De metalen bol stelt een hoofdje van een boreling voor die door het bekken de weg naar buiten zal volgen
Categorie archieven: wetenschap
De aap werd uit de virusmouw gehaald
De wereldgezondheids-allesweters – m.n. het WHO – wil niet langer dat apen gestigmatiseerd worden. De Engelse benaming “monkeypox” moet in de toekomst “Mpox” genoemd worden. In het Nederlands krijgen de apenpokken waarschijnlijk dezelfde “Mpox” beschrijving. Waar het enigszins kan wordt Nederlands sowieso afgeschaft. Mondialisering, nietwaar…
https://www.who.int/news/item/28-11-2022-who-recommends-new-name-for-monkeypox-disease
Blijkt dat het WHO niet bekommerd was om de slechte reputatie van apen, maar wel omdat de benaming zou leiden tot stigmatisering en racisme van… (zie mogelijkheden hieronder).
Wat racisme te maken heeft met de regenbooggeslachten is ons een raadsel… Wij zien alvast geen oorzakelijk verband.
Het WHO wil niet dat bepaalde landen, regio’s of dieren verbonden worden met een of andere ziekte. Volgens die redenering moet dan het “Westnijlvirus” ook een andere, minder beladen, benaming krijgen. De ziekte komt immers al geruime tijd voor in de Verenigde Staten, het zuidoosten van Europa en in het Middellandse zeegebied. De afgelopen jaren breidde de ziekte zich uit richting Centraal-Europa, waaronder het centrale deel van Duitsland. In 2020 is de eerste besmetting in Nederland vastgesteld. Suggestie: het immigratievirus?
En… moet Giorgia Meloni niet protesteren tegen het gebruik van het “capripokkenvirus“? Is dit geen belediging voor het prachtige Capri?
Politiek bepaalt de bevindingen van de wetenschap
Dr. Rogier Louwen was ruim 20 jaar actief als onderzoeker en universitair docent aan het Erasmus MC Rotterdam. Hij deed onderzoek naar de werking van de PCR-test en kwam tot de conclusie dat die zinloos is, zoals nu wordt gebruikt. Dit leidde tot zijn ontslag. Fiona Zwart dook in het dossier dat pijnlijk aantoont hoe het wetenschappelijke debat is gegijzeld door de politiek.
Hoe de PCR-test een positief resultaat moét tonen:
Dr. Rogier Louwen is niet de eerste of de enigste professor die na kritiek, of zelfs maar opbouwende commentaar, ontslagen wordt. Hij geeft meer duiding vanaf 1’35”:
Dit ging eraan vooraf:
Doen windmolens de opwarming van de aarde toenemen?
Windmolens die de opwarming doen toenemen? Een indianenverhaal dat de “green deal” op de korrel neemt? Of… alarmerende studies die bewijzen dat windturbines de klimaatverandering verergeren en droogtes veroorzaken…
De milieuvriendelijkheid van windturbines wordt door de laatste bevindingen aanzienlijk in twijfel getrokken. Blijkbaar verwarmen windparken het regionale klimaat en verhogen ze het risico op droogte. Voor Duitsland kan dit een enorm probleem worden.
Windturbines lijken het klimaat aanzienlijk op te warmen. In ieder geval zijn tal van studies tot de conclusie gekomen dat er minder neerslag valt in de buurt van windturbines, er over het algemeen een hogere temperatuur wordt gecreëerd en daardoor het risico op droogte toeneemt.
Bij de wisselwerkingen tussen windmolens en luchtlagen worden de warmte- en vochtigheidsstromingen tussen oppervlakte en atmosfeer in hoge mate beïnvloed. De luchtstroom wordt voor de wieken afgeremd en erachter rondgedraaid. Bij elk groot windpark wordt vooral in de zomer vocht uit de atmosfeer onttrokken en de bodem extra verwarmd. De turbulenties veroorzaakt door het complexe luchtuitwisselingsproces kunnen ook het uitdrogen van velden en weiden versnellen.
Kortom: in de buurt van windturbines regent het minder en neemt het risico op droogte toe. In technische termen wordt dit het “wake-effect” genoemd. Dit effect treedt vooral sterk op in de zomermaanden, omdat de bodem indirect sneller opwarmt, vooral bij blootstelling aan zonlicht. Hoe hoger de individuele windmolens en hoe groter de wieken, des te sterker het effect.
Een in 2018 gepubliceerde, van meteorologen der Harvard University, getiteld “Climatic impacts of wind power” – (in PDF), onderzocht de klimatologische effecten van windparken op het land in de VS. Volgens de onderzoekers werden de aantoonbaar verhoogde gemiddelde temperaturen en de lagere bodemvochtigheid in de directe omgeving van de bestudeerde windparken veroorzaakt door een circulatie van de natuurlijke temperatuurlagen. Door het turbine-effect van de wieken wordt koudere lucht overdag vanuit hogere luchtlagen naar beneden verplaatst en warmere lucht, vaak vochtige bodemlucht, omhoog, de atmosfeer in. Een precies tegenovergestelde effect zou ‘s nachts moeten optreden – in een geïntensiveerde vorm. Het komt erop neer dat een aanzienlijk hogere gemiddelde temperatuur op 2 meter boven de bodem blijft, waar de temperaturen officieel worden gemeten.
In 2019 gingen circuleerden er berichten in de media dat de 1300 op zee geïnstalleerde en 29.000 aan land geplaatste windenergieparken in Duitsland de daarvoor afgelopen vijf jaar al een extra temperatuurstijging van 0,27 graden Celsius hadden veroorzaakt. Ze baseerden zich op studies van de Nederlandse Universiteit van Wageningen. In 2004 hadden Amerikaanse wetenschappers al bewezen dat windparken het plaatselijke weer kunnen beïnvloeden.
In plaats van de door de politiek gewenste vermindering van de aarde-opwarming, warmen windmolens blijkbaar het lokale klimaat op. De Harvard-studie poneerde ook effecten op het hele klimaat. Volgens de Amerikaanse onderzoekers kunnen windparken ook grotere bovenregionale luchtstromingen beïnvloeden, wat kan leiden tot buitengewone perioden van droogte, zware regenval en veranderingen in flora en fauna.
Vooral voor Duitsland lijken deze bevindingen te worden bevestigd door de jaarlijkse droogtemonitor die is samengesteld door het Helmholtz Climate Initiative. De laatste jaren is er een opvallende overeenkomst tussen bijzonder droge gebieden op de kaart en de regionale verdeling van het gebruik van windenergie. (Klik hier voor afbeeldingen op de kaart)
Noordrijn-Westfalen, Rijnland-Palts en Hessen vallen hierbij negatief op, waar veruit de meeste windparken neergeplant werden en tevens waar de droogte het ergst is. Het kleinste aantal windmolens staan in Mecklenburg-Voor-Pommeren en hier is de bodem niet zo droog als in de rest van het land. Maar je ziet ook dat andere lokale factoren een grote rol spelen: bv. in Beieren waar relatief weinig windparken staan en toch is de bodem dit jaar deels erg droog. Dit kan te wijten zijn aan het feit dat Beieren het meest zuidelijke deel van het land is, zeer ver van de zee en / of andere meer gecompliceerde redenen.
Tot nu toe zijn waren het de slachtoffers van de draaiende wieken – vogels, vleermuizen en insecten – de grote slagschaduw, de impact op de gezondheid door het infrageluid en het recyclingprobleem (windmolenwieken worden “begraven” vermits ze niet recycleerbaar zijn) de bekendste argumenten tegen windturbines geweest. Daarnaast is er ook het optische perspectief. Windturbines zijn geen lust voor het oog en veel burgers vinden het niet leuk als prachtige natuurlandschappen in hun omgeving ooit moeten wijken voor gigantische betonblokken. Daar bovenop komt nu de veronderstelde bijdrage van windenergie aan het minimaliseren van de opwarming van de aarde onder vuur te liggen.
Het is een feit dat als je kijkt naar de milieubeschermingsproblemen in zijn geheel, d.w.z. het afvalprobleem en de aantasting van fauna en flora, dan kan je niet anders concluderen dat windenergie een twijfelachtige technologie is. Recent onderzoeken suggereren ook dat zelfs de veronderstelde kleine vermindering van temperatuurstijging (door minder kooldioxide-emissies) meer dan teniet wordt gedaan door het zgn. wake-effect in de windparken.
Intussen zijn de voordelen van een CO2-reductie als gevolg van de energietransitie, inbegrepen windenergie, twijfelachtig, omdat Duitsland met zijn speciale energiebeleidspolitiek volledig irrelevant is in mondiale context – mensen, vee en industrie in Duitsland vertegenwoordigen slechts ongeveer 2% van de wereldwijde door de mens veroorzaakte kooldioxide-uitstoot, die op zijn beurt slechts 10 tot 15 procent van de totale kooldioxide-uitstoot vertegenwoordigt. En hoewel windenergie een onbetrouwbare energiebron is en de technologie de afgelopen jaren steeds meer onder kritiek is komen te staan vanuit het milieuperspectief, wil de Duitse federale overheid windenergie ijverig blijven uitbreiden en er wettelijke vereisten hiervoor vastleggen. In 2026 moet 1,4% van de landoppervlakte beschikbaar zijn voor windmolens.
Deze zomer was de warmste en droogste sinds vele jaren. Als de aangehaalde studies op de lange termijn kloppen en de uitbreiding van windenergie in Duitsland doorgaat zoals voorheen, dan kan de zomerhitte in de toekomst verwoestend zijn. Gezien de reeds bestaande graantekorten en de noodlijdende Duitse landbouw zijn dit allesbehalve goede vooruitzichten.
Windkraft, Klimakiller: Windparks verstärken Klimawandel (deutsche-wirtschafts-nachrichten.de)
Zo ‘goedkoop’ is windenergie: 133 € per MWh tegenover kernenergie met 33 € per MWh – Doorbraak.be
Nog dit: we schreven in het verleden herhaaldelijk over de kaalslag der Duitse bossen. Bij het oproepen van een vorig artikel valt het ons eens te meer op dat systematisch video’s, die bij de poco procureurs der vrije meningsuiting in ongenade gevallen zijn, verwijderd werden. Neem een kijkje en schakel onderaan door naar vorige publicaties over het zelfde thema.
“1984” nadert met rasse schreden
Het WEF (World Economic Forum) ijverde recent voor chip implantaten die ons aller gezondheid en levenskwaliteit zouden moeten verbeteren – of als hulpmiddel voor doven, voor depressieven en… als locatieverklikker van kinderen.
Het lijkt wel alsof we binnenkort, zoals honden, een chip zullen moeten laten inplanten zodat we perfect vind- en regelbaar zullen worden.
Het WEF noemt dit AR (Augmented Reality), waarmee de computergestuurde uitbreiding van de realiteit bedoeld wordt. Op 16 augustus werd zonder meer, alsof het de normaalste zaak ter wereld is, voor het “Big Brother is watching you”-scenario als een verbetering van ons leven, gepleit. Lees: Augmented tech can change the way we live, but only with the right support and vision.
We worden verondersteld dit kleinood te omarmen zoals we een bril of een hoorapparaat accepteren om het leven aangenamer te maken. We citeren:
“Zo angstwekkend chip implantaten ook mogen klinken, zijn ze toch deel van een natuurlijke ontwikkeling, die “wearables” ooit meemaakten. Hoorapparaten en brillen worden niet meer gestigmatiseerd. Ze zijn accessoires en worden zelfs als mode-artikel gewaardeerd. Op een gelijkaardige manier zullen implantaten zich tot een gebruiksvoorwerp ontwikkelen. Ook als het onwaarschijnlijk klinkt, denk dan aan de alternatieven die we momenteel gebruiken. Medicijnen tonen dikwijls ongewenste bijwerkingen, omdat ze meerdere biologische processen tegelijkertijd beïnvloeden. Iemand die gedurende lange tijd medicijnen neemt, zou plaatsvervangend een implantaat, dat zeer nauwkeurige elektrische of optische impulsen zendt, kunnen willen proberen.”
Het WEF maakt dus reclame voor chip implantaten als doodnormale gebruiksvoorwerpen, zij het als een mode-accessoire of om van de vervelende medicijnen vanaf te geraken. De vraag is wie van de meer dan 1000 globale bedrijven, resp. NGO’s, mediaconcernen, regeringen… met dewelke het WEF samenwerkt, erachter steken, welke mecenas hier profijt wil uit halen. Dat het bedoeld is om ons een beter leven te gunnen, gelooft toch niemand…
Als het WEF een reclamecampagne voor “Augmented Reality” op poten zet, dan moet je ervan uitgaan dat vooral iemands “Financial Reality” erdoor “augmented” zal worden.
We gaan ervan uit dat een chip bij bepaalde medische problemen dé oplossing kan bieden, maar als er in één adem onderstaande voorspelling geuit wordt, dan worden we eerder wantrouwig:
“De uitbreidingstechnologie zal in alle levensstadia behulpzijn zijn: voor kinderen in de leeromgeving, voor werkenden bij hun baan, voor oudere mensen met ambitie. Er zijn veel mogelijkheden.”
En als voorbeeld:
“Sommige kinderen met aandachtsproblemen in de school krijgen bijkomende lessen of worden apart in een klas ondergebracht. Met bijkomende visuele of akoestische ondersteuning, die overbodige prikkels blokkeert, kan een dergelijk gehandicapt kind in een normale school terechtkomen…”
Dat het WEF ons zonder meer richting totale controle wil sturen, mag duidelijk wezen, ook al kunnen bepaalde toepassingen medische hulp bieden. Er wordt immers overwogen of men “zijn kind een locatiechip zou moeten inplanten?” Er kunnen immers niet te weerleggen rationele redenen aangevoerd worden, zoals bv. veiligheidsredenen…
Onderstaande paragraaf moet alle alarmklokken laten luiden:
“Ethiek mag niet vanuit een academische ivoren toren gepredikt worden. Overkoepelende en onafhankelijke instituten zouden de politieke besluitvormers en wetenschappers in een “uitgebreide gezelschap” een oriënterende hulp voor her doen en laten bieden en hen helpen het ethische kader voor de maatschappelijke aspecten der “Augmented Reality Technologie” te vormen.”
Wie en wat zijn die “Overkoepelende en onafhankelijke instituten”? Het WEF zelf??? Of andere “stichtingen”??? En waarom zouden zij meer te zeggen hebben dan de politieke besluitvormers???
Ondanks de regenboogpropaganda…
… vindt de wetenschap geen enkele gen die de aantrekkingskracht van het eigen geslacht bepaalt of verklaart …
Oef! O.L.Heer heeft dus geen steken laten vallen. Toch niet qua genen.
We herinneren ons een reis doorheen Griekenland (zomer 1967) met een busvol studenten en een prof als gids. Op de vraag of er inderdaad in Griekenland veel meer homo’s voorkomen dan elders, was het antwoord dat dit niet een vrije keuze was, maar eerder een keuze uit noodzaak. Zoals bv. in gesloten aparte geslachten-gemeenschappen als internaten, gevangenissen en legers. In Griekenland moest de oudste zoon eerst trouwen, dan pas de tweede, de derde en daarop volgende geborenen zonen. Zolang de oudste geen partner gevonden had, werd de rest van de jongens veroordeeld tot een wachttijd. En om die tijd te overbruggen zocht men seksueel vertier bij hetzelfde geslacht.
https://www.erfelijkheid.nl/erfelijk/dna_genen_chromosomen
https://www.erfelijkheid.nl/erfelijk/genen-bepalen-niet-alles
Biologieles onder politiebescherming
Zover zijn we dus: biologieles onder politiebescherming
Een vreemd beeld aan de Humboldt-universiteit van Berlijn Mitte: Voor de grote ingang politie met overvalwagens. Mensen wachten geduldig tot ze door universiteitsmedewerkers zijn gecontroleerd op de inhoud van hun tassen. Flessen, andere gevaarlijke toestanden en rugzakken groter dan een A4-foraat zijn verboden. Bezoekers die zich vooraf via internet hebben ingeschreven, en degelijk gecontroleerd zijn, mogen naar binnen. Veiligheidsmaatregelen voor de biologievoordracht van mevrouw Marie-Luise Volbrecht over zeeanemonen en zeebaarzen, over genetica.
Het auditorium zit barstensvol. Veel televisiecamera’s, ZDF. Zal een fluitconcert losbarsten? Wordt de zaal overhoop gehaald? Het biologisch geslacht is blijkbaar een thema dat veel Duitse intellectuelen bezighoudt. Mevrouw Vollbrecht, biologe en doctoranda, zegt dat het haar enkel om biologie te doen is en dat ze geen vragen van toehoorders of van de massaal aanwezige pers zal beantwoorden.
Biologische feiten vernoemen kan uw gezondheid schaden!
De aanleiding van de commotie? Op 2 juli wilde de wetenschapster geïnteresseerde leken haar onderzoeksthema uitleggen. Met als titel: “Geschlecht is nicht (Ge)slecht: seks, gender en waarom het in de biologie twee geslachten bestaan”. Voor de linksradicale groep “Arbeitskreis kritischer Juristen en Juristinnen” aan de universiteit was deze titel genoeg om moord en brand te roepen. Samen met andere verenigingen riep ze via Internet op tot een demonstratie. Want: “Queer- en transvijandige ideologieën” mogen aan de universiteit geen uithangbord krijgen.
De universiteit ging direct in op het bezwaar en schrapte de voordracht uit…veiligheidsoverwegingen. “We betreuren ten zeerste dat mevrouw Vollbrecht haar voordracht niet kan houden”, aldus Birgit Mangelsdorf, chef communicatie van de universiteit aan de krant Welt am Sonntag.
Het schrappen zorgde voor boze reacties, want van enige transvijandigheid was en is bij mevrouw Vollbrecht geen sprake, aldus het Netzwerk Wissenschaftsfreiheit. Maar de bal was aan het rollen, en dus zelfs zonder gendervijandigheid zou links demonstreren tegen…gendervijandigheid. Mevrouw Vollbrecht moest haar voordracht dan maar via YouTube verspreiden.
De universiteit voelde nattigheid en liet de avond uiteindelijk toch doorgaan. Met één klein haakje: de universiteit organiseerde aansluitend op de voordracht van mevrouw Vollbrecht een podiumdiscussie, met daarin ‘genderspecialisten’ en andere pro-gender-wetenschappers. Terecht weigerde wetenschapster Vollbrecht voor deze vierschaar te verschijnen: “Dit panel is absoluut onevenwichtig”. Tja, de vrijheid van meningsuiting wordt stilaan een bijzonder smal pad. In Duitsland, maar eveneens bij ons zijn dergelijke toestanden niet uitgesloten.
Peter Logghe
Een verslag uit Syrië zonder poco bril
Goede Vrienden,
Jérôme Lejeune (1926-1994) is een lichtend voorbeeld van een onkreukbare wetenschapper en een overtuigde christen. Met een Deense studente in Parijs, Birthe Bringstead, een Lutherse, die uit volle overtuiging katholiek wordt, zal hij een gezin met vijf kinderen stichten. Op zijn vele reizen over heel de wereld zal Jérôme geen avond overslaan zonder dat hij aan zijn vrouw een verslag van de dag geschreven heeft. Voor zijn kinderen, die vragen stelden, kon hij in de grootste drukte het nodige geduld opbrengen. En vonden katholieke collega’s, die in het buitenland waren, op zondag nooit een kerk, Jérôme wist altijd ergens een zondagseucharistie mee te vieren.
De richting van zijn leven kreeg hij in 1952 op 26-jarige leeftijd. Zelf wilde hij zich ergens als eenvoudige dorpsdokter vestigen. Prof. Raymond Turpin, de vader van de Franse pediatrie, vroeg hem echter zorg te dragen voor de kinderen met een genetische afwijking (toen nog “mongooltjes” genoemd). Lejeune wijdde zich aan hen met al zijn energie en ontdekte in 1958 dat de oorzaak van het syndroom van Down, een overtallig chromosoom is, trisomie 21. De genetica geraakte plots op een hoger niveau en de oorsprong werd gevonden van verschillende ziektes, verbonden met een chromosomale afwijking.
Hij werd als de grootste geneticus wereldwijd erkend. Men wilde de door hem ontdekte ziekten zijn naam geven. Hij wees dit af omdat het geen enkel nut voor de patiënten zelf meebracht. Over heel de wereld werd hij uitgenodigd als spreker op wetenschappelijke congressen en zijn toespraak was altijd kort, krachtig en helder. Van 1959 tot 1969 sprak hij op 50 wetenschappelijke congressen en wees daarbij nog verschillende uitnodigingen af. Alle mogelijke wetenschappelijke organisaties wilden hem eren of een ereplaats geven in hun vereniging.
Hij werd uitgenodigd door de VN en door het Vaticaan. Hij was de eerste die als Vaticaans gezant naar de Sovjet-Unie reisde en L. Breznev bezocht om hem te waarschuwen voor de gevolgen van een atoomoorlog. Hij ontving de President Kennedy prijs (1962) en kreeg het schitterend tenue van academicus met zwaard van de “Académie des Sciences morales et politiques” (1982). Hij werd eredoctor van de universiteiten van Düsseldorf (D), Navarra (Spanje), Buenos Aires (Argentinië) en de Pauselijke Katholieke Universiteit van Chili. Hij werd de grote vriend van Johannes Paulus II en de eerste voorzitter van de Pauselijke Academie voor het leven, waarvoor hij de statuten schreef. Op 13 mei 1981 mocht hij samen met zijn vrouw ontbijten met de paus. Terug in Parijs vernam hij de aanslag op de paus, waarbij in een eerste bericht verkeerdelijk werd meegedeeld dat Johannes-Paulus II dood was. Jérôme kreeg een zodanige schok dat hij naar het ziekenhuis moest gevoerd worden voor een dringende operatie.
Inmiddels beseft hij zeer goed dat er in de wereld van de wetenschap een morele verschuiving aan de gang was, die abortus, experimenten op embryo’s en euthanasie goed gezind was. In 1969 ontvangt hij in Californië de hoogste onderscheiding ter wereld voor genetica, de William Allan Award van de American Society of Human Genetics. De organisatoren vragen hem in zijn rede geen melding te maken van zijn katholiek geloof. Jérôme antwoordt dat hij zal zeggen wat hij denkt te moeten zeggen. Hij pleit voor het samengaan van moraal met wetenschap en verzet zich tegen abortus. Doden is niet de taak is van de geneeskunde, zo vervolgt hij. Een land dat zijn kinderen doodt, doodt zijn eigen ziel. De kwaliteit van een beschaving hangt af van de wijze waarop ze zorg draagt voor haar meest kwetsbare leden. En vanaf het ogenblik dat 23 chromosomen van de vader zich verenigen met de 23 chromosomen van de moeder, begint de unieke geschiedenis van een nieuwe mens. Alles is vanaf de conceptie gegeven.
Ziedaar enkele gedachten uit zijn toespraak, waarop een ijzige stilte volgde. Geen applaus, geen felicitatie, geen handdruk. Het is het begin van een internationale wetenschappelijke boycot tegen hem. Volledig bewust van de gevolgen van zijn houding schrijft hij die avond aan zijn vrouw: “Vandaag heb ik de Nobelprijs verspeeld”.
Lees verderEconomische zotheid…
… met uiterst explosieve gevolgen!
De Europese Commissie publiceerde in de zomer van 2020 een “groene waterstofstrategie”. Daarin werd waterstof aangeprezen als structurele basis om de EU-economie tegen 2050 klimaatneutraal te maken. Sindsdien is er een hype rondom waterstof ontstaan als dé groene oplossing voor de energievoorziening...
- … Het wondermiddel voor een klimaatneutraal Europa heet – uiteraard – “groene” waterstof, waarbij de productie van waterstof geschiedt met behulp van “groene” elektriciteit (verkregen uit zon en wind). Dat vindt plaats via elektrolyse van water, waarbij geen CO2 wordt uitgestoten. En dat klopt op het eerste gezicht…
- … Maar bij enige reflectie wordt al snel duidelijk dat het hier gaat om een economische zotheid. Waarbij men een zelf gecreëerd probleem vanwege de Groene Transitie (de wiebelstroom met zon en wind) wil oplossen door de creatie van een nog veel groter probleem met groene waterstof…
- … Dat je bij dit proces 70% van de energiebron verliest wordt wijselijk verzwegen. De groene waterstofstrategie van de EU heeft, volgens energie-expert prof. Samuele Furfari van de Vrije Universiteit Brussel, een totaal economisch rendement van amper 28%. Groene waterstof is daarmee drie tot zeven keer duurder dan de bestaande grijze waterstof. Het plan van de Europese Commissie heeft dus alleen kans van slagen als er miljardensubsidies worden toegekend….
- … Daimler-Benz en BMW hebben, na GM, ook lang gesleuteld aan nieuwe verbeterde brandstofcellen met waterstof. Dat waren allemaal veelbelovende onderzoeksprojecten met kleinschalige prototypes, die na dertig jaar experimenteren geen succes opleverden. Niet alleen vanwege de kosten, maar ook vanwege het feit dat waterstof moet worden gekoeld tot -254 °C. En dan hebben we het nog niet eens over de enorme explosiviteit van waterstof….
Het volledig artikel van dr. Ferdinand Meeus kan u lezen bij: OpinieZ
Intussen heeft de EU-Commissie in haar oneindige wijsheid beslist dat de productie en verkoop van wagens met een verbrandingsmotor vanaf het jaar 2035 zullen verboden worden!
Er zijn uitzonderingen die uitstel van executie krijgen. Wie dacht dat dit zou afhangen van het inkomen der burgers (… wie kan zich zo’n dure auto permitteren?), moeten we ontgoochelen. De uitzonderingen noemt men het “Ferrari amendment”. Het gaat hier om de zgn. “niche” autoproducenten, die minder dan 10.000 auto’s per jaar ineen steken, m.a.w. luxe auto’s die we als normale burger slechts op tv of in de bioscoop zien…
De EU-praatbarak krijgt het laatste woord… De EU-lidstaten zullen als makke schapen de EU-herder volgen…
Water oogsten in de Sahara
Wie al eens in Marokko aan de kust verbleven heeft, zoals bv. in Agadir, weet dat er ‘s morgens tot de middag behoorlijk veel mist kan hangen. Niet prettig voor vakantiegangers, maar eigenlijk een zeer welgekomen bron van watervoorziening. Ten minste als die mist opgevangen wordt vooraleer dat deze verdampt door de zon.
Mist is gewoon een laaghangende wolk die in contact komt met de aarde en als warme vochtige lucht afkoelt. Als dit gebeurt dan worden er miljoenen micro-druppeltjes water gevormd van 1 tot 40 micrometer (μm) doormeter. Dit noemt men condensatie.
Mist komt veel voor in kust- en bergachtige streken. Om mist te kunnen oogsten is de locatie van belang: een hooggelegen plateau nabij de kust is ideaal. De heuvels of bergen moeten hoog genoeg zijn om de wolken tegen te houden. En de afstand tussen beide is ook van belang: hoe kleiner de afstand, hoe minder kans op verspilling en verdamping.
En dan is er nog een factor die meespeelt: een liefst zo constant mogelijke stroom van wind. Liefst uit voornamelijk één richting, nl. de richting van de zee naar het binnenland. De wind drijft de mist in de verticaal opgerichte netten. De microdruppeltjes worden opgevangen en veranderen in grotere druppels die via een opvangsysteem onderaan met een pijpleiding naar een reservoir lopen.
De oogst van een mistdag is verschillend volgens de regio en het seizoen. In Marokko bv. wordt gemiddeld 22 liter per m2 net verzameld tijdens een mistdag. Eén mistverzamelaar van 24 m2 kan ca. 528 liter water per mistdag opvangen. De netten zijn ook goede regenverzamelaars omdat de regen altijd in een hoek op de netten valt.
Het Duitse Aqualonis heeft al heel wat dergelijke projecten ontwikkeld. Hun netten zouden zowel flexibel als zon- en windbestendig ((o( 120 km/u) zijn én – niet onbelangrijk – vergen geen onderhoud. In het filmpje ziet u hoe de netten ingezet werden op bepaalde plaatsen in de Sahara.