 oktober kregen alle restauranthouders te horen dat ze de deuren moeten sluiten. Ook dat bleek bij Staatssecretaris Mahdi niet de minste indruk te maken. De asielpoort moest en zou open blijven, besmettingsgevaar voor de bewoners van de centra of niet. In oktober en november kwamen liefst 3.887 mensen naar het asielloket in Brussel gereden. Die werden ondertussen allemaal verdeeld werden over de vele asielcentra die ons land rijk is.

Met wie lacht men hier eigenlijk? Als het doel van de harde corona-maatregelen werkelijk is om het virus klein te krijgen (over het vermijden van een overbelasting van de zorg gaat het al lang niet meer…), dan moet de regering opnieuw naar de grenzen durven kijken. Die moeten toe, in het bijzonder de asielpoort. Anders is de hele lockdown-oefening niets meer dan een oefening in economisch en sociaal sadomasochisme.