Wurlitzerdromen

crosley_wurlitzer_1015_jukebox_thumbWurlitzerdromen

Een toepasselijk lied van ABBA uit het jaar 1980:              Happy New Year.

Gelukkig nieuwjaar, drie dikke zoenen van jullie Lolita

P.S. Aansluitend bij het vorige artikel vraag ik me af in hoever hun tekst van dit lied een vooruitblik van het onheil was.

Sometimes I see
How the brave new world arrives
And I see how it thrives
In the ashes of our lives…
Seems to me now
That the dreams we had before
Are all dead, nothing more
Than confetti on the floor
It’s the end of a decade
In another ten years time
Who can say what we’ll find
What lies waiting down the line
In the end of eighty-nine…

 

 

Wurlitzerdromen

crosley_wurlitzer_1015_jukebox_thumbWurlitzerdromen

Een passend lied in deze weg-met-ons-tijden gezongen door Mieke Telkamp Waarheen, waarvoor?



Waarheen leidt de weg die we moeten gaan
Waarvoor zijn wij op aard
Wie weet wat er is achter ster en maan
Hoe lang duurt nog de nacht

Waar ligt het land waar we mogen zijn
En wat is de taak die ons wacht
Waar is de geest die met ons leeft
Die ons de vrede geeft

Waar staat de poort die ons binnen laat
En die ons ook beschermt
Hoe veel offers werden er gebracht
Toch nog blijft het nacht

Waar dan is het licht op ons duistere pad
De hand die ons geleidt
En hoe lang, ja hoe lang nog duurt de tijd
Dat wij zijn bevrijd

Liefs van jullie pessimistische Lolita

 

 

Wurlitzerdromen

crosley_wurlitzer_1015_jukebox_thumbWurlitzerdromen

Freddy Quinn heerste vele jaren over het Duitstalige repertoire van heimat-zeemansliedjes.  Hier is één van zijn bekendste: Heimatlos.  U ziet beelden uit de gelijknamige film met actrice Marianne Hold en hartenbreker Peter Weck.  Freddy Quinn zou in een hele reeks films de hoofdrol spelen als avontuurlijke zeeman, cowboy, circusartiest…

Wie de volledige film (nog) eens wil bekijken, nodigen wij uit via dit bruggetje.

Ruim vier jaar geleden schreef ik dit artikeltje over Freddy Quinn bij Wurlitzerdromen in Ray’s Angeltjes.

Kusjes

Lolita

 

Wurlitzerdromen

crosley_wurlitzer_1015_jukebox_thumbWurlitzerdromen

Hoe ouder ik word, hoe meer ik de Beatles apprecieer.  Hier nog een klassieker uit mijn platenverzameling ‘While my guitar gently weeps’.

En als toemaatje een échte klassieke versie door het Münchens Symfonie-orkest.

Een fijn weekeinde!

Lolita