Het ene na het andere wetenschappelijk vak valt onder de beschrijving “racistisch”. Een professores van de Queen Mary University of London heeft nu ook geologie voor racistisch verklaard. Het heeft immers allemaal verband met het blank superioriteitsgevoel.
Niet alleen racistisch, maar bovendien ook koloniaal. Alleen seksistisch mankeert nog. De professores vindt dat wie prehistorische levensvormen van fossilien onderzoekt, bekijkt, bewondert… van een racistisch allooi is.
… dat Paulinaatje het land b nooit met een bezoek zal vereren?
Zweeds minister krijgt professionele hulp voor bananenfobie
“De raarste fobie ter wereld”, zo noemde de Zweedse minister voor Gelijkheid Paulina Brandberg haar aandoening al in een bericht op Twitter in 2020. Vandaag onthult de Zweedse tabloid ‘Expressen’, dat gelekte e-mails in handen kreeg, de omvang van die fobie.
Misdrijven op stations en op openbaar vervoer zijn in Duitsland in stijgende lijn. Vooral vrouwen zijn het slachtoffer ‘s avonds en ‘s nachts. De Groenen van Berlijn menen dé oplossing gevonden te hebben: zet de vrouwen die het wagen na zonsondergang buiten te komen en zo vermetel zijn gebruik te maken van het openbaar vervoer gewoon in een aparte wagon. Probleem opgelost.
Hoewel… wat met de recent ontdekte tussen- en bijkomende geslachten? Wat als een testosteronbom, die zich vrouw voelt, met de trein of tram wil rijden? Waar moet die dan plaats nemen?
De poco media wereldwijd waren zooo zeker dat Kamala Harris de presidentsverkiezingen in de VSA zou winnen. Zooo zeker. En nu zijn ze zooo wanhopig. De uitgever van de linkse Britse krant “Guardian” biedt het personeel psychologische hulp aan om met het resultaat van de verkiezingen om te kunnen gaan. Hun wereldbeeld ligt – naar verluidt – aan flarden. Nochtans heeft de Guardian zijn uiterste best gedaan om Donald Trump aan de schandpaal te nagelen. En toch waren die koppige Amerikanen zo dom om de toffe, knappe, intelligente Kamala Harris links (!) te laten liggen. Tja. Amerikanen lezen de Guardian niet, he…
We citeren een stukje van Katharine Viner, bazin van de Guardian, e-mail aan het personeel:
“Onze lezers overal ter wereld zullen zich tot ons richten om te begrijpen hoe het zo ver kon komen, wat het betekent en wat eraan te verhelpen is. Ze zullen zich tot ons richten om klaarheid en verbeeldingskracht te krijgen en zelfs om hoop te kunnen scheppen.”
Katherine Viner heeft blijkbaar geen tekort aan zelfvertrouwen. Misschien kan ze ook nog zalig verklaard worden…
Het is een goed gevoel gewoon ouderwets, conservatief, normaal te zijn. Ter vergelijking: zo reageren de wokeisten, de linkse aanbidders van de presidentskandidate der Democratische Partij. Om hun frustratie te uiten plaatsten ze filmpjes op sociale media; wat ze daarmee willen bereiken, is ons onduidelijk.
Banken in de natuur, in het bos, op kruispunten van wandelwegen, waar wandelaars even kunnen verpozen en van de natuur genieten, zijn naar verluidt “gevaarlijk”.
Dat is de teneur in het lieflijke Baden-Württemberg. Daar staan (stonden…) er duizenden. De eerste gemeentes beginnen aan de verwijdering; naar verluidt wegens de “klimaatverandering”. Een redenering die kant noch wal raakt. De klimaatverandering zou immers een takkenregen op de nietsvermoedende, rustende bankzitter kunnen laten dalen. In werkelijkheid omdat de gemeentes de kosten, eraan verbonden, niet meer willen, resp. kunnen, opbrengen. De banken moeten immers onderhouden worden. En mochten deze niet voldoen aan de fysische vereisten, mocht een of andere wandelaar een splinter in zijn been of elders krijgen, dan dreigen “Wiedergutmachungs”kosten voor de behandeling van de benadeelde bankzitter.
… Intussen heeft kanselier Scholz zijn coalitiegenoot FDP eruit gegooid, moeten autofabrieken sluiten en stromen er ongehinderd tienduizenden gelukzoekers uit zandbaklanden in het land.
Opdat vrouwen ongeschonden na het Oktoberfest huiswaarts kunnen gaan, werd er in München een “app” ontwikkeld met de naam “SafeNow”. Vanaf 21 september actief, ook in de tenten. Vrouwen en meisjes, die ondanks alle veiligheidsmaatregelen in een noodsituatie belanden, kunnen hun toevlucht zoeken in de zgn. “Safe Space”.
In deze veilige ruimte, de “Safe Space” dus, staan opgeleide medewerksters klaar om hulp te bieden: zowel in de vorm van goede raad, steun bij het zoeken naar de daders, begeleiding, dekens, geld, taxi-bons en – indien nodig – ook kledij. Ze geven ook tips voor het zelfbehoud: bv. de gsm thuis op te laden en een power bank mee te brengen. Ook wordt aangeraden het telefoonnummer van een vriendin (of een andere vertrouwenspersoon) op een apart blaadje papier te noteren. Verder wordt aangeraden vooraf een veilige terugkeer naar huis te regelen en weinig waardevolle zaken mee te brengen. Het hoteladres moet ook ergens “op het lichaam” meegedragen worden.
De diensten van “Safe Space” zijn gratis. Ze zijn bedoeld voor alle personen die zich als vrouw identificeren. Mannen worden geweigerd. U leest het goed: mannen worden geweigerd maar… als ze zich als vrouw identificeren, dan is dat een ander paar mouwen. Dan kan een man ongehinderd de veilige ruimte voor belaagde vrouwen betreden als hij zegt dat hij zich als vrouw voelt: iets zoals “Sesam, open u!”…
Vandaag liggen de kaarten heel anders. Men laat zich deporteren, krijgt 1000 euro contant voor de medewerking, geniet een tijdje van een onverhoopte vakantie, en reist vervolgens terug naar het gastland. Met die 1000 euro heeft men dan een andere identiteit aangenomen, de baard wordt getrimd, de zwarte haren gekleurspoeld, kortom: niets staat de terugkeer in de weg. Veel eenvoudiger dan een gevangenisuitbraak.
En ja, quasi onmiddellijk kregen we bevestiging al tart de werkelijkheid onze voorspelling:
De advocaat van een naar Afghanistan gedeporteerde crimineel bevestigt: “Hij zal terugkeren.” “Hij” is een 31-jarige Afghaan die in 2019 veroordeeld werd voor een groepsverkrachting van een 14-jarig meisje.
En waarom wil “hij” terugkeren? Inmiddels heeft hij voor een levensverzekering in Duitsland gezorgd: een zwangerschap. Zijn kind zou binnenkort in Duitsland geboren worden.
Zijn advocaat wil een visum voor zijn klant aanvragen. De Duitsers zijn waarschijnlijk zo zot om dat toe te kennen en hem een vliegtuigticket te bezorgen. Mét verontschuldigingen voor de overlast!
… of hij een mannetje of een vrouwtje is, hoe moeten wij dat dan weten?
“Floris heeft het lastig in de huidige maatschappij, er lijkt volgens Floris namelijk geen ruimte te zijn voor genderfluïde personen. Dat betekent namelijk dat Floris zich iedere dag iets anders kan voelen, het kan zelfs per uur verschillen…
… Je kunt je ook gewoon even géén man en géén vrouw voelen, om het allemaal nog wat makkelijker te maken…
… Floris wil daarbij genderneutrale toiletten vanaf de kleuterscholen…”
Sinds tientallen jaren worden we om de oren geslagen met vrouwenrechten. In de huidige woke-tijd is dit een lastig gegeven, vermits men tegenwoordig niet kan – of mag – zeggen wie of wat een vrouw is, waaraan men een vrouw herkent, vermits dit een proces is dat zich naar verluidt in het diepste “ik” afspeelt. Heeft in se niets te maken met een voor handen zijnde baarmoeder, eileiders, borsten e.d. fysische kleinoden.
En dan zijn we helemaal in de war met de zgn. kinderrechten. Men kan zelfs niet vaststellen wie of wat een kind is, vooral bij gelukszoekers die met een schoenmaat 45, beharing op borst en gezicht, doodleuk verklaren een “alleenreizende minderjarige” te zijn, die wil aansluiting vinden in het derde jaar van het middelbaar onderwijs.
Wat volgt? Dierenrechten als alibi voor een verblijfsvergunning? Lijkt ons een nieuw aan te boren succesformule, vooral bij de inzet van bedreigde diersoorten. Wat als een “vluchteling” zich de identiteit aanmeet van een bonobo? Mogen we die afwijzen? Komt die dan onder de hoede van de dierenrechtenbeschermheer Weyts (of diens opvolger)?
Een voorbeeld uit de hedendaagse geslachtenkeuzes die vanzelfsprekend ook “rechten” eist: