Categorie archieven: vrijheid van meningsuiting

VSA: de weg naar de vrede lijkt eindeloos (3)

Geplaatst op door

Oorlogen als zakenmodel

De mensen, die naar Amerika trokken, vluchtten voor oorlogen, ellende en onderdrukking in Europa. Zij wilden zich in vrijheid volgens hun eigen voorstellingen kunnen ontplooien. Nooit ofte nimmer zouden ze zich in Europa’s belangen mengen. Echt waar.

De ironie van de geschiedenis besliste anders: nl. dat deze Europeeërs, nu vermomd als Amerikaners, in de 20ste eeuw naar Europa zouden terugkeren om oorlogen tegen hun eigen mensen te voeren. Wat had Amerika – in Godsnaam – met WOI te maken? Niets. Niemand had Amerika iets gedaan!

En Amerika had zich natuurlijk ook uit WOII kunnen houden. Wat had Duitsland Amerika gedaan? Echter, in de loop der jaren was oorlog tot het Amerikaans zakenmodel geworden. En zaakjes zijn zaakjes.

We negeren nu al de andere oorlogen sinds 1945. Eigenlijk was Amerika altijd in staat van oorlog tegen landen die het zonder grote problemen kon overwinnen. Tot de VSA-regering op het idee kwam de Oekraïners tegen de Russen op te hitsen en tot de tanden te bewapenen. Met de nieuwste wapens. Meer dan 260 miljard dollar hebben de Amerikanen intussen in hun project Oekraïne geïnvesteerd. En zullen toch niet winnen. De tijden zijn veranderd.

De oorlog in het M.O.

Er bestaat geen rationele reden waarom Amerika zich eindeloos en zonder beperkingen verplicht inzet Israëls belangen te steunen. Het is nochtans de realiteit, die niet te ontkennen valt, ook al wordt er soms – zelden – een symbolische tik op de vingers uitgedeeld.

De eigenlijke president der VSA is vandaag niet Joe Biden maar wel Benjamin Netanyahu (… echte naam Mileikovsky), die de VSA voorschrijft wat hij voor zijn oorlog tegen de Arabieren en tegen Iran nodig heeft. Dat wordt dan geleverd. Netanyahu weet dat hij de militaire steun van de VSA zal krijgen als hij op hun hulp aangewezen is. En niet slechts de VSA-regering, maar ook bijna heel het Congress ondersteunt Israël. Onbeperkt. Alleen al in het afgelopen jaar heeft men nog een slorige bijkomende 20 miljarden dollar aan Israël overgemaakt. Dit hoewel Israël over reusachtige deviezenreserves beschikt. Amerika, geleid door zionisten, loopt aan Israëls handje.

De hamvraag: waarom is dat zo? Welk belang heeft Amerika bij/in Israël? Nog eens: hiervoor is er geen logische verklaring. Wat er zich momenteel in het M.O. afspeelt is pure waanzin. Amerika maakt zich medeschuldig aan een gigantische massamoord. En zwijgt.

Noch Kamala Harris, noch Donald Trump uitten zich over dit thema. Alsof men zich stilzwijgend akkoord verklaard had het thema – oorlog tussen Israël en diens buurlanden – dood te zwijgen. Maar beiden beloven hun onwankelbare trouw aan Israël. Nogmaals: welke is de logische verklaring.

Het is echter wel belangrijk te weten dat de holocaust een centrale rol speelt. Zonder de holocaust had dit alles niet kunnen gebeuren. Wat zouden de zionisten gedaan hebben, zich gedragen hebben, indien de holocaust niet plaats gevonden had. Dé vraag.

En: Zal Amerika zich door Israël in een wereldoorlog laten (ver)leiden? Hopelijk niet. Hoewel Iran Amerika niets gedaan heeft. Niets. En hoewel Amerika deze wereldoorlog niet kan winnen. Niet. De tijden der gemakkelijke zeges zijn voorbij. Noch kan Amerika door Oekraïne tegen Rusland winnen, noch door Israël tegen Iran.

En ondanks dit alles zullen Israël en Amerika deze oorlog voeren. Er werd zelfs al een geplande moordaanval tegen Trump verzonnen om hem op het oorlogspad te voeren. Zowel Israël als de VSA hebben een nederlaag nodig om hen duidelijk te maken dat andere tijden aangebroken zijn.

Wordt vervolgd.

VSA: de weg naar de vrede lijkt eindeloos (2)

Van Vlaams-nationale partij tot federale krabbenmand

Geplaatst op door

De Wever lacht kiezer in het gezicht uit

Na het falen van formateur Bart De Wever zijn strategie om een federale Arizona-regering te vormen, reikt hij nu de hand aan Open Vld. “Open Vld mee in het bad trekken, is niet meer dan de kiezer in het gezicht uitlachen”, reageert Kamerfractieleider Barbara Pas. “Het rampzalige Vivaldi-beleid werd in beide landsdelen electoraal naar de prullenmand verwezen. De partij die het hardst gestraft werd opnieuw aan de knoppen plaatsen, getuigt vooral van een compleet gebrek aan visie en respect voor de kiezer.”

Deze donderdag raakte bekend dat formateur De Wever, na het eerder aanbieden van zijn ontslag bij de koning, Open Vld bij de formatiegesprekken wil betrekken in plaats van Vooruit. Hiermee zou de federale regering bestaan uit N-VA, cd&v, Open Vld, MR en Les Engagés. “Open Vld is het typevoorbeeld van een systeempartij. 25 jaar hebben ze aan de knoppen gezeten en zo goed als niks gerealiseerd”, aldus Pas. 

“De huidige Vivaldi-regering is al een onwerkbaar samenraapsel van zeven partijen gebleken die samengesteld werd met een compleet gebrek aan respect voor de Vlaamse democratie”, vervolgt Pas die daarbij verwijst naar het feit dat de regering-De Croo geen Vlaamse meerderheid kent. “Opnieuw dezelfde fout maken om dan toch maar het premierschap te kunnen pakken, toont aan dat het de N-VA vooral om zichzelf te doen is, en niet om een beter beleid.”

Voor het Vlaams Belang is een federale regering zonder Vlaamse meerderheid in ieder geval onaanvaardbaar. “Met de vorming van de Vivaldi-regering was N-VA nochtans dezelfde mening toegedaan. Wanneer ze er zelf deel van uitmaken, blijkt het plots geen probleem meer te vormen”, concludeert Pas. 

Het lijkt wel alsof de VSA door Israël geleid worden

Geplaatst op door

Quasi in elke geleding, in elke partij, in elke politieke formatie, in elke krant, bij elke TV-zender of andere media, bij elk overheidsorgaan, bij elke financiële machthebber… houden joden de touwtjes in handen: zichtbaar of onzichtbaar.

Zoals de presidentskandidaten Trump of Harris: beide hebben hechte familie- en financiële relaties met joden. U herinnert zich toch nog dat Israël een dorp in de door Israël bezette Syrische Golanhoogte naar Trump noemde? U weet toch dat – mocht Kamala Harris tot presidente der VSA verkozen worden, dat dan haar joodse halve trouwboek een niet onaanzienlijke stem, resp. invloed in de politieke besluitvorming kan (… zal?) hebben?

https://www.nytimes.com/2024/08/20/us/politics/doug-emhoff-kamala-harris.html

Vijf lessen uit de lokale verkiezingen

Geplaatst op door

Mocht stemmen iets uithalen, hadden ze het al lang verboden’ zei de Franse komiek Coluche. Alvast bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen is het tegendeel bewezen. Nooit leerden verkiezingen ons meer over de werking van het Belgisch politiek systeem. Welke lessen kunnen we trekken?

N-VA is tegen het cordon, maar handhaaft het overal. In Denderleeuw haalde Vlaams Belang maar liefst 38%. N-VA kondigde aan gesprekken op basis van inhoud te beoordelen. Daaruit bleek echter dat er helemaal geen onoverbrugbare verschillen waren. Meer zelfs, N-VA kon bijna zijn volledige programma realiseren door een coalitie met Vlaams Belang. Maar toch weigerden ze. De situatie doet erg aan Ninove denken. Het cordon gaat helemaal niet over inhoud. Het cordon is ook geen toeval. In tientallen andere lokale besturen tekende zich immers hetzelfde scenario af. De Wever beveelt elke lokale afdeling geen akkoord met Vlaams Belang te maken. Koste wat kost. In Merksem bestuurt N-VA zo met Vooruit èn Groen om toch maar niet het cordon te moeten breken. Zelfs een blinde kan er niet meer naast kijken. Het cordon is het cynisch verdienmodel van Bart De Wever. Enerzijds, door een concurrent uit te sluiten verhoogt het zijn eigen kans om te besturen. Anderzijds tracht hij Vlaamse kiezers zo te demoraliseren op die concurrent te stemmen. Het resultaat is altijd maar meer van hetzelfde beleid.

Na Vlaams Belang, zit nu ook N-VA in het cordon. Hoezeer N-VA wil besturen eerder dan de beloftes uit het eigen programma te realiseren, werd prachtig geïllustreerd in Gent. Daar was N-VA bereid werkelijk alles te slikken om toch maar mee te mogen doen. Opvoeren van de strijd tegen discriminatie met praktijktesten op de huur- en arbeidsmarkt, hoofddoek achter het loket, LEZ-zone behouden, ‘dekoloniseren’ van de stad, etc. Voor de verkiezingen was N-VA er allemaal tegen, maar na de verkiezingen wilden ze – letterlijk citaat– ‘voor een progressieve stad gaan’. Tenminste dat was eens niet gelogen. Hoewel Vooruit zijn hele programma uitgevoerd zag, stemde de socialistische achterban toch tegen het bestuursakkoord. Men wil per definitie niet met de N-VA besturen. Hoezeer men zich ook vilein afzette tegen Vlaams Belang. Hoezeer men zijn eigen programma ritueel verbrandde. N-VA zit nu ook in het cordon. Dat bewijst dat het cordon niet zozeer tegen Vlaams Belang gericht is, maar wel tegen alle niet-linkse politieke krachten. Het Vlaams Belang is gewoon de eerste die in het cordon gezet wordt. N-VA is gewoon de volgende van het moment links zich daartoe in staat acht. De laffe appeasement-politiek van N-VA met links naar de eigen uitsluiting.

Het cordon is geen democratische keuze, maar een particratisch dictaat. Lang beweerden commentatoren en professoren dat het cordon sanitaire perfect democratisch was omdat partijen vrij kunnen bepalen met wie ze coalitie vormen. In Ranst werd alvast bewezen dat dit een totale leugen is. Twee lokale partijen, PIT en Vrij Ranst, sloten een coalitie met Vlaams Belang. Geen van beide lokale lijsten had ooit het cordon ondertekend. Ze maakten gewoon het best mogelijke akkoord waardoor ze zoveel mogelijk konden uitvoerden wat ze beloofden aan hun kiezers. Dat bleek met Vlaams Belang te kunnen. Sammy Mahdi (CD&V) en Eva De Bleekere (VLD) sloten prompt leden die in deze lokale lijsten actief waren uit hun partij. Tegelijk beweerden ze stellig dat het cordon niet gebroken was. Het ging volgens hen immers niet om lokale afdelingen van nationale partijen. Deze tegenstrijdigheid maakt de vaststelling enkel maar duidelijker. Het cordon sanitaire is helemaal geen vrije democratische keuze, maar een machtsmiddel van nationale partijhoofdkwartieren dat opgelegd wordt aan alle verkozenen en afgedwongen wordt door politieke intimidatie. Wie hen niet gehoorzaamt, wordt verbannen. Deze twee traditionele partijen takelen gradueel af richting kiesdrempel, maar proberen hun macht via intimidatie zo lang mogelijk te behouden.

Brulboei Jean-Marie Dedecker blijkt een corrupt schoothondje. Niemand minder dan Guy Verhofstadt lanceerde voormalig judocoach Dedecker in de politiek in 1999. Niet-ingeloste beloftes over een ministerportefeuille zijn electoraal weinig lonend, maar leverden wel de motivatie om tegen diens linksliberale regering van leer te trekken. Rechts voor de raap zeggen waar het op slaat, zonder zelf bij Vlaams Belang te zitten, maar tegelijk wel de hoop te wekken het cordon te doorbreken. Jean-Marie had een electorale goudader ontdekt van moegetergde kiezers in de brede rechterzijde. Die truc werd snel door N-VA overgenomen en zijn Lijst Dedecker verdween van het toneel in 2014. Dankzij politieke blufpoker slaagde Dedecker er in 2019 en 2024 in een parlementszetel bij de wanhopige N-VA te onderhandelen door te dreigen naar Vlaams Belang over te stappen. Van dat laatste is trouwens nooit sprake geweest. 25 jaar lang werd de illusie gewekt dat iemand Dedecker moest tegenhouden of er anders eens iets zou gebeuren. Daar is nu een ietwat meelijwekkend eind aan gekomen. Niet brulboei Dedecker, maar zowaar VLD’ers uit Ranst doorbraken het cordon. Daarbij bovendien openlijk lachend met de oekazes van de VLD-partij-uitsluiting. Dedecker zelf sloot een coalitie met zijn zogenaamde erfvijand, N-VA-lijsttrekker Descheemaecker. De gemeente Middelkerke is dankzij Dedecker schuldenkampioen in Vlaanderen geworden, en dus heeft hij subsidies nodig. Daarmee werd duidelijk hoe corrupt het N-VA-systeem wel niet is. Een PS’er had het niet beter kunnen uitleggen.

Uiteindelijk gaat links over tot geweld, intimidatie en broodroof. Links bedacht het cordon sanitaire. Daarmee wilden ze de democratie beschermen. Er was volgens hen een groot gevaar aan de electorale doorbraak van het Vlaams Blok/Belang. Dat was volgens hen immers fascisme. Een fundamenteel kenmerk van fascisme is het hanteren van geweld om de uitoefening van politieke rechten te onderdrukken. In Izegem sloot Vlaams Belang een coalitie met de plaatselijke lijst Stip. Direct na het bekendmaken hiervan werden verkozenen op de lijst Stip geïntimideerd met fysiek geweld en werd gedreigd arbeidscontracten op te zeggen. Al snel bleken deze dreigementen uit de socialistische vakbond en ziekenfonds Solidaris te komen. Enkele lokale verkozenen van Stip waren zodanig onder de indruk van die dreigementen dat de coalitie met Vlaams Belang gestopt werd. De weggestemde N-VA-burgemeester Bert Maertens liet de vergoeilijkende woorden optekenen ‘Wat hadden ze gedacht? Dat het zomaar ging passeren?’  De socialistische maffia wint door straatgeweld en goedkeuring van het zogenaamde centrum. Het Vlaams Belang van zijn kant betoogde vreedzaam tegen deze gang van zaken. ‘Als het fascisme ooit terugkeert, zal het zich anti-fascisme noemen’, voorspelde Jacques Presser.

Conclusie. Mensen mogen wel gaan stemmen, maar mogen vooral niets te zeggen hebben. Het hele systeem is erop gericht burgers onmachtig te maken, politici om te kopen of af te dreigen. Het cordon sanitaire is er niet zozeer tegen Vlaams Belang, maar wel tegen de Vlaamse democratie. Wie niet in de pas loopt, krijgt te maken met intimidaties, broodroof en particratische machtsmiddelen. Het Vlaams Belang buigt daar als enige niet voor en precies daardoor, en om geen enkele andere reden, worden wij uitgesloten met een anti-democratisch cordon sanitaire. Daardoor is Vlaams Belang fundamenteel de partij van de vrijheid, de democratie en de rechtstaat. Alle andere partijen zijn de handlangers, de lakeien en de beulen van het corrupt Belgisch politiek systeem. Dat politiek systeem staat op instorten. Ze verliezen steeds meer de controle over de bevolking. Precies daarom wordt het geweld steeds openlijker en brutaler. Omdat het elke morele grond mist. Deze lokale verkiezingen betekenen daarom een nieuwe stap vooruit in de bevrijding van onze Vlaamse natie.

Tom  Vandendriessche, Europees Parlementslid Vlaams Belang

Waar keizer Bart De Wever geen problemen mee heeft

Geplaatst op door

De N-VA gaat in Gent mee besturen! Vlamingen die denken dat dit eindelijk serieuze verandering brengt in de meest linkse stad van Vlaanderen, mogen dat idee snel opbergen naast hun Vlaams-nationalistische vlag.

Want wat doen de Vlaams-nationalisten (?) van de N-VA in Gent? Ze gaan akkoord met het toelaten van hoofddoeken achter de Gentse loketten. Jawel, je kan binnenkort je parkeerboete betalen aan een loket met een hippe hoofddoek. Maar dat is nog niet alles! Ze geven ook groen licht voor praktijktesten om die Vlamingen te betrappen die liever hun appartement niet aan “vreemdelingen” verhuren. Of die werkgevers die nog steeds vasthouden aan het belachelijke idee dat een Vlaming de beste kandidaat voor een job zou zijn. Eigen volk eerst? Eerder eigen volk als laatste, als het aan de Gentse N-VA ligt.

Maar wacht, de N-VA heeft toch ook een grote “overwinning” behaald: stad Gent gaat een officiële 11 juli-viering organiseren. Ja, want als er iets is dat een stad als Gent hard nodig heeft, is het wel een Vlaamse feestdag! De geruchten over het programma zijn al aan het rondgaan. Zo vernemen we dat de viering zou aanvatten met een optreden van de muziekkapel van de Rode Valken: twee trommels, drie blokfluiten en een mondharmonica. Vervolgens worden twee vlaggen plechtig het podium opgedragen: de Vlaamse Leeuw (natuurlijk, maar dan wél met gelakte nagels en een modieuze rode tong) en de LGBTQIA+-vlag. De dragers? De twee laatst aangekomen asielzoekers in Gent. En zoals het hoort, ontvangen zij een uurtarief van €50 voor hun inzet. Niets is te veel voor inclusie!

En dan de grote ster van de avond: een optreden van Wim Claeys. Voor de gelegenheid speelt hij op een gitaar in regenboogkleuren. Ooit was Wim nog lid van de fascistische VNJ-jeugdbeweging, maar tegenwoordig is hij fulltime bezig met het bevuilen van zijn eigen nest. Alles voor de kunst, nietwaar?

De strijdrede wordt uiteraard uitgesproken door niemand minder dan burgemeester Mathias De Clercq. Gehuld in een elegante hoofddoek zal hij het hebben over het belang van “verbinding”, wat hij kracht bijzet met enkele nieuwe projecten voor de stad voor te stellen. Zo zal op het gelijkvloers van het Belfort een permanente tentoonstelling te bewonderen zijn over de Marokkaanse cultuur en geschiedenis. Op de derde verdieping volgt een gelijkaardige tentoonstelling, maar dan over de Turkse cultuur. En tussen die twee verdiepingen? Daar zetelt een peloton agenten, om ervoor te zorgen dat de Marokkanen en Turken elkaar niet te lijf gaan. Verbinding is nu eenmaal een kunst.

Oh, en er is meer! De Sint-Baafskathedraal wordt volledig omgebouwd tot een moskee. Klokke Roeland? Die gaat de smeltoven in. Want laten we eerlijk zijn, dat oude ding doet veel te veel denken aan het trotse, “witte” verleden van Gent. Het gesmolten materiaal wordt gebruikt om een gigantisch beeldhouwwerk te maken dat “verbinding” moet voorstellen. Hoe dat eruitziet? Niemand weet het, maar het wordt ongetwijfeld revolutionair.

De 11 juliviering sluit men af met een daverend muzikaal slotakkoord. Het koor van de ‘Vooruitziende Vrouwen’ (natuurlijk met hoofddoek) zal de Internationale zingen, gevolgd door een gevoelig optreden van Willem Vermandere met zijn klassieker “Bange Blanke Man”.

En als kers op de taart? De ordedienst wordt verzorgd door de militante dokwerkers van ACOD die hun rode neksjaal nu zullen dragen als hoofddoek.
Kaarten te koop aan € 20 bij Luc Vermeulen die die niet gaat afrekenen maar in het boetefonds van Voorpost steken. Overschrijven op voorpostrekening
BE20 9796 5418 2856 met vermelding Gent trotse stede.

Luc Vermeulen op facebook

DIW-bijdrage:

De Debatclub nodigt uit

Geplaatst op door



De Debatclub nodigt u graag uit voor haar volgende debat. Vrede of oorlog in Europa?   Thierry Baudet, voorzitter FVD Prof. dr. Boudewijn Bouckaert, oud-parlementslid Moderator: Pieter Bauwens (Doorbraak)
Dinsdag 5 november, 20.00 uur – Hotel de Basiliek (Trooststraat 22, Edegem)

Inkom: 10 euro (onder de 18 gratis) Vanaf 18u heeft u de mogelijkheid deel te nemen aan de receptie en het diner. Op voorhand inschrijven is hiervoor verplicht: info@debatclub.org – 0498/77 48 71 – 55 euro p.p. (inkom van 10 euro inbegrepen) over te maken op rekening van de Debatclub: BE20 7350 4124 1556.
  Namens de grootste debatclub van Vlaanderen,   Hugo Broeckaert, Frans Crols
Meer info over de debatclub: www.debatclub.org
 

Over de Bijbel, de Holocaust, opportunisme, presidentsverkiezingen en talrijke doden

Geplaatst op door

“... Voor de minister van nationale veiligheid Ben-Gvir en zijn collega Smotrich, verantwoordelijk voor de nederzettingenpolitiek, is er eigenlijk geen Palestijnse kwestie, het zou ‘een uitvinding van de vorige eeuw’ zijn. De Palestijnen verjagen is simpelweg Gods belofte vervullen van een groot Israël dat alle sinds 1967 bezette gebieden omvat, inclusief Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever. Dit gebied wordt, via een omvolkingsproces dat nu volop aan de gang is, rijp gemaakt voor annexatie….”

Een citaat uit Johan Sanctorums: Wie stopt Israël?

Bovendien zijn de Israëlische soldaten trots op hun geleverd werk: Israëlische soldaten pakken online uit met filmpjes van mogelijke oorlogsmisdaden: “Schatkamer voor aanklagers in Den Haag”

Over stemrecht en stemplicht

Geplaatst op door

CUI BONO? (Wie heeft er baat bij?)

Als je de Franse politiek een beetje volgt weet je dat President Macron evolueert van kwaad naar erger. Het is niet zeker dat de man vandaag nog door 15% van de Franse bevolking wordt gedragen.

Hoe dat komt? Wel, Frankrijk kent het stemrecht. Dit heeft tot gevolg dat, bij verkiezingen, het zogezegd een grote overwinning voor de democratie is wanneer 55-60% van de bevolking stemt. Bij Europese verkiezingen duikt dat wel eens onder de 50% in sommige regio’s. Wie, volgens jou, geeft een sterker signaal aan de macht als de helft van de bevolking thuisblijft? De thuisblijvers of de stemmers?

Een weinig rekenen leert ons dat als 60% van de bevolking stemt, en je partij vertegenwoordigt 25% van de stemmen, dan kan het zijn dat de leider van die partij of de president niet meer vertegenwoordigt dan 15% van alle burgers in zijn land. Dat is het geval met Macron. Dit, met een ultra liberale saus bovenop, en je weet waarom Frankrijk een patent heeft op chronische en explosieve samenlevingsconflicten.

Toen ik Vlaanderen kwam wonen was ik daarom vol bewondering voor het ‘Belgisch’ systeem van stemplicht waardoor de burger niet naast de weg kan zitten.

Blijkbaar is deze beslissing om over te gaan tot een stemrecht, genomen om de zogenaamde ‘extremen’, voornamelijk aan rechterzijde klein te krijgen. Wie nog even naar Frankrijk kijkt weet dat ook dit niet werkt. Hiermee vergroot en versterkt men alleen de groep van zogenaamde malcontenten. Deze groep wordt bovendien herkenbaar en solidair in zijn feitelijke status van ontevredenen over de politieke meningen heen. Tot een andere of nieuwe partij ze warm maakt om… opnieuw te gaan stemmen.

Om af te sluiten nog een beetje Vlaamse wiskunde:

Als 65% van de bevolking stemt, en dus 35 % niet meer, en men beslist dat twee partijen (VB en PVDA) per definitie niet aan de macht mogen deelnemen? Wat en wie blijft dan nog over? En hoe democratisch is dat? Is dat de democratie die Vlaanderen wil?

Stemrecht??? Cui bono?

Wido Bourel

Postcommunisme werd salonfähig. Patriottisme is des duivels.

Geplaatst op door

“Postcommunisme is bij ons volkomen in orde (en dat zou het in een democratie ook moeten zijn). Zelfs doodbrave en goed opgevoede conservatieven echter worden dikwijls verdacht gemaakt alsof ze verkapte nazi’s zouden zijn. Als bij ons op televisie een ganse avond lang opgeroepen wordt tot een “strijd tegen rechts”, wordt hiermee ook CDU/CSU, Aiwanger en FDP bedoeld, en misschien zelfs de Tierschutzpartei. Bij ons in Duitsland was er nooit een groot probleem als een minister in zijn jeugdjaren zijn enthousiasme voor massamoordenaars als Jozef Stalin of Mao had geuit. Dat men erin geslaagd is deze framing op te leggen, mag als het wereldwijd grootste succes van uiterst links worden beschouwd. Veel andere prestaties had deze strekking niet”, aldus Harald Martenstein, columnist in de Duitse krant Die Welt, op 29 september 2024.

Nu de PS, volgens Franstalige journalisten, in verschillende gemeenten en steden met neo- of postcommunisten van PTB-PVDA wil gaan besturen om haar macht te behouden, mag misschien dezelfde consequentie worden gevraagd van N-VA? Immers, ‘men’, het Belgische politieke establishment, heeft in dit land jaren naeen de cordon proberen verkopen als een “Belgische symmetrie”: géén samenwerking met ‘uiterst rechts’ in Vlaanderen, want, zie eens, aan de andere kant van de taalgrens wordt ook niet samengewerkt met ‘uiterst links’. Nu die cordon in het zuiden wegvalt (hij was al doorbroken in het noorden, onder andere in Zelzate, maar dit geheel terzijde), kan die andere V-partij de cordon toch niet blijven handhaven? Als ze de cordon handhaaft, wordt ze namelijk medeplichtig aan het partijpolitiek en electoraal minoriseren van Vlaams-nationale stemmen. Als de cordon niet meer bestaat in Wallonië, en hij blijft – met actieve steun van N-VA! – gehandhaafd in Vlaanderen, betekent dit niet meer of niet minder dat 1 op de 4 van de Vlaamse stemmen wordt geschrapt, en 1 op de 2 V-stemmen. Hoe die andere V-partij dat zal blijven uitleggen aan haar achterban en aan de rest van Vlaanderen, is mij echt een raadsel. Is één Volksunie-verhaal niet voldoende, dan?

Peter Logghe

https://www.welt.de/politik/deutschland/harald-martenstein/plus253390130/Martenstein-Erster-Sinn-der-Brandmauer-ist-die-CDU-auf-ewig-in-Linkskoalitionen-zu-zwingen.html