Raar en tegelijkertijd verhelderend. “Wetenschappers” (… wat dit vandaag ook mag betekenen) zouden naar verluidt tot de conclusie gekomen zijn dat mensen die zich storen aan slechte lichaamsgeur, urine, zweet e.d. ook eerder “rechtse” meningen hebben: “De reden dat mensen die afstand houden van slechte lichaamsgeuren is dat ze eigenlijk willen vermijden besmet te worden door een of andere door vreemdelingen gedragen ziekte.”
En daarom, lieve kijkbuiskinderen, bestaat de neiging vreemdelingen te discrimineren, die niet per se politieke, maar minstens gedeeltelijk biologische oorzaken met zich meedragen. Te vergelijken met de evolutieversie van het coronamasker. Een onderzoek door wetenschappers heeft geen bestaansreden als hieraan niet tegelijkertijd een politieke conclusie in verweven zit, in dit geval dat rechtse en linkse inzichten genetisch en erfelijk bepaald worden.
Dit zou, volgens de “wetenschappers” opheldering geven over het feit dat een bepaalde vreemdelingenvijandigheid tegelijkertijd een strategie inhoudt om ziektes te vermijden en dat men mensen, hun afkomst, hun ziektes ook aan de geurverspreiding herkennen kan. En dat deze smetvrees veroorzaakt wordt door de grote toeloop uit de prachtlanden wordt bewezen door het aloude spreekwoord “naar de mutsaard rieken”. Mutsaard = brandstapel. En wie werd er op de brandstapel gezet: ketters, heksen, rondtrekkende dievenbendes…
Voor alle duidelijkheid, onderstaande “wetenschapper” wordt niet bedoeld bij de b.g. groep:
In een halfuurtje krijgt u meer te horen dan u in alle poco media tezamen zal mogen vernemen:
In onze derde aflevering gaat Alain Grootaers met Kees de Lange naar een windmolenpark in de buurt van het bergstadje Casares. We citeren een deel uit dit artikel:
In oktober van 2022 was de Tegenwind opnameploeg interviews aan het filmen in een windmolenpark nabij Casares in Andalusië. Een megawindmolenpark leek ons een mooie locatie voor een boeiend gesprek met Prof. Dr. Kees de Lange over de efficiëntie van windmolens. Op dat moment wisten we niet wie dit specifieke windmolenpark in beheer heeft, maar na wat zoekwerk achteraf lijkt het te gaan om ‘Acciona Energia’. Hoedanook, we raakten in gesprek met twee onderhoudstechnici van het windmolenpark. Zij vertelden spontaan dezelfde verhalen. Volgens hun relaas waren de windmolens in het park van Casares klaar om afgebroken en vervangen te worden. Maar vanwege de hoge kosten van die hele operatie, met nog bijkomende enorme kosten om dat allemaal ook nog eens ecologisch te doen, (wat eigenlijk nagenoeg onmogelijk is), liet de beheerder het park nog 8 extra jaren draaien. De hoeveelheid olie die nodig was om de molens draaiende te houden, steeg elk jaar en er waren heel duidelijke sporen te zien van olie die in het rond vloog. Vlakbij was trouwens al eens een windmolen afgebrand. De brand was veroorzaakt doordat olie uit de turbine vuur had gevat. De resten lagen nog op de grond en waren nog niet opgeruimd. Stukken vleugels waren al stevig aan het roesten. Ook de werkdruk voor de arbeiders ging de hoogte in, vertelden de werknemers. Het werd meer en meer een kwestie van ‘behelpen en schade beperken’ in plaats van de problemen echt op te lossen. Ze zeiden ook dat het rendement van de windmolens sterk achteruitging en dat vervanging eigenlijk de enige goede oplossing was. Dit was iets wat buiten beeld gebeurde, toen we klaar waren met de opnames.
In het gesprek over de windmolens komen echter veel van deze thema’ s terug. In het tweede deel van de documentaire gaat Prof. de Lange in op de problematiek van zonne-energie. Uit verder en dieper onderzoek naar deze ‘groene’ energie kunnen we besluiten dat zonne-en windenergie onze energievoorziening niet gaan oplossen in de toekomst. Laat ons hopen dat deze documentairereeks de politieke ideologieën kan doorbreken en ruimte maken voor open debatten. Veel kijkplezier met de derde aflevering!
Een wakkere kijker zal merken dat de ondertiteling op de tijdlijn 1’23” een slordigheidje inhoudt. De spreker stelt dat de zeespiegel tegen “dat hij oud is met minstens 50 cm gestegen zal zijn” – de ondertiteling heeft het over 50 meter…
Nadat je braafjes heel de wetenschappelijke uitleg bekeken hebt, kan je niet anders dan – zoals het hoort – helpen het klimaat te redden.
Het WHO en hun gedienstige lakeien hebben weer een dodelijke ziekte ontdekt waaraan wij allemaal ten onder zullen gaan als we niet eerst door onze regeringen tot de bedelstaf en hongerdood veroordeeld worden. En zie, de oorzaak hebben ze ook al gevonden: de klimaatverandering! Deze laatste is eigenlijk de oorzaak van de “alarmerend snelle uitbreiding”. De dooddoener (sic) is een gistschimmel, de Candida Auris, die naar verluidt quasi niet uit te roeien is. Het WHO eist dat we deze schimmel de hoogste prioriteit geven.
Eens dat deze schimmel je overvallen heeft, kan het de dood veroorzaken. In percentages uitgedrukt: tussen 29 en de 53% der zieken overleven de schimmelaanval op het hart, het centrale zenuwsysteem, ogen, skelet en organen niet. En dat hebben we aan onszelf, resp. de klimaatverandering, te danken.
Naar verluidt lopen gezonde mensen geen risico. Slechts moedwilligaars met een onderliggende ziekte maken kans de onheilsvoorspellingen van het WHO ingevuld te zien.
Het WHO speelt echt wel kort op de bal en wil snel kunnen ingrijpen. De Guardian gaf onderstaande cijfers over bekende gevallen die jaar na jaar catastrofaal stegen.
2018: 330
2019: 476
2020: 756
2021: 1471 – waarop de CDC (Amerikaanse Gezondheidsoverheid) een dringende waarschuwing kond maakte: “Candida Auris ist een ernstige globale gezondheidsbedreiging”.
Het CDC vindt dat het absoluut nodig is dat de nieuw ontdekte ziekte voortdurend onder de loep genomen wordt, dat laboratoria best nu al hun capaciteiten uitbreiden en dat er snel en adequate tests moeten uitgevoerd worden. Verder wordt een wereldwijde meldplicht aangeraden om de uitbreiding te kunnen opvolgen. Kortom: een nieuwe testpandemie is in de maak.
De bewuste gistschimmel werd voor het eerst ontdekt in het jaar 2009 in het oor – vandaar de Latijnse naam “auris” – bij een 70-jarige Japanse in een ziekenhuis in Tokio. Maar de allereerste – men was zich toen nog niet bewust van het wereldwijde gevaar – werd in het bloed van een kind in Zuid-Korea gevonden. Blijkbaar ontstaan allerlei dodelijke epi- of pandemieën ergens in het Verre Oosten. En nog een toevalligheid: ook dit schimmeltje kon zich blijkbaar onverwacht, heimelijk, op de mens storten. Hoed u voor vleermuizen!
Oorzaak: Arturo Casadevall van de John Hopkins University in Baltimore ziet een oorzakelijk verband met de klimaatverandering. We geven u in mensentaal mee wat in 2021 in het vakblad “mBio” door een microbiologenploeg neergepend werd als hypothese. Daar de aarde opwarmt, stijgt ook de lichaamstemperatuur van de mens. En de schimmel beschikt over een hogere temperatuurtolerantie; hij kan nl. tot 42° C overleven. Eigenlijk komt de energiecrisis als geroepen: u zet de thermostaat lager en u behoedt zichzelf voor een agressieve schimmel. Kortom: u redt het klimaat en u redt zichzelf.
Andere te mijden ziektes zijn de apenpokken, de vogelgriep en allerhande woke-besmettingen.
Hoe kunnen we de toename van chronische ziekten en de dalende levensverwachting te lijf gaan? In deze aflevering van Tegenwind nodigt immunoloog Carla Peeters de kijker uit om te zoeken naar natuurlijke oplossingen.
Omdat mensen de laatste vijftig jaar steeds ouder werden, kwamen er ook steeds meer chronische ziekten. Tijdens de coronajaren is dat aantal nog eens flink toegenomen, ook onder jongeren. Voor het eerst in decennia begint de gemiddelde levensverwachting nu te dalen – in Engeland en de Verenigde Staten zette die daling al in voor corona. Hoe kan dat? In een meeslepend gesprek met journalist Alain Grootaers wijst Peeters onder meer op de toename van chemische stoffen, zoals medicijnresten, die het ecosysteem uit evenwicht brengen. Deze stoffen komen niet voor in de natuur en worden daarom moeilijk afgebroken. Wanneer ze zich opstapelen in het lichaam, kunnen ze het immuunsysteem verstoren. Volgens Peeters ligt de oplossing dichterbij dan veel mensen denken: in onszelf. “Voor een gezondere wereld is het belangrijk dat we beseffen dat we eigen keuzes kunnen maken voor een gezonder lichaam,” zegt ze. Bekijk deze inspirerende aflevering van Tegenwind, waarin Peeters uitlegt hoe je je immuunsysteem op natuurlijke wijze veerkrachtig maakt.
Een Noorse filosofie-professeuse, Anna Smajdor, (univ. Oslo), raadt aan vrouwenlijken te gebruiken om embryo’s te laten groeien tot ze voldoende ontwikkeld zijn. We citeren de vooruitziende Anna:
“We kunnen de baarmoeder als instrument van de voortplanting van de dierensoort “mens” nog altijd niet helemaal opgeven, maar wat we wel kunnen is de risico’s van en bij de geboorte overzetten op degenen die geen schade meer berokkend kunnen worden.”
Haar hersenkronkels werden in vaktijdschriften Theoretical Medicine en Bioethics gepubliceerd. Eerst moet echter de (hersen)dood vastgesteld worden en als men er dan snel bij is kan men het nutteloze lichaam toch nog een bestemming geven door de bloedsomloop en de beademing met de hulp van machines actief te houden. Eens dit vervuld, kan een dode vrouw er toch niets meer tegen hebben draagmoeder te zijn. Ze kan dan behandeld worden met hormonen om de eisprong te stimuleren en op de “gunstige” dagen kunstmatig bevrucht worden. Of men kan een levend embryo inplanten en de gewillige draagmoeder tijdens haar zwangerschap kunstmatig in leven houden… tot ze “verlost” wordt door middel van een keizersnee. Is het lichaam dan nog in goede staat, staat zou een volgende zwangerschap overwogen kunnen worden of… indien er baarmoedermoeheid opgetreden is kan men ook nog de optie overwegen gezonde organen te oogsten voor wachtende zieken.
Anna Smajdor maakt zich geen illusies: feministisch-ingestelde vrouwen zouden zich hierin kunnen verslikken daar zij zich dan als een verpakking voor kindjes zullen zien zonder hogere functies. Anna Smajdor, activiste voor gelijke rechten voor alle geslachten, vindt echter ook dat mannen bij haar vooruitziende blik niet tekort komen. Ook mannen, zegt Anna, dode mannen, kunnen kinderen baren. Dàt ze geen hersenen (meer) hebben is geen bezwaar: maar een lever, die is absoluut noodzakelijk. Want een lever, zou naar verluidt ook kunnen dienen als baarmoeder. We citeren:
“Bij de heel-lichaam-donorschap-ten-bate-van-de-zwangerschap kunnen ook mannen meedoen. Een zwangerschap kan ook buiten de baarmoeder opgewekt worden. De lever is omwille van de excellente doorbloeding veelbelovend inplanteringsmateriaal. Voor een levende mens, die de foetus draagt, kan het riskant, zelfs dodelijk zijn. Echter, voor hersendode donors is het begrip “dodelijk” zonder betekenis.”
Kortom, vanuit Anna’s filosofisch zicht bekeken, zou men – als het ongezond is te leven – een deel van zijn levensfuncties kunnen afstaan aan de doden. Weliswaar wordt dit (voorlopig) nog in geen enkel land toegestaan. Onterecht vindt Anna, want zij keert zich af van dat wat men “excessieve morele gevoeligheid” noemt.
Voor de homowereld gaat er een wereld open. Eindelijk een voortplanting zonder dat vrouwen er een rol in moeten spelen. Zonder levende vrouwen. Draagmoeders zijn niet voor ieders beurs weggelegd. Een vrouwenlijk zal minder kosten en zal bovendien de prijs van levende draagmoeders doen dalen. De markt van vraag en aanbod. Concurrentie, nietwaar? En een dode zal nadien niet op haar beslissing kunnen terugkomen.
Anna laat zich niet ontmoedigen. Zij vindt dat empathie – mede’leven’ – geen plaats heeft in de gezondheidszorg. Dat is westerse muggenzifterij.
Huxley’s “Oh Wonderful New World” komt weer een stapje dichterbij. Letterlijk, want Anna krijgt eventueel concurrentie door artificiële baarmoeders in de voortplantingslaboratoria.
Eigenlijk merken we nauwelijks nog iets van de coronahysterie. Onze oosterburen, die het langst onder de coronaknoet van onheilsvoorspeller Karl Lauterbach leefden, verbranden hun maskervoorraden: 17 miljoen stuks. Hoeveel energetische warmte zouden die produceren? Retorische vraag. Voor de WEF-elites is de “Great Reset” van Klaus Schwab ver van voorbij. Integendeel. Ze maken daar volop plannen voor de volgende “pandemie”.
Vooral WEF-vermoedelijke-kroonprins Tony Blair drong zich op het voorplan:
“We moeten weten wie er gevaccineerd is en wie niet. Sommige van de toekomstige vaccins vereisen verschillende injecties. Bijgevolg, niet alleen voor het welzijn van de publieke gezondheid, maar in het bijzonder voor een pandemie, moeten we een goed georganiseerde digitale infrastructuur hebben. En talrijke landen, of beter, de meeste landen, hebben die infrastructuur niet.”
Bijgevolg mag men ervan uitgaan dat de digitale vaccinatieregistratie, die gedurende de corona”pandemie” de centraal-geleide mogelijkheid gaf aan de bevolking om zich “vrij” te bewegen, sudderend ligt te wachten op een heropleving. De “global patient classification system IDC-11” – een globaal systeem dat alles registreert wat met uw al dan niet vermoedelijke gezondheid te maken heeft – zal deze functie in de toekomst overnemen.
Bill Gates liet zich ook horen i.v.m. dit thema. Hij beklemtoonde dat de huidige vaccins de infectie niet kunnen voorkomen en dat ze geen effect hebben tegen nieuwe varianten of dat ze kwetsbare groepen beschermen. En voor zover dat ze een effect hebben, dat dit slechts van korte duur is.
Gates was gastspreker bij het Lowy Institute, een Australische denktank. Indien u er zin in heeft, kan u hier zijn discours bekijken en beluisteren. En vertrekkende vanuit bovenstaande drie punten, maakte hij van de gelegenheid gebruik om reclame te maken voor méér vaccinaties. Realisten voorspelden reeds drie jaar geleden dat dit geen einde zou nemen. Het vooruitzicht op eindeloze vaccinaties werd bevestigd in een onthullend rapport in hetwelke een Pfizer bestuurder toegaf dat zijn bedrijf aan het experimenteren was met muterende virussen met het doel meer vaccins te kunnen verkopen.
Het gaat om deze Jordon Trishton Walker, een man met de ronkende titels: “Pfizer Director of Research and Development, Strategic Operations – mRNA Scientific Planner. We citeren even dit korte zinnetje: “either way, it’s going to be a cash cow, Covid is going to be a cash cow for us for a while going forward – like obviously”. Vrije vertaling in het Nederlands: “in elk geval is dit voor ons de kip met de gouden eieren. Covid zal nog lang door ons kunnen uitgebuit worden – nogal wiedes.”
Neem nota van de lacherige toon alsof hij er blij om is dat Pfizer zo veel mensen in het ootje kon nemen en daar absoluut een vervolg wil aan breien:
Project Veritas liet zich niet zomaar in de leugenhoek drummen:
“We’ve obtained internal Pfizer docs verifying Jordan Walker…”… “Wij ontvingen interne Pfizer documenten die Jordan Walker identificeren als Pfizer Director, Research & Development Strategic Operations. Afgestudeerd aan Yale 2013. dr. medicijnen univ. Texas Southwestern medical school. Zijn baas staat onder Mikael Dolsten, die vervolgens werkt onder Albert Bourla, CEO.”
In 2005 verscheen er een scheur in de Ethiopische woestijn. Volgens seismologische onderzoeken zou de scheur zich voortzetten richting zuiden. De tektonische platen van Afrika en Arabië botsen op elkaar en zouden op lange termijn tot de vorming van een nieuwe oceaan kunnen leiden. Zoals trouwens ook de Rode Zee ontstond.
Zambia en Oeganda zullen een kuststrook krijgen. Madagaskar zou aan het oostelijke afgescheurde deel van Afrika vastgehecht worden. De Perzische Golf zou verdwijnen als de Arabische plaat botst op de Euraziatische plaat.
Wij zullen het niet meer beleven. Onze kinderen ook niet. Het zou pas binnen 50 miljoen jaren kunnen gebeuren. Stilletjes hopen wij dat Afrikaanse plaat opschuift naar het zuiden zodat de Middellandse Zee, ergens ten zuiden van Malta, tien keer zo breed zal worden. Maar dan liefst in de nabije toekomst, niet pas binnen 50 miljoen jaar. Dan is het te laat…
