De regeringsonderhandelingen bereiken vandaag een nieuwe fase. Ons land staat voor enorme uitdagingen. CD&V heeft zich in het verleden steeds een betrouwbare partner getoond die haar verantwoordelijkheid nooit uit de weg gaat, vaak op moeilijke momenten. We stellen ons constructief op, maar eisen – uiteraard – respect voor onze inhoudelijke krijtlijnen. Meer info daarover vind je hier: https://www.cdenv.be/storage/main/7-krijtlijnen-a.pdf
Bericht van onze redactie:
Vraag van Bart Maddens: Geen meerderheid langs Vlaamse kant: hoe leg je dat aan de Vlaamse kiezer uit?
“Ik zou niet in de schoenen willen staan van de toekomstige historici die daarvoor een steekhoudende verklaring zullen moeten vinden.” (…)
Het is overduidelijk dat de samenstelling van de Vlaamse regering en deze van de toekomstige federale regering zullen leiden tot grote problemen. Ik voel me o zo opstandig dat Jambon, ooit mijn tegen kandidaat voor het voorzitterschap van het ANZ en afwezige op de IJzerwakes een toespraak heeft gehouden op de zogenaamde IJzerbedevaart. De uitnodiging van Coens om mee te praten over een staatshervorming getuigt van narcisme en ziekelijkheid vanwege Coens en daar op ingaan voel ik aan als een slag in mijn gezicht. Coens is al de geschiedenis in gegaan als een Leliaart . Als de N-VA ingaat op deze uitnodiging getuigt dit van een verregaande uiting om de Leliaarts Coens en de CD&V nog ter wille te zijn en bijgevolg de Vlamingen die niet links gestemd hebben voor de komende regering een hak te zetten. Geen verstandig mens die geloof hecht aan de goede bedoelingen van Coens.
Hugo Portier, oud-voorzitter ANZ, lucht zijn gemoed op facebook
Telkens weer moet het over de corona-idiotie gaan. Maatregelen worden met een druppelteller versoepeld, maar morgen voert men wellicht terug een golf aan verboden in. De mensheid – onze voorvaderen – bestaat nu 100.000 jaar of wellicht nog langer. De belangrijkste drijfveren in de mens waren territorium-aanspraak en rangorde. Al de moeilijkste omstandigheden heeft de mens overleefd. Voor het eerst in de geschiedenis wordt het verboden dat mensen elkaar (h)erkennen. Ze worden geleerd elkaar als een dodelijk gevaar te zien en er wordt zelfs gevraagd een mondmasker op te zetten bij de paring.
Toch vindt het gros van de politici en spraakmakers, dit geen punt van voorrang. Men biedt tegen elkaar op om maatregelen, waarvan de doelmatigheid meestal nihil is. Op 11 juli voerde men een strenge muilkorvenplicht in: sindsdien blijft het aantal besmettingen telkens ongeveer gelijk….. als men de Lügenpresse en de viro-immunologen, met een dubbele agenda, mag geloven.
Ik heb een recent boek geraadpleegd, waarin de methodes van manipulatie worden onderzocht. De titel: Glaube wenig – Hinterfrage alles – Denke selbst””, (Ned.: Geloof weinig, Ga alles na, Denk zelf”, auteur Albrecht Müller, Westend Verlag (verkrijgbaar bij Kopp, Rottenburg am Neckar). De volgende trucs worden aangewend:
° Taalverfijning ° Manipulatie met gebruik van begrippen, die een oordeel inhouden ° Gebeurtenissen beperkt-selectief aanhalen ° Verzwijgen van relevante details ° Herhalen: “elke druppel holt de steen uit” ° Overdrijven (er blijft steeds iets hangen) ° Dezelfde boodschap vanuit verschillende hoeken (media) verkondigen ° Heel het panel heeft dezelfde mening…Conclusie:…dan zal het wel waar zijn ° Peilingen doen en de uitslag gebruiken om de opinie te beînvloeden ° NGO’s oprichten met naastliggende doelen ° Een cluster van vage aanwijzingen maakt van halve waarheden hele waarheden ° Experten inschakelen voor manipulatie ° Begrippen/namen aan elkaar knopen om iemand/iets te duiden ° Gerichte inzet van emotie ° Conflicten gebruiken en in scène zetten om stemming te maken.
Ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan
Dit is wat de media, zowel beeld als gedrukt, in deze Covid-tijd ten overvloede toepassen.
In deze column wil ik vooral op één moorddadig besluit de aandacht vestigen. In het onderwijs en gezamenlijke school-activiteiten is het mondmasker verplicht. Dit is voor de +12 jarigen een ernstige éénbaan naar ziekte-makende toestanden. Dit leidt tot psychiatrische en psychotische toestanden. De jongvolwassenen hebben bij uitstek nood aan intermenselijke verbindingen en worden zo tot slaven van het systeem. (Klacht is ingediend bij de Raad van State).
Voor de sceptici onder de lezers: de bedoeling van mijn reeks is in de allereerste plaats de open strijd voor maximale vrijheid voor de Vlamingen/Vlaanderen (middels de Vlaamse Beweging). Boven de terreur die steeds bestaat in hoofde van het bestaan van België is nu ook de Covid-terreur gekomen. De uitgebreidere massa-protesten in andere landen bewijzen dat activisme loont.
De voorbije gebeurtenissen tonen de repressie aan en doen menigeen twijfelen om straatprotest te organiseren. De massaal bijgewoonde mars in Berlijn werd verboden, dan door het gerecht weer toegestaan en vervolgens ter plaatse zwaar geïntimideerd door de politie. Over deze mars en de zgn. bestorming van de “Reichstag” werd vervolgens door de mainstream-pers massaal leugens verspreid. Ook in Londen werd een protestmars naar Hyde Park zwaar door de politie aangepakt. De inrichter, Piers Corbyn, broer van Labour man Jeremy Corbyn, kreeg een boete van meer dan 11.000 euro. Black Lives Matter en islamitische betogingen laat men, met welbehagen, doorgaan.
Voor onze inzet – zeker deze van onze “webmaster”, gelden de woorden van Oswald Spengler :”Volgens Spengler is stand houden op een verloren Post zonder hoop, de plicht van een mens en hij wijst op die Romeinse soldaat wiens gebeente men voor een poort in Pompeï heeft gevonden en die moest sterven omdat men bij de uitbarsting van de Vesuvius vergeten had hem af te lossen. “Das ist Grösse, dass heisst Rasse haben”. Spengler schreef, zoals geweten: “Der Untergang des Abendlandes”.
Nvdr: Wie Duits begrijpt kan heel het boek in 16 verschillende video’s beluisteren bij het YT-kanaal van Thomas Wangenheim. Het werd vele jaren na de eerste publicatie vertaald naar het Nederlands.
De hele vorming van een regering in dit land, dat men er met de karwats zal doorjagen, is een ander voorbeeld van een “verscheurend Noodlot”. Decennia lang heeft zowat de hele partijpolitiek nagelaten de Vlaming smoel te geven, hem te wijzen op ‘zelfrespect’. Nu voert een mafiose ploeg, bezield door G.H. Bouchez, een hold-up uit op het welzijn van de Vlamingen, in het bijzonder deze die dichtbij of onder het bestaansminimum leven.
In onderscheiden artikels op Doorbraakhalen Johan Sanctorum en Frans Crols voorbeelden aan van de flagrante teloorgang van Vlaamse rechten in en rond Brussel. Voorbeelden als ééntalig-Franstalige handelszaken in Vlaams-Brabant, een ziekenhuis-wereld waar het Nederlands volledig gebannen wordt, onversneden racisme tegen Vlamingen op eigen grondgebied worden aangehaald. Maar men vergeet te zeggen dat de Vlaamse regering in handen is van een VVB-lid en de grootste partij in Vlaanderen de N-VA is. Daarom is de lezersreactie van ene “Bart” ook top: indien we niet grote delen van ons grondgebied willen verliezen, moeten we ten spoedigste pacteren en aansluiten bij Nederland (later meer).
Daarom beëindig ik met de herhaalde oproep: eerste plicht vanuit de Vlaamse regering en alle Vlaamsbewuste kringen is: bestook de Vlamingen met wat hun identitaire plicht is. Zorg dat de doorsnee Vlaming meer dan nul keer per jaar aan het belang van Vlaanderen denkt!!!
Wies Moens was ooit een begenadigd redenaar en dit klinkt door in zijn lezing. Voeg daarbij de passie en emotie waarmee hij het stuk brengt — het gaat over zijn persoonlijke situatie als banneling in Nederland. De opname werd gemaakt bij Wies Moens thuis in Nederland in 1968. Hij leidt het gedicht zelf in.
“Wie zijn brood verdrietig moet eten, houdt zich vast aan de kracht van de droom.”
Voor wie zijn herinneringen aan Wies Moens nog eens vanonder het stof wil halen… klik hier, met o.a. onderstaande paragraaf:
December 1968: Particuliere gratieverlening door de Belgische minister van justitie, waarbij Moens’ doodstraf wordt omgezet tot 20 jaar. Hierdoor krijgt hij de mogelijkheid om naar Vlaanderen terug te komen.
Wies Moens wijst deze particuliere gratieverlening af, uit solidariteit met de andere collaboratieveroordeelden; pas wanneer een volledige amnestie zou worden toegestaan, zou hij zijn particuliere amnestie willen aanvaarden.
En voor degenen die nog samen met ons betoogd hebben voor amnestie…is deze samenvatting zeer lezenswaard.
Wim De Wit, voorzitter IJzerwake, is het met ons eens: eigenlijk zouden we jaarlijks onder de IJzertoren moeten bijeen komen. Het kan echter niet. Niet zolang het belgicistisch, mondiaal comité geen “godsvrede” wenst met Vlaamse patriotten, die niet willen meeheulen met het linkse gedachtengoed van het amalgaam dat de IJzertoren gegijzeld houdt. Aan de goede wil van Wim De Wit en andere bemiddelaars zal het niet liggen. De uitgestoken hand, het verzoek om een gesprek, om een tegemoetkoming, om verstandhouding, om “Als het om Vlaanderen gaat, zijn wij één” in de praktijk om te zetten, wordt telkens weer hooghartig geweigerd.
Immers: het IJzertestament werd zgz. “hertaald” – en ze zijn daar bij het Museum a/d IJzer (…elke verwijzing naar het Kruis, naar Vlaanderen is uit den boze) behoorlijk trots op. Citaat uit de webstek:
“Nooit-meer-oorlog, Godsvrede en Zelfbestuur, vandaag hertaald naar Vrede, Vrijheid en Verdraagzaamheid.”
Onze Toren, waarvoor heel Vlaanderen steen voor steen mee bijgedragen heeft nadat de oude gedinamiteerd werd, is gedegradeerd tot een toeristische attractie. U zal zich herinneren dat zelfs de leeuwenvlag er moest aan geloven en dat pas na fel protest deze weer op de Toren mocht wapperen (zie onderaan).
“Nooit-meer-oorlog” moest weg omdat elke verwijzing naar de Grote Oorlog, waarbij Vlaamse soldaten als minderwaardig kanonnenvoer behandeld werden, moest geschrapt worden uit het collectief geheugen.
“Godsvrede” moest weg omdat elke verwijzing naar het geloof, naar de eendrachtigheid onder de Vlaamse nationalisten, verworpen moest worden. “Godsvrede” werd vervangen door “Vrijheid“, een contradictio in terminis in de huidige alles controlerende maatschappij, waarbij de coronacrisis een welgekomen geleider is naar een dictatuur die verder gaat dan het belgische keurslijf.
“Zelfbestuur” werd gecensureerd en vervangen door een belgische en EUropese structuur, waarin we ons allen moeten plooien onder het motto “Verdraagzaamheid”. Immers: we worden verondersteld ons te schikken onder de mondialiseringoekazes die elke vorm van eigenheid willen uitwissen. Paul De Belder, voorzitter, heeft zo zijn eigen mondiale visie: “”Maar dit wordt voortaan een serene herdenking van àlle slachtoffers van oorlog en geweld. We vertrekken vanuit de Eerste Wereldoorlog, maar trekken het geheel verder open.” En “we gaan niet langer op alle communautaire slakken zout leggen”. M.a.w. “communautaire slakken” worden doodgezwegen en vervangen door “àlle slachtoffers”. Ook de dagelijkse slachtoffers bij de blanke Boeren in Zuid-Afrika??? Johan Velghe, ondervoorzitter, tevens voorzitter van VL@S, heeft een andere invalshoek: hij wil heel de wereld uitnodigen om zich hier in Vlaanderen te komen vestigen. Logisch dat er dan van “zelfbestuur” geen sprake meer kan zijn.
Bekijk nog eens deze reportage over het Kruis vàn Vlaanderen, van àlle flaminganten en niet alleen van het “Historisch Pardon”-comité. We zeggen elke dag “pardon”. We zeggen te veel en te dikwijls “pardon”. We verontschuldigen ons voortdurend omdat we blank zijn, omdat we christenen zijn, omdat we onze cultuur en taal willen behouden, omdat we houden van ónze tradities, omdat we onze voorvaderen respecteren, … zo niet dreigt om de poco hoek mogelijke vervolging en straffen. We verontschuldigen ons door onze houding, onze meegaandheid, onze gehoorzaamheid, ons zwijgen… door onze lafheid. We verontschuldigen ons door de insijpeling van het Amerikaans-Engelse taalgebruik. We verontschuldigen ons door de rare namen die we aan onze kinderen geven. We verontschuldigen ons door het gebrek aan verzet tegen de zgn. klassieke partijen, tegen de poco pers, tegen de kunst-en cultuurpausen, tegen de verkleuring, tegen de doodscultuur, tegen de seksualisering van onze kinderen, de alles-mag-praktijken van de holebibeweging…
Met heimwee en verdriet denken wij terug aan ‘onze’ IJzerbedevaarten. En dat neemt niet weg dat wij telkens weer met even veel overtuiging naar de weide bij het Gebr. Van Raemdonckmonument trekken… en dromen dat we de IJzerwake zouden kunnen verplaatsen onder onze Toren.
Neem morgen eens een kijkje hoe 100 jaar IJzerbedevaart herdacht wordt. Wij hebben er de moed niet toe…
Zelfbestuur: Meer dan ooit werd duidelijk dat het Belgische staatsbestel niet werkt, dat we nood hebben aan een eigen Vlaamse staat die in het belang van haar bevolking en haar gezondheid kan handelen.
Nooit meer oorlog: Meer dan ooit werd duidelijk dat de conflicten die de multiculturele samenleving met zich meeneemt niet thuishoren op onze Vlaamse bodem. De Vlaming wil in harmonie kunnen leven, met haar verleden, in het heden en in de toekomst. De Vlaming wil in Vlaanderen zichzelf kunnen zijn.
Godsvrede: Meer dan ooit werd duidelijk dat een regering vormen op federaal niveau opnieuw tot mislukken gedoemd is. Het blijft daarom noodzakelijk dat Vlaams-nationalisten over partij- en verenigingsgrenzen heen de krachten bundelen en samenwerken voor het gemeenschappelijke doel: een mooi en krachtig onafhankelijk Vlaanderen, waar Vlamingen thuis zijn.
Ook al gaat er dit jaar geen fysieke IJzerwake door om 11 uur kan u niettemin via de facebookpagina (www.facebook.com/ijzerwake) of via Youtube de digitale uitzending volgen.
“Want Vlaanderen staat dit jaar voor grote uitdagingen: krijgen we een links-Waalse regering opgedrongen, zonder draagvlak in Vlaanderen? Gaat de afbraak van onze cultuur en ons erfgoed verder? Wordt bewustzijn van onze geschiedenis verdrongen in ruil voor schuldcomplexen? We zullen daarom wel degelijk de essentie van elke IJzerwake (een politieke boodschap van de Voorzitter, een hulde aan de Frontsoldaten…) verwerken in een digitale uitzending, want het is nodig. Neem dus vandaag, 30 augustus om 11 uur, waar u zich ook bevindt, in veilige omstandigheden plaats en woon de allereerste ‘digitale IJzerwake’ ooit bij!“
… In zowat alle rankings staat Nederland boven België of Vlaanderen. Waarom zelf het warm water uitvinden als het voorbeeldland al bestaat. Laat ons in 2024 stemmen over de heraansluiting van Vlaanderen bij Nederland. Dat heeft veel voordelen. In plaats van een wankele pasgeboren regio van 6 miljoen, zijn we samen met Nederland een land van bijna 25 miljoen inwoners. Zo kunnen we invloed uitoefenen. We kunnen bovendien meesurfen op de sterke internationale reputatie van Nederland én we hebben een aansporing om het als regio nog beter te doen. Infrastructuur, mobiliteit, langetermijnstrategie of internationaal beleid – we kunnen als Vlaanderen veel leren van de Nederlanders.
In 2030 is het 200 jaar geleden dat onze wegen en die van Nederland definitief scheidden. Misschien kunnen we 200 jaar later die vergissing ongedaan maken. Onhaalbaar? Utopisch? Beide beschrijvingen gelden net zozeer voor elke poging de afgelopen jaren om België structureel sterker te maken. Laten we kiezen voor een aansluiting bij Nederland. Beter de lat te hoog leggen en ze niet halen, dan de lat te laag leggen en ze wel halen…
Telkens een artikel niet achter een betaalmuur zit kanje er gif op nemen dat er iets achter de (muur)vrijgevigheid zit…
Het eerste artikel dat “de Vrienden van Doorbraak” zomaar gratis-voor-niks in hun goedertierendheid aan de be’vriend’e lezer – echter geen abonnee – schonken was dat van Karl Drabbe. Onmiddellijk ging er bij onze redactie een belletje rinkelen. Of beter gezegd: een beiaard. “Gratis” mag men niet verwarren met “je hoeft niet te betalen”. Bij het tweede wordt er wel iets in ruil verwacht. Begrip. Beïnvloeding. Waarschuwing. Terechtwijzing…
En ons argwaan wordt vandaag bevestigd met het vervolg op Drabbe’s “Na Jambon, een daadkrachtige Vlaamse regering”. Noteer de woordkeuze: “Na…”. Drabbe heeft zich bij zijn retoriek blijkbaar laten inspireren (copiëren??? twitterbericht incluis!) door onze steen-in-de-kikkerpoel Pontius Pilatusshow om daaruit vertrekkende de suggestie van een tactische terugtocht door Jan Jambon op de “Vrienden” los te laten. Een ingestudeerd nummertje (in opdracht van?) om te peilen naar de mening van de “Vrienden” voor het geval Jambon moet geslachtofferd worden op het altaar van het partijbelang? Of zien wij dat verkeerd? Echter: waarom Jambon? Waarom niet Joy Donné? In dit verband verwijzen we naar de laatste paragraaf:
“Je kan je ook afvragen of en hoe de N-VA van binnenuit uitgehold wordt. Hoeveel voormalige liberalen werden op een N-VA-lijst verkozen? Maken bijgevolg deel uit van de partijraad? Of van het partijbestuur? (En ja hoor, ene Joy Donné, heeft daar een zitje.) Bepalen mee de politieke koers? Wie heeft de deur voor de vijfde kolonne open gezet?“
Onze redactie wilde eigenlijk wachten op de beloofde persmededeling van Jan Jambon, ergens vandaag, vanuit zijn thuisbasis, Brasschaat. Het tweede artikel, ook geschonken door de “Vrienden”, geschreven door Pieter Bauwens, trok echter nu al onze aandacht. Vandaar deze beschouwingen. Ook daar is de woordkeuze opvallend, een waarschuwende toon: “Jambon en N-VA onder druk… Wankeltde troon van Vlaams minister-president Jan Jambon?”..” En deze bedenking is er eentje dat we niet gewoon zijn van een doorgaans voorzichtige Pieter Bauwens:
“Dat conflict wordt intern op de spits gedreven door de Belgische kabinetscultuur die Jambon meebracht naar het Martelarenplein. Zijn eerste aanwerving was zijn oude kok van op Binnenlandse zaken. Andere Vlaamse cabinettards ergeren zich dood aan de bourgondische cultuur ‘met een ander werkethos dan we op het Vlaamse niveau gewoon zijn’. Met daarbovenop een saus van Belgisch politiek cynisme. Van ‘da gade gij nie bepale’ tot ‘de cijfers liggen op mijn bureau, maar ik ga ze niet geven’.”
En dit dan, waarbij ook hier ons geuite vermoeden bevestigd wordt:
“Dat Jambon er dan nog voor zorgde dat zijn kabinetschef, Joy Donné, een verkiesbare plaats kreeg op de lijst, en ook verkozen is én in het partijbestuur zit, deed in — en buiten — Limburg veel N-VA-wenkbrauwen fronsen.”
Met als conclusie:
Collega Karl Drabbe zou wel eens gelijk kunnen hebben als er een herschikking van de regering wordt voorbereid. Zeker nu de N-VA zelf onder druk staat.
Mogen we, moeten we, n.a.v. heel de historie ervan uitgaan dat er ergens aan touwtjes getrokken wordt die niets met de al-dan-niet voorafgaande kennis van het Chovanecdossier te maken hebben maar alles met het ongeschonden blazoen én blijvende aanwezigheid van geïnfiltreerde Logeleden?
