… De Poolse fotograaf die een foto nam van de raketbrokstukken… !!!
Stel u even voor dat de Poolse fotograaf, die toevallig de raketbrokstukken vereeuwigde, dit niet had gedaan. Het terrein zou afgesloten geweest zijn, de toegang door de Poolse regering gecontroleerd, Oekraïne zou “mede onderzoek verricht hebben”, wat nu luidkeels geëist werd. Wat zou dan het resultaat geweest kunnen zijn?
Er zou met veel poeha bevestigd geworden zijn dat het om een Russische raket ging. De daarop volgende dag zou oorverdovend oorlogsgehuil door alle westerse mediakanalen geklonken hebben, Vasily Nebenzyja zou door de VN Veiligheidsraad vogelvrij verklaard geweest zijn en daar bovenop dan – als kers op de oorlogstrommen – het MH-17-vonnis.
Goed voor een algemene mobilisatie der NAVO-legers. We verwijzen nogmaals naar de geënsceneerde beelden van de Witte Helmen, die dezelfde kinderen, met dezelfde kleren ‘redden’ vanonder het puin in verschillende Syrische steden op andere tijdstippen en naar de iconische foto van een ongeschonden gifgasraket, in het midden van een bed, onder een even onbeschadigd dak, zogezegd gedropt door vliegtuigen die niet vlogen.
Was… is een dergelijk scenario denkbaar? Een drama dat op het laatste nippertje niet kon opgevoerd worden omdat een vlijtige fotograaf een foto maakte…
“… Maar de aap komt uit de mouw op pagina 54 van dezelfde nota, (“Dispatchable capacities are needed to cover sustained periods of low RES*) waar geponeerd wordt dat er behoefte blijft – alleen voor België al- aan een back up van niet minder dan 7.5-15 GW (!!) om de intermittentie van de zon en wind te ondervangen. Maar ook bij voorbeeld een back up van 40-70GW voor Duitsland is nodig. Een capaciteit van 15 GW is te vergelijken met de huidige som van de kerncentrales en de gascentrales voor België.
Dat wil dus zeggen dat we miljarden zullen investeren in wind en zonne-energie maar dat we eigenlijk een tweede back up systeem nodig hebben om 24/7 de bevoorrading van elektriciteit te waarborgen.
Wie houdt men dan eigenlijk voor de gek als men beweert dat we dringend moeten overschakelen naar hernieuwbare energie die zo goedkoop zou zijn ! We hebben dan nog niet de miljarden factuur bijgeteld voor de uitbreiding van de benodigde kabels en transformatoren om al die de centraal opgewekte energie te transporteren naar elk gezin of bedrijf.
Stop die leugens en vertel de waarheid, ook op de VRT!…”
*RES: renewable energy sources = hernieuwbare energiebronnen
De ene noemt het “futuristisch”, wij noemen het “ontmenselijkt”. Schrijnende beelden van een reusachtige mierenhoop die binnen de voorgeschreven geautomatiseerde paadjes van hot naar her rent.
Als je denkt alles gezien te hebben… dan moet je na dit fenomeen toch nog je mening bijstellen.
In Noorwegen sloeg de ‘trans’itie van een manspersoon naar een transmens in het absurde. Niet alleen werd “hij” op middelbare leeftijd een “zij” maar bovendien kreeg de transmens plotseling te maken met stakende onderdanen. Ter verduidelijking:
Op 28 oktober zond God Morgen Norge, (GMN) – dat betekent “goede morgen Noorwegen”, maar dat had u wellicht al geraden – een vraaggesprek uit met Jørund Viktoria Alme, 53, een getrouwde man met alle te verwachten mannelijke attributen – die zich nu identificeert als een verlamde vrouw. Tijdens het gesprek maakt Alme duidelijk dat hij altijd de wens heeft gehad geboren geweest te zijn als vrouw die vanaf haar midden verlamd is.
Alme zocht sinds 2020 telkens weer de media op, dikwijls bijgestaan door zijn echtgenote, Agnes Mjålseth. Hij stelt dat hij lijdt aan het Body Integrity Disorder (BID), waardoor er binnenin zijn lichaam een meningsverschil ontstaan is hoe hij zichzelf ziet en hoe zijn lichaam functioneert.
In sociale media wordt hij stevig op de korrel genomen: de goegemeente vindt dat hij een profiteur is van het sociaal systeem. Er is immers niets mis met het onderste gedeelte van zijn lichaam, maar eerder met zijn koppeke. Dat zijn vrouw dit spelletje meespeelt, maakt heel dit komediestukje nog wranger. Vooral voor mensen die écht verlamd zijn.
Initieel komt ons dan de “gehandicapte” bedelaar in gedachten, die met een weggestopt been op de gemoederen van de voorbijgangers wil werken. Het kan echter veel krasser zoals bij mensen die gezonde ledematen laten amputeren omdat ze ongelukkig zijn met twee armen of twee benen. Het hoogste geluk wordt dan pas bereikt als er een geamputeerd been, resp. arm, bij de menselijke afval van het ziekenhuis belandt.
Alme duwt deze waanzin naar een hoger niveau door zijn stelling dat hij “altijd al gewenst had een vanaf het midden (dwarslaesie) verlamde vrouw te zijn.”
Wie doet beter? Of wie is er zotter? En in hoever gaat de politiek en de samenleving mee in de absurditeit? In verschillende landen zijn transmensen tot de hoogste functies in de politiek doorgedrongen – echter… zonder dat ze afstand deden van hun kroonjuwelen of dat hun echtgenote afstand nam van haar vrouwelijke echtgenoot. M.a.w. – we proberen beleefd te blijven – binnen de veilige muren van de eigen woonst, kunnen pruik en rok afgelegd, schmink afgeveegd worden en kan het huwelijk zoals voorheen geconsumeerd worden. We herhalen: wat volgt en in hoever gaan we deze zotternijen verder slikken? Wie is er zotter: degene die de boel belazert of degenen die doen alsof ze het geloven en daarmee de waanzin aanwakkeren?
Of hoe een professor zich verzette tegen een “post-informatieve nieuw-middeleeuwse vorm van hondsdolheid”
Het geval Plöhn
De opmars van het politiek correcte denken, annex diversiteit, gender en antiracisme, startte in de jaren ’80 aan Amerikaanse universiteiten. Een kleine 20 jaar later rolde het over West-Europa, waar het met toenemend radicalisme de vrijheid van meningsuiting danig onderuit haalt. De plaats waar de elites van morgen worden gevormd, is niet langer een vrijhaven van het vrije onderzoek en het vrije denken.
Eén van de belangrijkste slagvelden in deze nieuwe Kulturkampf is die van het gendertaalgebruik. Wie weigert dit gendertaalgebruik te gebruiken, moet steeds vaker ervaren dat hij of zij minder punten krijgt of zelfs niet mag deelnemen aan examens. Wie in de academische wereld carrière wenst te maken, voelt intussen vanwaar de wind waait en past zijn of haar taalgebruik aan.
Jürgen Plöhn, professor politieke wetenschappen aan de Martin Luther-universiteit van Halle (MLU) draaide deze nieuwe maatschappelijke trend eens om. Aan zijn seminaries heeft hij volgende gebruiksaanwijzing toegevoegd: “Teksten, die inhoudelijk of taalkundig ideologisch gekleurd zijn, zijn eo ipso onwetenschappelijk en beantwoorden dus niet aan de gestelde voorwaarden. Dat geldt zowel voor de stijl als voor de inhoud. Dat geldt heel in het bijzonder ook voor gendertaalgebruik”.
Red het vrije onderzoek, red de vrijheid van meningsuiting
Met andere woorden: wie bij mij gendertaalgebruik gebruikt, krijgt minder punten. De reactie van studenten én universiteit liet niet lang op zich wachten. Studenten dienden een klacht in, en de universiteit ging hier helemaal in mee. In januari deelde de voorzitter van de faculteit, Johannes Varwick, professor Plöhn mee dat “u niet meer doceert aan de MLU”. Tegen dit Berufsverbot verzette Plöhn zich: niemand kan hem op deze gronden van zijn leerstoel verwijderen.
Varwick reageerde arrogant op het verzet van Plöhn: natuurlijk kan hij hem niet het recht op zijn leerstoel ontzeggen, maar de faculteit “kan de randvoorwaarden zodanig maken, dat het resultaat hetzelfde is”. De faculteit trekt de handen administratief af van de professor die voortaan zelf voor alles moet instaan: vastleggen zaal, de cursusteksten, technische accommodatie, etc. Johannes Varwick sloot zijn commentaar als volgt af: “Ik weet niet, geachte heer Plöhn, of u onder deze voorwaarden nog veel plezier aan uw leerstoel zult hebben”.
Het geval Plöhn is niet het enige geval, de lijst is bijzonder lang en betreft academici met een afwijkende mening over migratie, klimaat, gendertheorie. Kritische academici worden gewoon sociaal en pedagogisch monddood gemaakt. In september 2020 werd daarom in Duitsland het “Netzwerk Wissenschaftsfreiheit” opgericht, waar ruim 700 wetenschappers intussen zijn bij aangesloten. Vrij onderzoek en vrijheid van meningsuiting zijn de belangrijkste fundamenten van elke universiteit: het is bijzonder erg dat dergelijke verenigingen nodig zijn.
Bij het b.g. “Netzwerk Wissenschaftsfreiheit” vindt u een lijst met 714 leden, ook grensoverschrijdend zoals o.a. prof. Matthias Storme
Blijkbaar houdt de klimaatwaanzin nog enkele jokers achter de hand. Vlees- of visconsumptie moet vervangen worden door plantaardige voeding of insecten. In scholen bij onze noorderburen mochten leerlingen al eens kennis maken met… meelwormen! En ze waren héél enthousiast. Ze kunnen proberen ons iets wijs te maken, maar dat Nederlandse kinderen een kroket, bitterballen of een hamburger laten staan om te smullen van een portie meelwormen, dàt gelooft toch geen kat!
En scholen in Duitsland en het V.K. hebben vlees verbannen van hun menu’s wegens te duur. Bovendien vermijdt men hiermee de controverse over al dan niet halal slachten. Naar verluidt zou Aldi eventueel in de toekomst insecten aanbieden in hun assortiment. Mocht u overwegen uw voeding “klimaatvriendelijk” aan te passen, dan vindt u hier inspiratie: Insecten eten voor de beginner: zo doe je dat. 3 recepten met insecten.
Het is duidelijk, de laatste boer moet verdreven worden. Tenzij hij overstapt van bv. het vetmesten van varkens naar het kweken van krekels, meelwormen e.d.
Totaal hypocriet. Hun rugzakken, hun spuitmateriaal, hun sportschoenen, de opschriften op hun truien, de verpakking van hun dranken en eten, hun pennen, hun regenjas/anorak/fluo hesjes, hun nep-sieraden, hun brilmontuur, de banden/zadel van hun fietsen, hun gsm/laptop/pc…. allemaal helemaal of gedeeltelijk gemaakt uit oliederivaten.
We schreven het al dat voor die klimaatgekken niets heilig is. Wat volgt? Hoe ver zijn ze in hun dogmatische waanzin nog verwijderd van het gebruik van geweld?
Zelfs zieken- en brandweerwagens worden tegen gehouden
Het stadsbestuur van Straatsburg heeft een lijst met verboden artikelen – voeding en andere – opgesteld voor de kerstmarkt van Straatsburg. Staan o.a. op de verbodslijst:
Kruisbeelden, kerstplakkaten, -kaarten en -kalenders… Men wil “Kerstmis” nergens meer vermeld zien. Het moet gaan over “eindejaarswensen”… Onze christelijke achtergrond moet uitgewist worden.
