Het wringt tussen Union des démocrates musulmans en het islamgauchisme
Alles koek en ei tussen de islam en het islamgauchisme (dat bij onze Franse zuiderburen zijn belangrijkste partijpolitieke vorm kreeg bij La France Insoumise van Jean-Luc Mélenchon)? De politieke strategie achter het islamgauchisme – ook goed vertegenwoordigd bij onze Franstalige PS en bij heel wat Groenen – is even simpel als gevaarlijk: als links politiek en electoraal wil groeien, moet ze de massale instroom van migranten electoraal voor haar nuttig proberen maken. “We binden de nieuwkomers via de islam aan onze progressieve boodschap”, daar komt het dus op aan.
Gevaarlijk, omdat een bepaalde sociaaldemocratische strekking er geen graten in ziet dat stilaan de laatste autochtone kiezer de partij verlaat. Gevaarlijk ook omdat de politieke opvattingen van heel wat moslims een stuk conservatiever zijn dan de gemiddelde sociaaldemocraat in Europa en haaks staan op de woke- en gendergekte van heel wat links-liberale groene kopstukken – zoals ook professor em. Elchardus al eerder had aangetoond. Een voorval in Frankrijk, dat onder de mediaradar is gebleven, is hiervan een eclatante illustratie. Er zit een haar in de boter tussen islam en links.
Transseksualiteit is haram
De partij UDMF (Union des démocrates musulmans de France of UDMF) heeft een parlementslid van de zeer linkse LFI, Mathilde Panot, aangepakt, omdat die op sociale media opriep om te manifesteren tegen “het transfobe offensief dat is losgebarsten”. UDMF pakte het parlementslid niet rechtstreeks aan, maar wendde zich tot de islamitische kiezers van LFI en vroeg: “Islamieten, hebt u werkelijk zin om voor zo iets te stemmen?”
UDMF is een kleine, vrij onbeduidende islamitische partij die bij de Europese verkiezingen van 2019 amper 0,13 procent van de stemmen haalde. Nochtans slaagde ze erin in bepaalde steden meer dan 6 procent te halen, steden met een sterke migratiebevolking zoals Trappes, Garges-lès-Gonesse, Mantes-la-Jolie, La Couronne. Met de komende Europese verkiezingen zou ze opkomen met een coalitie van verschillende Europese partijen met de naam Free Palestine Party, om, aldus stichter Nagib Azergui, “de stem van het Palestijnse volk te laten horen”, en voor mensen “met dezelfde islamitische ethiek” op te komen. Transseksualiteit behoort daar dus niet toe.
Aldus zal de ethische breuklijn steeds breder worden. Het zou dus wel eens kunnen dat het islamgauchisme door haar eigen strategisch doel – de islamkiezer – kapot gemaakt wordt. Opnieuw vreet de revolutie haar eigen kinderen op.
Peter Logghe