“Het zal rond deze tijd een jaar geleden zijn dat Dries Van Langenhove door de rechtbank werd veroordeeld tot 1 jaar effectief omdat hij een (besloten) chatroom beheerde waarop anderen nogal aangebrande memes plaatsten, die volgens de rechtbank haatdragend en racistisch zouden geweest zijn. Dat zal dan een andere rechtbank zijn dan diegene die gisteren schrijver Herman Brusselmans vrijsprak voor zijn column waarin hij zegde iedere Jood die hij tegenkwam een mes door de strot te willen duwen. Merkwaardig toch ? Klassenjustitie ?”
De dubbele moraal in de omgang met religieuze figuren wordt ook weerspiegeld in de populaire pseudo-KI; ChatGPT maakt graag grapjes over beroemde figuren en persoonlijkheden van het christen- en jodendom, maar als het over Mohammed gaat, dan weigert het kunstmatige brein elk grapje. Met Allah en zijn Profeet wordt niet gelachen – zo veel is duidelijk.
Bv.: op X werd ChatGPT achtereenvolgend gevraagd een grapje over Jezus, Mozes en ook over Mohammed te maken. De eerste twee gaven volgend resultaat:
“Waarom kon Jezus geen hotel boeken? Omdat hij altijd het antwoord krijgt: “Het spijt ons, we zijn volgeboekt – vooral met Pasen!”
“Waarom deed Mozes niet graag aan sport? Omdat hij altijd het water in twee scheidde als hij wou gaan zwemmen!”
Maar een mopje over Mohammed, daaraan waagt ChatGPT zich niet. Na de vraag krijg je als antwoord: “Humor is sterk afhankelijk van cultuur en context; en religieuze grappen kunnen gevoelig liggen. Als U een algemene grap over profeten of historische figures wilt, dan kan ik dit wel bezorgen. Laat mij weten wat U zoekt.”
Wat een prachtig woord hebben die Nederlanders toch weer gevonden voor het bestraffende vingertje van de overheid.
Carnaval is niet voor de tere zieltjes: ‘Ga toch weg man met je woke-politie’
Carnaval in 2025, kan dat nog wel? Als het aan de woke-politie ligt, niet. Geen indianen of agentje meer. Iets met ‘cultural appropriation’ en verheerlijking van politiegeweld. Wat dan nog wel, vraag je je misschien af? In Brabant maakt het ze eigenlijk geen zak uit. Fuck woke! We gaan bier halen.
Tussenkomst van volksvertegenwoordiger Oleksandr Dubinsky in het Oekraïense parlement:
“De gebeurtenissen van de laatste uren – de publieke vernedering van Zelensky in het Witte Huis, Trumps bevestiging van Zelensky’s diplomatieke mislukking en het verlies van de onvoorwaardelijke steun aan Oekraïne door de VSA – hebben het laatste bedrijf van de ineenstorting van het regime getekend.
Echter, Zelensky is niet alleen in de buitenlandse politiek mislukt – hij heeft het land in een toestand gedreven, in dewelke iedereen, die het niet eens is met zijn koers, met repressies moet rekenen.
Ik werd niet voor een misdrijf in de gevangenis gegooid, maar wel omdat ik de waarheid gezegd heb. Net dezelfde waarheid die Trump nu uitgesproken heeft: Zelensky heeft verloren. Hij heeft geen kaarten meer in de hand, hij heeft een tekort aan soldaten en het land is door zijn koppigheid in een doodlopend straatje beland.
Ik eis de onmiddellijke bijeenroeping van een spoedvergadering van het parlement, tijdens hetwelke het parlement een afzettingsproces op gang moet brengen wegens:
het mislukken van de buitenpolitiek dat tot een internationaal isolement van Oekraïne en het verlies der bondgenoten geleid heeft
een verloren oorlog, die het resultaat is van een onbekwame leiding en catastrofale beslissingen
het schenden van de burgerrechten en de toeeigening van de macht, die zich uit in de onderdrukking van de oppositie, de vervolging van andersdenkenden en de autoritaire heerschappij
Ik doe een beroep aan alle volksvertegenwoordigers van het Oekraïense parlement: verspil geen tijd meer, wacht niet langer! Zelensky is bankroet. Zelensky is niet Oekraïne! Het wordt tijd hem voor de rechtbank te brengen. Als hij geen echte uitweg uit de crisis kan aanbieden, dan is het aan ons noodlottige beslissingen te nemen.
Zelensky dacht dat hij Oekraïne met geweld kon regeren. Nu heeft hij verloren.
Oekraïne moet een beslissing nemen: zal het land haar vrije val in de afgrond voortzetten of zal zij de strijd om een echte onafhankelijkheid opnemen?”
Onderstaand opiniestuk van Tom Vandendriessche werd ingehaald door de gebeurtenissen van gisteren in het Witte Huis.
Voor WO I beslisten Europese landen wat er in de rest van de wereld gebeurde. Honderd jaar later beslist de rest van de wereld wat er in Europa gebeurt. Wat is er aan de hand?
De dertigjarige Europese broederoorlogen (WO I en II) putten Europa uit en degradeerden ons in de wereld. De bipolaire wereldorde was geboren waarbij de marxistische USSR en de kapitalistische VSA voortaan de dienst uitmaakten. Politiek, militair en economisch werden Europese landen ingekapseld in de kapitalistische dan wel de communistische invloedssfeer.
Met de ineenstorting van het criminele communisme in 1991 kwam daar een einde aan. Voortaan was er nog maar één supermacht, de VSA, die de lakens uitdeelde. De unipolaire wereldorde was geboren. Die volgde de Amerikaanse agenda van globalisering: multicultuur (sociaal), vrijhandel (economisch), democratie en nation building (politiek).
Daar kwam in schokken een einde aan. Het islamitisch terrorisme (sinds 2001) wees het socio-cultureel wereldbeeld van de VS radicaal af. De bankencrisis toonde de instabiliteit van het mondiale hyperkapitalisme aan. De opkomst van China bewees dat welvaart ook zonder democratie en markteconomie te realiseren was. De VSA begrijpen dat de unipolaire hegemonie voorbij is en we in een multipolaire wereldorde terechtgekomen zijn van meerdere machtscentra.
Dat verklaart waarom de VSA een radicale breuk lijken te maken met hun buitenlands beleid van de voorbije decennia. Maar de elites in Europa hebben dat blijkbaar nog niet door of willen die realiteit niet onder ogen zien. Zij houden vast aan de oude agenda van de VSA… maar zonder dat de VSA daar eigenlijk zelf nog in geloven. De gevolgen zijn ronduit desastreus.
Door de implosie van de USSR ontstond een machtsvacuüm in Oost-Europa dat ingevuld werd door de EU en de NAVO. Eerst in Georgië (2008) en vervolgens in Oekraïne (sinds 2014) toonde Rusland dat het zowel de middelen, de wil en de bereidheid heeft om wat het ziet als vitale belangen te verdedigen. Het Westen van zijn kant reageerde met economische sancties en 350 miljard euro militaire en financiële steun voor Oekraïne.
Dat heeft echter niets fundamenteels veranderd aan de realiteit op het slagveld. Dat bepaalt nu de politieke dynamiek. Daarom gaan de VSA in op Russische voorwaarden voor vredesonderhandelingen in Riyad: neutraliteit van Oekraïne en geen NAVO-lidmaatschap.
De EU van zijn kant weigerde drie jaar lang enig diplomatiek instrument in te zetten en klaagt vervolgens dat het zelf niet aan de onderhandelingstafel zit. Tegelijk ging de EU met veel grootspraak voor niets anders dan de totale militaire overwinning en regime change in Rusland, zonder dat Europese landen bereid waren zelf soldaten te sturen. Zij bewezen met hun decennialange onderinvestering in Defensie bovendien dat ze, ondanks de gezwollen retoriek van tanks die binnenkort in Brussel zouden staan, dat ze de Russische dreiging niet al te ernstig namen.
De VSA willen de factuur van hun buitenlandpolitiek in Oekraïne nu zoveel mogelijk naar de Europeanen doorschuiven, die dit nog eens dankbaar in ontvangst nemen ook. En passant stellen de VSA ook hun belangen inzake Oekraïense bodemrijkdommen en mineralen vrij, terwijl ook daar de EU er beteuterd naar staat te kijken. Om het helemaal af te maken, dreigen de VSA zelfs met een handelsoorlog en importtarieven van 25% voor goederen uit de EU, terwijl de ene na de andere Europese regeringsleider de spreekwoordelijke ring komt kussen in Washington. De EU van haar kant etaleert werkelijk grandioos haar onbenulligheid. EU-commissaris Kaja Kallas wordt zelfs niet ontvangen door de Amerikaanse minister van Buitenlandse zaken Marco Rubio.
De Europese elites zijn decennia geselecteerd, gevormd en gepromoot binnen een Atlantisch denkkader. Dat is niet gebaseerd op het vernis van gedeelde morele waarden, maar wel op het fundament van Amerikaanse belangen. En die belangen zijn niet per definitie die van Europese landen en omgekeerd. Het zogenaamde Vrije Westen uit de bipolaire wereld bestaat niet meer. De theoretische concepten van de unipolaire wereld, van Fukuyama (End of history) tot Huntington (Clash of civilizations), zijn compleet achterhaald en vormen geen leidraad voor de wereld van vandaag en al zeker niet voor die van morgen. De Amerikanen aanvaarden de multipolaire realiteit en trekken daar de logische consequenties uit in hun buitenlands beleid. Het is hoog tijd dat we in Europa hetzelfde doen.
Of we het nu leuk vinden of niet, op één of andere manier moeten we vrede voor Oekraïne bekomen en een nieuwe veiligheidsarchitectuur vormgeven voor Europa. Dat veronderstelt op termijn een normalisering van relaties met Rusland, in het bijzonder op het vlak van handel en energie. Hoe langer we opgesloten blijven in de strategie van het verleden, hoe hoger de menselijke en financiële prijs wordt voor Oekraïne en voor ons. Ten tweede is investeren in onze eigen defensiecapaciteiten en -industrie is noodzakelijk en prioritair. Dit mag niet meer vanuit transatlantisch perspectief vertrekken -Theo Francken kwispelstaart al meteen met het bestellen van nog meer Amerikaanse F-35’s- maar moet uitmonden in een eurocentrische machtsbasis als voorwaarde voor geostrategische belangenverdediging.
Tenslotte moeten we opnieuw Realpolitik leren denken en handelen, in plaats van het liberaal moralistisch en erg utopisch denken te blijven hanteren dat de EU zo kenmerkt. In een multipolaire wereld zullen de VSA altijd een bondgenoot blijven, maar moet Europa vooral op eigen benen kunnen staan. Daarvoor is de EU helemaal niet het geschikte instrument, maar moeten we de soevereiniteit en de nationale dynamiek herstellen om tot een renaissance van onze Europese beschaving te komen.
Tom Vandendriessche, Europees Parlementslid Vlaams Belang, 28.2.25
“Socialisten worden afgestraft”. Socialisten moéten deel uitmaken van de volgende regering omwille van de bescherming der democratie. Wanneer een alcohol- en drugstest voor journalisten???
“Met zo’n Duitsland wordt veel mogelijk”, “Ruk naar rechts in Duitsland”. Het klinkt weer unisono in onze mainstreammedia en onze ‘kwaliteitspers’. Lijkt daar niemand in de gaten te hebben dat er ‘iets’ niet klopt, vanuit democratisch standpunt dan? Ruk naar rechts, en tezelfdertijd toch de sociaaldemocraten terug in een Duitse regering? Ruk naar rechts, en tezelfdertijd wordt de échte winnaar van de verkiezingen uitgesloten van deelname aan een Duitse regering?
Als ooit, later, véél later, ooit eens zal worden nagedacht en geschreven over het disfunctioneren van onze democratie in West-Europa, en het afnemend vertrouwen van de burgers in de politiek in de 21ste eeuw, zal men niet om deze vaststelling heen kunnen: als je zegt dat democratie de wil van het volk weerspiegelt, dan handel je daar ook naar. De enige grote winnaar van de Bundestagverkiezingen op voorhand uitsluiten van regeringsdeelname, kan alleen maar leiden tot nog méér ongenoegen bij de Duitsers. De percentages die we voor de uitgesproken rechtse partij in Oost-Duitsland zagen, tussen 35 en 50 procent, zouden dan wel eens in gans Duitsland kunnen opduiken.
We zijn bijzonder benieuwd hoe Friedrich Merz, met de SPD, zijn “ruk naar rechts” zal invullen. CDU/CSU mogen dan wel de grootste politieke formatie in Duitsland geworden zijn, een verstandig Duits commentator had het over een ‘Warnschuss’ – een schot voor de boeg van de Duitse systeempartijen. CDU/CSU haalden het op één na slechtste resultaat uit hun politieke geschiedenis, als ik goed ben ingelicht. De Duitsers hebben ook een dringende waarschuwing gericht aan de christendemocraten – ik weet niet in hoeverre dat besef daar goed is doorgedrongen…
Peter Logghe
“In de meeste dictaturen is sprake van systematische onderdrukking van tegenstanders van het regime en andere andersdenkenden, bijvoorbeeld door ze gevangen te nemen of zelfs te vermoorden. Van persvrijheid is geen sprake. Een onafhankelijke rechtspraak waarop men een beroep kan doen is misschien in theorie (nog) aanwezig maar in de praktijk is ze uitgeschakeld en ondergeschikt aan de wil van de dictator. Een dictatuur wordt meestal geassocieerd met zelfverrijking en andere misstanden door de dictator en zijn getrouwen.”
“Vroeg of laat wordt, om de democratie te redden, het kiesrecht beperkt tot hooggeschoolde stedelingen die deel uitmaken van een wedersamengesteld gezin, veganistisch eten, niet over een rijbewijs beschikken en regelmatig een therapeut bezoeken.”
“Links denkt vanuit de utopische voorstelling dat de wereld één wordt, en dat we instellingen behoeven die deze eenmaking faciliteren. Dit leidt tot transnationalisme en technocratische machtsuitoefening, ondersteund door apocalyptische angstbeelden (klimaat, corona, Rusland).
Rechts daarentegen staat voor realisme (niet alle culturen zijn compatibel) en voor een bottom-up benadering van soevereiniteit: de overheid wordt door de bevolking betaald en hierom hoort de overheid de bevolking te dienen in plaats van andersom. De machthebber heeft verantwoording af te leggen aan de samenleving, in plaats van dat de samenleving zich moet conformeren aan de (utopische) ideologische voorkeuren van de bovenklasse.”
Mocht U Sid Lukassen (nog) niet kennen, dan kan U hier kijken naar een aflevering van Café Weltschmerz, tijdens dewelke Paul Cliteur hem aan de tand voelt over een verwant thema:
