Of het nu om het klimaat, het milieu, de oorlogen, het koloniale verleden, vermeende of echte vrouwendiscriminatie… gaat: voor al het verwerpelijke in de huidige tijd is er een schuldige: de oude, blanke man.
Prof. em. Dr. Norbert Bolz schreef er een boek over: een pleidooi voor de traditionele “mannelijke” deugden. Een niet voor de hand liggend thema in het huidige woke-tijdperk: “Der alte weiße Mann. Sündenbock der Nation.” (“De oude blanke man. Zondebok der natie.”
“Mannelijke” deugden hebben het momenteel eerder moeilijk. Vooral deugden, die verbonden zijn met het “oude Europa” en diens “blanke” elite. Logica moet immers wijken voor empathie. Biologie moet wijken voor inbeelding. Wetenschap moet wijken voor zelfontplooiing. Uitmuntendheid moet wijken voor minderwaardig. Cultuur moet wijken voor decadentie. Waarheid moet wijken voor leugens. Geschiedenis moet wijken voor … een zeer twijfelachtige toekomst!
Prof. em. Dr. Norbert Bolz, media-wetenschapper, pleit ervoor de waarheid de beschermen in plaats van het hoofd te buigen voor de weg met de minste weerstand, de woke-indoctrinatie. Op de vraag of hij iets tegen vrouwen heeft:
“Ich liebe das Weibliche und wir brauchen das Männliche…”
“Ik houd van het vrouwelijke en wij hebben nood aan het mannelijke…”
Nog enkele citaten:
“Voor mannelijke mannen is er in onze maatschappij geen plaats meer.”
“Ik heb God zij dank vier dochters…”
“Het is vandaag veel moeilijker voor ouders een jongen door de stadia van socialisatie te begeleiden…”
Een aanbevolen gesprek met een complexloze bepleiter der mannen:
Ondertiteling en vertaling naar het Nederlands via icoontjes onderaan.
Meer weten over Norbert Bolz? Klik op onderstaande bruggetjes.
In New York woont zoals algemeen bekend een groot aantal orthodoxe joden. Een reporter trok door hun wijk Borough Park (Brooklyn) vroeg hen welke presidentskandidaat hun voorkeur heeft en om welke reden. De video begint initieel met de uitslag van een enquête waarbij Kamala Harris 72% der joodse kiezers zou kunnen overtuigen en Trump, daarentegen, slechts 25%. Tijdens de vraaggesprekken blijken de joodse New Yorkers er een enigszins andere mening op na te houden. Waarom ze Trump verkiezen? “Hij is een échte leider, hij is sterk, hij is slim, hij zal de oorlogen doen ophouden, kan mogelijke brandhaarden zoals Noord-Korea de wacht aanzeggen, hij heeft ervaring, hij zal de economie doen heropleven, de wereld heeft schrik van hem…”
Godzijdank hebben we het zware verkeersongeval van 19 augustus als gemeenschap overleefd en zijn allen, zwaar- en lichtgewonden, langzaam aan het herstellen. We trachten nu onze wekelijkse meditaties en berichten verder te zetten.
Meditatie
Rijkdom van ‘de sociale leer van de Kerk’ (2)
De Bijbelse fundamenten van de sociale leer van de Kerk zijn de leer over de schepping, over de menswording en verlossing en tenslotte over de Kerk.
God schiep de mens vanuit de overvloed van zijn liefde om hem met zich te verenigen en hem te laten delen in zijn oneindig geluk. Het eerste mensenpaar heeft echter geweigerd Gods gebod te volbrengen en te genieten van deze boom van het leven. Verleid door de duivel – de leugenaar en moordenaar van het begin -, wilde het zelf god zijn, los van Hem, en koos voor het leven van de beperktheid van tijd en ruim, eindigend met de dood. Uit deze oorspronkelijke keuze ontstond de ontwrichting in de mens zelf, in de relatie met de medemensen en in zijn verhouding met de natuur. Zoals wij de gevolgen dragen van de keuze van onze ouders, zonder er persoonlijk verantwoordelijk voor te zijn, zo dragen we de gevolgen van de keuze van het eerste mensenpaar.
Verleiding en zonde blijven in de mensengemeenschap op gelijkaardige wijze hun ontwrichtend werk doen. Van deze schaamte, ellende en dood kan niemand zichzelf bevrijden. Het aardse/sterfelijke en de zonde vormen de twee hindernissen die ons beletten weer verenigd te worden met Gods eeuwig geluk. De menswording van God in Jezus Christus heeft deze twee hindernissen overwonnen. Door mens te worden, heeft hij het aardse en heel het mensenleven geheiligd en vergoddelijkt. Door onschuldig in liefde en vrijheid te lijden en de kruisdood te sterven, zonder zelf op geen enkele wijze deel te nemen aan het geweld en het onrecht, heeft Hij de macht van lijden, geweld en dood voor goed gebroken en overwonnen. Zijn verrijzenis is hiervan het teken.
God vraagt onze vrije instemming en medewerking aan deze overwinning op lijden en dood, door ons geloof Jezus Christus. Ons lijden, werken, strijden en sterven hebben nu een zin in Christus. In Hem is er genezing en vergeving. Het is echter een illusie te denken dat we kunnen delen in zijn verrijzenis zonder met Hem te lijden en te sterven. Omgekeerd kan ieder lijden een mozaïekje worden van onze verrijzenis. Deze verlossing is voor alle mensen en voor gans de schepping.
Van deze verloste mensheid is de Kerk de voorafbeelding, de kiem van het Rijk Gods op aarde. Dat is de leer van de Kerk of de ecclesiologie. Ze is een mysterie. De Kerk is tegelijk hemels en aards, eeuwig en tijdelijk, goddelijk en menselijk, heilig en zondig en daarom telkens tot uitzuivering geroepen. Zij is het Mystieke Lichaam waarvan Christus het Hoofd is.
Haar profetische rol bestaat in het laten zien waartoe de menselijke familie geroepen is. In haar horen immers alle mensen, alle volken, alle rassen en talen thuis. Allen zijn kinderen van eenzelfde Vader, broers en zusters van eenzelfde Zoon, de Eerstgeborene van de Nieuwe Schepping, bezield door dezelfde heilige Geest.
Bij de materiële uitbouw van de maatschappij heeft de Kerk daarom een onmisbare taak: zij moet waken over de diepste menselijke waardigheid en het perspectief van de eeuwige roeping van ieder mens levendig houden. Haar sacramenten zijn hiervan de voedingsbronnen. Haar krachtigste getuigenis zal haar concreet beleefde liefde zijn, naar het voorbeeld van haar Heer Jezus Christus.
Christenen hebben dikwijls niet voldoende begrepen hoezeer hun geloof in Christus en zijn Kerk hun inzet vragen om schrijnende wantoestanden te verhelpen. Aan het einde van de 19e eeuw gebeurde dit echter wel. Vanaf dan spreken we van een uitgewerkte “sociale leer van de Kerk”.
Er heerste toen al een eeuw lang een anti-klerikale en anti-christelijke geest waaruit in 1789 de Verklaring van de rechten van de mens en van de burger ontstonden. In 1848 schreef Karl Marx zijn Communistisch Manifest.De stroom van socialistische acties kwam echter pas tegen het einde van de eeuw goed op gang en pas in 1917 zal de tekst van Marx zijn officiële bevestiging krijgen in de Russische Oktoberrevolutie.
Inmiddels hadden talrijke christenen zich reeds op heldhaftige wijze ingezet op sociaal, politiek en economisch vlak. Er ontstond een machtige, christelijke, sociale beweging. In Frankrijk is de cultuurhistoricus Frédéric Ozanam een van de stichters van de Vincentiusvereniging (1833), die fel protesteert tegen de uitbuiting van de arbeiders.
In Duitsland ontstaat een generatie van katholieke, sociale pioniers onder leiding van Mgr. von Ketteler (+ 1877), Adolf Kolping (+ 1865) en baron Karl von Vogelsang (+ 1890).
Dat de Duitsers alle windrichtingen van de logica en biologie kwijt zijn wordt nog maar eens bewezen door een uitspraak bij hoogdringendheid van een rechter uit Frankfurt am Main. De foutieve aanspreking van een transmens noemt men “misgenderen”. Dat valt niet onder het hoofdstuk “vrije meningsuiting”, maar wel onder de zgn. mensenrechten, paragraaf “menselijke waardigheid”.
Aldus werd gevonnist door het “Landgericht” van Frankfurt am Main: details bij Eilbeschluss van 18.7.24, Az. 2-03 O 275/24.
In de linkse rechtstaat* Duitsland, mag men:
een man niet “man” noemen
een dikke politica niet “dik” noemen (Ricarda Lang)
men mag echter zowat iedereen met gezond verstand “nazi” noemen.
*Zowel rechtstaat als rechtsstaat is correct. Maar er zijn ook samenstellingen zonder tussen-s, bijvoorbeeld rechtbank, rechthebbende, rechtmatig, rechtspraak, rechtvaardig. Daarom is zowel de spelling rechtsstaat als rechtstaat goed te verdedigen.
“Een gematigde islam, waar iedereen nu de mond van vol heeft, bestaat niet. Dat is net zoiets als nobele wilden. Het is een uitvinding van het Westen. Trouwens, als de islam, zoals sommigen beweren, de godsdienst van de vredelievendheid is, waarom zou hij dan gematigd moeten zijn?
Dezelfde paradox zit in de zogenaamde vrijgevochten moslima. Enerzijds zou de islam de vrouw respectvol behandelen, maar waarom is iemand die geen hoofddoek draagt dan vrijgevochten? Het houdt geen steek.”
Geert Wilders wordt al meer dan twintig jaar met de dood bedreigd. In het proces tegen de Pakistaanse imam Jalali vertelt hij wat dit met zijn leven doet.
Vanwege zijn islamkritiek staat Geert Wilders op de doodslijsten van terreurbewegingen als al-Qaida en Islamitische Staat. Ook kreeg hij verschillende fatwa’s over zich heen, waaronder van imam Jalali, waar de rechtszaak over gaat. De fatwa van Jalali is een oproep om de PVV-leider te vermoorden.
De leiding van de Duitse supermarkt keten EDEKA – dat zichzelf een eerder elitair imago toedicht en wat vooral aan de overgeprijsde, dure waren merkbaar is – wou de klanten duidelijk maken dat stemmen voor de AfD niet toelaatbaar is.
Met de campagne „Warum bei uns blau nicht zur Wahl steht” heeft het geen punten gescoord en wellicht klanten ontraden nog bij EDEKA te winkelen. Kort voor de verkiezingen in Thüringen en Sachsen wou de supermarktketen “slechts” een politiek teken geven. “Blau”, blauw dus, staat daar voor de AfD en niet zoals bij ons voor de liberale FDP.
Is het geld van een AfD-kiezer dan ook niet welkom? Moeten zij eventueel een soort AfD-logo op de mantel naaien zodat ze aan de ingang geweigerd kunnen worden?
Ook de franchise-uitbaters van de EDEKA-supermarkten zijn er niet blij mee.
Tja. Een niet bepaald verstandige zet van EDEKA. Er bestaan immers mensen met een olifantengeheugen, zoals ook blijkt uit onderstaand filmpje, waarin gesteld wordt dat EDEKA ook in het verleden haar verkoopkarretje aan de locomotief van de toenmalige regering vasthaakte. Zoals in de dertiger jaren… om joodse concurrentie uit te schakelen!!! Het toenmalige EDEKA-bestuur gaf toen de raad aan te sluiten bij de NAZI-strijdallianties…
Een dame, die een kledingzaak uitbaat in Salzburg, heeft er uiteindelijk niets anders op gevonden dan bij de ingang “omgangsregels” in haar zaak duidelijk te maken. Ze stelt dat menig buitenlandse toerist zich gedraagt zoals thuis, in de bazaar (souk)…
Ook in horecazaken zijn goede manieren dikwijls zoek. De pizzeria-uitbater stelt vast dat vooral Arabieren wellevendheid (nog) niet onder de knie hebben… of thuis gelaten hebben: “Ze doen alsof heel de wereld hen toebehoort…”
Het zware verkeersongeval van maandagavond vorige week in Homs, waarover we al een uitvoerig verslag gaven, zal nog lang ons leven bepalen. We bezochten de families van de overleden agent, die nu nog behoeftiger zijn geworden. We gaven hen enige ondersteuning. (Nvdr: zie bruggetje naar uitvoerig verslag mét foto’s onderaan)
Onze drie zwaar gewonden hadden we graag bij ons, maar wegens de noodzakelijke intensieve medische verzorging, dienen ze nog een tijd in het hospitaal van Qara te blijven. De kleine Elie, die juist achteraan zat waar de trucker in volle vaart op ons inreed, werd op slag naar de voorste rij gepromoveerd. Hoe het ventje in leven gebleven is en slechts zijn twee beentjes gebroken heeft, is een wonder. Nu heeft hij al een brede glimlach, hij speelt en lacht. Onze Venezolaan, die achteraan naast hem zat, is er wellicht nog het ergst aan toe en moet voorlopig nog plat blijven liggen en zijn linkerbeen laten rusten. Onze Fransman en trouwe herder van de schapen, nu met een zwaargewonde linkerarm, heeft ook meestal al een brede glimlach.
Onze 16-jarige Jaak-Firaz heeft mogelijk het minste overgehouden van het ongeval en is oersterk. Hij merkte niets van de zware inslag, noch van de 180 graden die de bus rondtilde, noch van de bus die om zijn linkerzij omkantelde. Na het ongeluk hebben ze hem wakker gemaakt uit zijn diepe slaap. In de grote kamer bij onze twee confraters in het ziekenhuis heeft hij het derde bed ingenomen om ’s nachts of overdag de verpleging te helpen wanneer een van de twee zwaar gewonden een aanval van pijn krijgt en even in een andere houding moet gelegd worden. Hij kan veel nuttige diensten bewijzen. Voor de rest doet hij gewoon als voorheen: met de kleine Elie spelletjes spelen. En onze Libanees met de verschoven, gekneusde, gebroken ribben is bij ons en wordt hier verzorgd. Verder blijkt dat een van onze medezusters nog aan haar zal been geopereerd zal moeten worden.
Het monastieke en liturgische leven in de gemeenschap stond voorlopig op nul. Zondag hebben we voor het eerst samen de eucharistie gevierd, voorgegaan door cfr Jean en heel stil door mij geassisteerd. Woensdagavond hebben we een uur stille, vrije aanbidding gehouden bij het uitgestelde Allerheiligste Sacrament. Woensdag ging ik ’s middags voor het eerst voor in de lauden. Halverwege bracht cfr Jean mijn nieuwe bril.
’s Avonds kwam een groep van een 30-tal christenen (gehandicapten van de Arkgemeenschap van Jean Vanier) uit Qousseir, waar we niet meer op gerekend hadden. Twee uur vooraf bevestigden ze hun komst. Het conciërge-gezin zorgt normaal dat de nieuwbouw klaar is. Nu is de moeder echter bij haar kleine Elie in het ziekenhuis. Met alle (half-)beschikbare krachten hebben we de nieuwbouw in sneltempo gepoetst en in orde gebracht. Donderdagavond waren we aanwezig bij hun ontspanningsavond. Wat een spontane vreugde!
De jonge oogarts in Qara, moeder van twee kinderen en haar man, huisarts, zijn sinds lang goede vrienden van de gemeenschap. Noch hij, noch zij wil ooit enige financiële vergoeding van iemand van ons. Ze heeft driemaal een lang onderzoek gewijd aan mijn (enig ‘goed’) oog, waarmee blijkbaar allerlei complicaties verbonden zijn. Ze werd er bijna moedeloos van omdat ze geen goede oplossing vond. Dinsdag, bij het derde onderzoek, was dat plots wel het geval, tot haar en mijn vreugde. Met de bril, die ik woensdag kreeg, zie ik nog iets beter dan vroeger, hoewel mijn oog minder geworden is.
Elisar, een ongehuwde vrouw die zorg draagt voor haar oude, zieke moeder in Damascus neemt al vele jaren al onze administratieve en andere beslommeringen ter harte: verlenging van onze verblijfsvergunning, noodzakelijke stempels, visa-aanvraag voor onze gasten… Zij meldt nu dat ze in de stad een scherm gevonden heeft als een vergrootglas, waaronder ik een boek kan lezen of dat ik voor mijn computerscherm kan zetten. Over een schat van een vrouw gesproken!
