Deze namen circuleerden voor de groep die later bekend zou worden als
“De Strangers”.
Het verhaal van De Strangers uit de doeken doen is geen sinecure. Door de jaren heen zijn de feiten wat vertroebeld en zijn er nogal wat slordigheden in hun verhaal geslopen. Er werd ook al eens aan de bezetting gesleuteld. Daarom als aanloop alvast een kort alfabetisch overzicht: Ernest Adriaensen, vervanger van René Van Laken; Alex Boeye, medeoprichter; Pol Bollansee, die in 1984 overleed; John De Wilde; Gust Torfs, die in 1964 de groep verliet; René Van Laken en Bob Van Staeyen. In 2002 zei, naar aanleiding van de viering 50 jaar Strangers, schepen voor Haven Marc Van Peel het volgende: “De Strangers, dat is Antwerpen, met al zijn plezante en astrante (plezierige en brutale, stoute) kanten.” Naar die kanten en facetten gaan wij de komende alinea’s graag op zoek.
Uit 1958 traden ze nog op met Nederlandse (ABN) en Engelstalige liedjes. Dit konden we nog op de kop tikken:
P.S. Dat Nest in het zog van de inmiddels overleden NSPV-Voorzitter Paul Van Keer, die even op de Senaats-kieslijst mocht staan, in 2003 opdook bij de N-VA wordt nergens vermeld.
‘t Pallieterke ligt vele Vlamingen nauw aan het hart. We schreven eerst “lag”, maar dat klopt niet. Dat we niet meer op ‘t Pallieterke geabonneerd zijn of wekelijks naar de krantenwinkel trekken om de nieuwste uitgave te kopen, dat we het niet meer lezen, behalve dan het stukje op facebook of op de webstek PAL NWS, wil niet zeggen dat we er niet meer mee begaan zijn. Integendeel. Mocht ‘t Pallieterke terug “vrij en vrank” verschijnen zoals we het van generatie op generatie gekend hebben, ermee vergroeid zijn, dan zouden we het als eerste terug omarmen. Geestelijk en financieel. Maar dat is echter niet het geval. Integendeel zelfs. Mogen we onze triestige stemming vertolken in onderstaand lied?
Vrije geest H.P. beschreef zijn frustratie en ontgoocheling in onderstaand stukje:
“Het Pallieterke, mijn ex – lijfblad in woelige wateren!
Jarenlang was het Pallieterke de rots in de branding voor alles wat Vlaams en rechtsgezind was. Ontstaan na WO II tijdens de repressie-terreur van de Belgische bezetter, tegen alles wat Vlaamsgezind was, was het toen in zeer moeilijke omstandigheden, een lichtstraal in de duisternis, en een steun voor de vele Vlamingen, slachtoffers van deze Belgische, tevens rode én loge-terreur. Het werd dan ook aangevallen op alle mogelijke manieren… Het was immers een rioolkrantje dat diende te verdwijnen, dixit Camiel Huysmans. Ondanks alles bleef het Pallieterke stand houden. De Polderbizon had ten andere een gratis abonnement. Een exemplaar werd trouwens vernield door een “bomaanslag” in zijn brievenbus
Toen de oude garde vertrokken was naar de eeuwige jachtvelden, draaide echter de wind. Men moest immers met zijn tijd meegaan. Dit bleek ten andere ook al uit de inhoud met bepaalde artikels, die eerder thuis hoorden in De Morgen en Humo. Het slaafse meeheulen met de Covid 19(84) samenzwering en terreur, deed dan ook definitief de deur dicht. Over de 2 Olifanten in de kamer heerste er ook een oorverdovende stilte, in tegenstelling tot vroeger, toen de “Oude garde” hier wel durfde naar verwijzen. Men had dus zijn ziel, zoals Faust, verkocht aan de duivel. Deze Oude Garde moet zich dan ook elke dag in het graf omkeren. Door dit verraad spuwt men immers op hun graf. (vrij naar Boris Vian).
Ondertussen was er een nieuwe ploeg aan het bewind gekomen, met verruimers om het blad salonfähig te maken, een operatie die echter maar een kort leven beschoren was.
Een citaat uit een onverdachte bron van de hand van Bruno Struys, informeel medewerker (I.M.) van ‘tScheldt:
“Na een jaar komt een einde aan de vernieuwingsoperatie van Wim De Smet (51) aan het hoofd van het Vlaamsgezinde ’t Pallieterke. De Smet gaf een lange carrière bij Het Laatste Nieuws op toen hij in januari overkwam. Hij moest het 75 jaar oude weekblad afstoffen en er een volwaardig rechts-conservatief blad van maken dat op ieders salontafeltje kan liggen. ..
Tegelijkertijd kreeg ’t Pallieterke ook een verbeterde onlineversie, doordat de uitgeverij de nieuwssite SCEPTR liet vervellen tot PAL NWS…”
Dit citaat maakt al veel duidelijk. Als het op ieders salontafeltje kan liggen, dan is het eerder een gratis reclameblaadje, zonder inhoud, totaal ongevaarlijk voor het regime, maar ook nutteloos voor de Vlaamse zaak.
Ook anderen verlieten het gehavende schip, nog een citaat uit de voormelde bron :
“ Samen met De Smet vertrekt echter ook Alain Grootaers. De columnist had zijn lot aan dat van De Smet verbonden. Grootaers raakte bekend als manager van De Kreuners, journalist van Panorama en later ook hoofdredacteur van P-Magazine. “Ik was begin dit jaar gevraagd door oud-collega Wim De Smet die een nieuwe wind wou laten waaien”, zegt Grootaers. “Nu hij opstapt, heb ik ook mijn conclusie getrokken.” Grootaers heeft intussen al een column bij Doorbraak. Begin september heeft ‘t Pallieterke ook de samenwerking stopgezet met freelanceredacteur Kristof Luypaert. Volgens Van Camp staat zijn vertrek los van dat van Grootaers en De Smet. “Toeval”, klinkt het. “Mijn project liep daar af en ik heb intussen een nieuwe opdracht aanvaard”, bevestigt Luypaert. “Ik ben in alle vriendschap vertrokken.” Volgens Apache gaat Luypaert nu voor het Vlaams Belang werken, maar dat wil hij niet bevestigen noch ontkennen. Voor hij in de zomer van 2020 naar Pal NWS kwam, was Luypaert de communicatiemedewerker van N-VA-Kamerlid Michael Freilich.“
En hier stellen er zich dan vragen over de verruimers (sic):
Wim De Smet, komende van het Laatste Nieuws, de logegazet bij uitstek
Alain Grootaers van de Kreuners (en Couscous kreten)
Luypaert medewerker geweest van Freilich.
Kortom, naar mijn bescheiden mening: een verzameling logemollen en hasbara trollen! Het gaat mijn rechttoe-rechtaan verstand te boven hoe men dergelijke sujetten kan binnenhalen in een satirisch-kritisch Vlaams-nationaal weekblad met stamboom. Wie is verantwoordelijk voor de open toegang tot het Paard van Troje? Wie trok aan de touwtjes? Iemand die ervaring heeft met dergelijke “verruimers” zodat of opdat het Vlaams-nationale gedachtengoed versmacht wordt onder het dekbed van de raison d’état?
Moest daarbij onwillekeurig terugdenken aan professor Eric Defoort zaliger die de VVB ging vernieuwen. En of dat gebeurde: zowel hele afdelingen als trouwe leden gingen prompt op de loop nadat hij de actieve bewegers van de VVB als nuttige idioten had bestempeld die hun tijd aan bezigheidstherapie besteedden.
“Eric Defoort heeft woensdagavond ontslag genomen als voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging (VVB). De “linkse en veranderingsgezinde” voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging vond niet genoeg medestanders voor de verandering die hij beoogde, schrijven de kranten van Corelio. (belga/mvdb)”
Dit bracht de VVB dan ook op de rand van de afgrond. En kon zich nadien ook niet meer van het débâcle herstellen. Wie trok hierbij aan de touwtjes?
Deze verruiming heeft dan alle kenmerken van een operatie “beschadiging” via infiltratie van mollen onder de dekmantel van de “vernieuwing en modernisering”. Een dergelijke beschadigingsoperatie heeft zich de laatste tientallen jaren ook voorgedaan bij andere Vlaamse en rechtsgezinde organisaties. Het voorbeeld bij uitstek is het IJzerbedevaartcomité, nu een “Agitprop” in dienst van de Belgische bezetter.
Blijkbaar zijn er toch nog enkele mensen met gezond verstand bij het Pallieterke en werd er ingegrepen. Hebben deze uiteindelijk Golfbrekers gelezen? Toch wel eigenaardig vermits er in ‘t Pallieterke van verleden week nog extra bladzijden aangekondigd werden (… meer advertenties), waardoor het meer en meer op het ter ziele gegane zondagse bakkerskrantje zal lijken.
Wat het uiteindelijke resultaat zal zijn blijft af te wachten. Ondertussen is er wel een haast onherstelbare schade aangericht. Het vertrouwen is zoals de maagdelijkheid: die kan men immers maar één maal verliezen… En dat zal ook de bedoeling geweest zijn. Het feit dat De Morgen en Apache er mee uitpakken, wijst op een de(r)gelijke “operatie beschadiging” door het regime: https://www.apache.be/paywall/10084?destination=/2021/09/29/t-pallieterke-ligt-op-apegapen. Slechts dit kon men lezen, de rest zit achter een betaalmuur:
“t Pallieterke ligt op apegapen “ 29 september 2021 Tom Cochez –
Een jaar na de vernieuwings- en verruimingsoperatie rond ’t Pallieterke en de digitale variant PAL NWS blijft van de redactie van het extreemrechtse weekblad ‘voor mensen met een goed hart en een slecht karakter’ nauwelijks nog iets over.”
Beiden bronnen kunnen én willen hun leedvermaak dan ook moeilijk verbergen…
Zoals ik reeds vroeger al meermaals heb geschreven, velen onderschatten nog altijd het gevaar van dit rot corrupte Belgische regime, dat nu met Vivaldi een tandje heeft bijgestoken. En als het met infiltranten niet lukt, dan zijn er nog de DDOS aanvallen om een “gevaar uit te schakelen”. Golfbrekers kan daar van meespreken. Of een regelrechte vendetta, zoals momenteel tegen ‘tScheldt :https://www.tscheldt.be/nooit-geziene-totale-aanval-van-regimepers-op-tscheldt/?mc_cid=14e109a1ac&mc_eid=ace5ab94e5
Vrij en vrank, goed hart, naar eigen aanvoelen: geen slecht karakter,
uw trouwe H.P. “
Nvdr: Wie nog een authentiek Pallieterke wil (her)lezen, kan deze opvragen bij ADVN: hierbij twee voorbeelden uit 1947 en 1981:
In juli klonk Gerolf Annemans nog zo in het EU-parlement, d.w.z. toen de Afghaanse crisis nog aan het sluimeren was… Het ging van kwaad naar erger…
“Ik breng u even bij eerste van enkele studiedagen van onze Europese fractie in Trieste, de terminus van de fameuze Balkanroute. Getuigenissen die ons perplex achterlaten. De meest pakkende en indrukwekkende getuige was hier Fausto Biloslavo die de bronnen van de Balkanroute zeer goed kent.
Hij was reeds in de vorige eeuw gevangene van de Russen in Afhanistan. Hij is bekend van verschillende televisiereportages ter plaatse in Afghanistan maar ook in Bosnië waar de “gekleurde mannen” in kleine of grote groepen na maanden stappen de buitengrenzen van de EU bereiken. Hij toont er enkele van.
Dappere betogingen in Kabul die weliswaar op het eind uit elkaar geschoten worden door wild uitziende taliban. Ook een schrijnend verslag van de wijze waarop het Westen de mensen van de Pansjirvallei in de steek heeft gelaten zelfs toen de Pakistaanse luchtmacht de dappere strijders van de zoon van Massoud uit elkaar kwam schieten. Geen No-fly-zone deze keer, maar een gruwelijke uitlevering van Pansjir aan de schurken van het nieuwe regime.
En dan de reportages over de laatste fase van de Balkanroute op enkele kilometers van hier. Migratie is een miljardenbusiness. En ze komen nu vanuit Pakistan en Bangladesh. Met vervalste verhaaltjes over Afghanistan die hen door NGO’s worden ingefluisterd als excuus om hier beter in het asiel te kunnen binnenglippen. Ook de Afghaanse jeugd zélf komt nu hierheen. Ze verlaten tegen betaling van vele duizenden dollars hun land dat voor lange tijd een zwart en hopeloos gat dreigt te zullen worden.
Fausto Biloslavo stapt met hen mee. Tijdens hun pauzes op weg naar het Eldorado West Europa reciteert een jongeman uit Bangladesh zijn koranverzen. Als ze in Bosnië door politiemensen te veel worden gehinderd, komen ze van hun onverharde voetpaden naar beneden om de doorgang te beletten voor auto’s. Ze leggen zich massaal over de weg en scanderen luid “Allahu Akbar”. Iconische beelden.
De laatste Bosnische stad voor de grens met de Europese Unie is Bihac, waar de problemen met de ononderbroken stroom migranten immens zijn. Mensen in Bihac organiseren zich om te protesteren. Ze protesteren tegen de hypocrisie van de Europese Unie die enerzijds grenzen hanteert maar anderzijds de migratiestromen welkom heet en hen dus eindeloos blijft aantrekken.
De Balkanroute wordt “The Game” genoemd, een cynisch spel. Theoretisch is asiel aan voorwaarden gebonden maar tegelijk wakkert de EU een hele neven-industrie aan van NGO’s die de Pakistanen en Afghanen begeleidt in de procedure, ook hen leert met welke leugens over hun afkomst ze de meeste kans maken in de procedure. Ook al zijn de meesten al van veel langer dan de Afghaanse machtsovername onderweg : ze zijn nu plots allemààl Afghanen die “de hel van de taliban zijn ontvlucht”.
Sinds ze hoorden dat minderjarigen van Europa nu niet meer mogen worden uitgewezen, zeggen ze allemaal dat ze minderjarigen zijn. De NGO’s, zo beklaagt tijdens onze ontmoeting Pierpaolo Roberti, de LEGA-minister voor Migratie van de regio Trieste zich, hebben onlangs nog een verdrag dat hij met Slovenië had afgesloten over verplichte terugname van illegalen, door rechtbanken laten vernietigen op basis van Europees Recht. Hij vreest daardoor het ergste voor de komende maanden.
Illegalen, ongewenst langs beide zijden van die grens zijn het voorwerp van een cynisch spel en een cynische miljardenbusiness van mensenhandelaars, NGO’s en de Europese Unie. De Europese Unie is niettemin ten aanzien van al die illegalen dus bijzonder hypocriet en dus zowel de protesterende Bosniërs als de NGO’s geven interviews waarin ze voor het einde van de hypocrisie pleiten door gewoon de grenzen onbelemmerd open te zetten.
Hypocrisie langs alle kanten met andere woorden. De redenen liggen voor de hand. De Europese Unie is bezig ons continent, ieder van u, onder te dompelen in een migratie waar wij niks mee te maken willen hebben.”
Bihac: bevolking protesteert tegen aanhoudende toestroom landverhuizers:
De nieuwe Balkanroute via Albanië:
Een kennismaking met b.g. journalist Fausto Biloslavo:
Nigel Farage bevestigt dat elke landverhuizer zich nu een Afghaan noemt… zoals elke Marokkaan, elke Libiër, elke Egyptenaar…. zich na Merkels welkomboodschap een Syriër noemde:
Onze redactie struinde op het www op zoek naar “Afghanen-die-de-hel-van-de-taliban-ontvlucht-zijn”:
Deze video over een gerenommeerd hotel in Scarborough, waar de Britse regering de Afghaanse gasten ondergebracht heeft, laat weinig of niets aan de verbeelding over. Schakel ondertiteling + vertaling in via icoontjes onderaan.
Luc Dhondt is één der reizende vlaggers van Ivan Mertens zaliger. Hij schrijft nog steeds een nieuwsbrief over het reilen en zeilen van de voormalige “Vlaanderen Vlagt” nomaden, de Vlaamse Beweging, de stuiptrekkingen van het land b én de bemoeienissen der politici. Over de dadendrang der vlaggers is hij in het algemeen eerder ontgoocheld. Ondanks zijn herhaalde oproepen, blijft de inzet nogal magertjes. Steeds meer lijkt het erop alsof de wapperende leeuw vervangen werd door de Jupiler/Coca Cola-tricolore vlag van het land dat niet het mijne is. Ivan Mertens heeft zich waarschijnlijk al honderden keren omgedraaid in zijn graf!
Wij hebben in het verleden geprobeerd Lucs nieuwsbrief integraal over te nemen, kwestie van de vinger aan de pols te houden, maar de techniek – en/of onze beperkte kennis van “het a en o” der digitale communicatiemogelijkheden laten dit niet toe. Immers, als een document met andere software opgemaakt is, dan kunnen wij dit – gedeeltelijk – overnemen op voorwaarde dat we alle onderliggende opmaakprogramma’s verwijderen en de onze toepassen. Waarbij als gevolg dat het opzet van het origineel verdwijnt en men een chaotisch samenraapsel van tekst, afbeeldingen, tekeningen e.d. te voorschijn tovert.
Dit gezegd zijnde, selecteren we dit stukje – platte – tekst (technische beschrijving zonder bijbedoelingen) uit zijn bericht van gisteren, m.n. dat over Vlaanderen Vlagt, kortweg VL2.
“De tijd van toen…
Is Vlaanderen Vlagt…” Vergangen, vergessen, vorüber L”?
Mag ik, ter info, voorzichtig en bescheiden, teen en tander corrigeren?
Neen, het was niet allemaal rozengeur en zonneschijn! Vlaanderen Vlagt had geen duizenden leden en honderden vooral vergaderende bestuursleden maar deed het met “een Special Force” van enkele tientallen min of meer vaste actievoerders. De meesten waren in de fleur van hunnen sleet. Hun aanvoerder, ene I. M., was gene gemakkelijke mensch! Hij eiste veel discipline van zijn vlaggers maar nog veel meer van zichzelf. Zijn naam én geesteskind VL² zijn blijkbaar uit de “officiële” geschiedenis van de Vlaamse Beweging geschrapt. Toen wij in de beginperiode door politiek en media geviseerd werden en nog slaag kregen, meestal van Vlaamse “andersdenkenden”, ging hij steeds voorop en incasseerde de eerste klappen. Van 2002 tot 2007 presteerde Vlaanderen Vlagt gemiddeld 120 actiedagen per jaar. Zelf heb ik zo een 300 keer ergens met een vlag gestaan, tot ik in 2008 een knieprothese en het jaar daarop ook een heupprothese moest laten “monteren”… Ik keek vooral op tegen die lange acties met een zwerfwagen… Velen dachten dat het een plezierreisje was maar twee weken, met z’n zessen in zo een kleine ruimte, was heel belastend! Na één zulke actie wou ik al anderen het “voorrecht” geven maar die moeilijke mensch kon zo overtuigend uit de hoek komen… In al die jaren werd er bij mijn weten maar twee keer vergaderd L… (“Vergaderen kunnen wij nog altijd als Vlaanderen onafhankelijk is!” – I. M.).
Dat alles zonder één frank/eurocent subsidie van de Vlaamse Gemeenschap maar met de sponsoring van goedgezinden, van “de penning van de arme Vlaamse weduwe” en de verkoop van vlaggen!
Blijkbaar stonden wij toen ((en nu nog steeds J) aan de verkeerde kant van de geschiedenis van de deftige Vlaamse Beweging en mogen/moeten wij nu met recht en reden doodgezwegen worden!
In “Runners World” van januari 2003 (toen onder de redactie van Ivan Sonck!) deed “top”journalist Maarten Michielsen ons boekje eens goed open over het schandalig misbruik van de sport voor politieke doeleinden:
“Opgepast, dit zijn professionele huurlingen van het Vlaams Blok! Gepatenteerde vechtersbazen bovendien! Niks dan miserie met die gasten! Zowel de bestuurslui als de sympatisanten komen uit extreemrechtse hoek! Sluw en gewetenloos!” zegt een organisator uit de atletiek die liever anoniem blijft! Voor onze tegenstanders waren wij “Professionele huurlingen van het Vlaams Blok!” (Reporter Maarten Michielsen in Runners World, januari 2003).
Volgens Stefaan De Clercq, de toenmalige voorzitter van de CD&V, werd het imago van Vlaanderen erdoor geschaad! Politieke propaganda via de sport kan en mag niet! Maar hij zou eens een briefje schrijven naar de Vlaamse Volksbeweging: Dat zijn goede vrienden van ons! J
Benno Barnhard vond ons maar “Vlaamse boerenlullen die in de Royal Albert Hall met hun onbegrijpelijke leeuwenvlaggen stonden te zwaaien!” (Knack 11.01.2006).
Ivan Sonck noemde ons niet lovend “de loopjongens van Vlaanderen Vlagt”! (De Standaard van 18.12.2004).
De goede Vlaming Siegfried Bracke vond die Vlaamse vlag maar een vod…
Bert Anciaux beweerde zelfs dat wij hem tijdens het WK wielrennen in Zolder hadden uitgefloten en hem een vuistslag hadden verkocht! Ik heb hem één keer ontmoet. Dat was in Athenetijdens de Olympische Spelen. Hij was toen minister van Cultuur en Sport. Toen hij aankwam met een ottoke van het IOC gingen wij hem gewoon goede dag zeggen (zonder goedendag!). Hij begroette ons met: “Ha, zijde gullie d’er ook?” J. Als ’t goed is zeg ik het ook!
Toen I. M. ook de officiële leeuwenvlag (met rode tong en dito klauwen, ”de janet” J) te koop aanbood was bij de harden van de Vlaamse Beweging het kot te klein maar I. vond dat een kat zwart of wit mag zijn… als ze maar muizen vangt!
“Hendrik Conscience leerde zijn volk lezen; wij leren het vlaggen!” (Erik Hebbelinck zaliger, vlagger van het eerste uur – De Morgen, 02.04.2011).
De actievoerders werd niet naar hun politieke voorkeur gevraagd en zelf groenen hebben ooit meegedaan! Uiteraard waren de meesten VB’ers en N-VA’ers.”
Tot zover Luc Dhondt in zijn nieuwsbrief “Vlaanderen Vlagt Verder”, nr. 473 van 28 september 2021. Wie deze graag zou ontvangen, stuurt een mailtje naar luc.dhondt2@telenet.be.
Over het verleden en Ivan Mertens gesproken: enkele maanden voor zijn overlijden werd hij door het 11 julicomité, de Gulden Sinjoren, uitgenodigd als gastspreker. Wellicht de langste toespraak die Ivan in zijn leven gehouden heeft… Het was snikheet en het publiek smachtte naar verfrissing… De vaten bier stonden te wachten… Achteraf bezien was het een mooi huldebetoon aan Ivan. En – belangrijk – Ivan kon er zelf mee van genieten. Angeltjes publiceerde na zijn overlijden dit in memoriam.
Houdt er niemand rekening met de gevoelens van de postbode? Waarom moet uitgerekend hij de boodschapper zijn dat de Vlaamse regering de broodwinning van Somers ziekelijk konijntje wil afpakken?
Als we het passief ondergaan van het corona-scenario bekijken kunnen we enkel verbijsterd zijn! Het is dus aangewezen naar de oorsprong daarvan te kijken, middels een snuif filosofie.
De meerderheid van de mensen aanvaardt het beleid dat tot grote wetsovertredingen en vrijheidsberoving leidt! Dit is maar mogelijk omdat hen, meestal via de media en overheid, een aantal premissen (vastgelegde aannames van een werkelijkheid) worden aangeduid, waaraan niet mag/kan getwijfeld worden. De aanloop tot deze toestand begint niet bij de start van het corona-tijdperk, maar wordt al decennia lang verbreid.
Hier dienen we te herhalen wat het diabolische als uitgangspunt heeft: de realiteit dient opgevat zoals een individu dit vanuit zijn zelfstandig denken ziet. Er is dus een tweedeling, die niet enkel religieus versus ongelovig is; het komt erop neer dat de mens wilsbekwaam zelf de lijnen van zijn handelen en ethiek vaststelt. De andere zijde, waaronder diegenen die in transcendente wezensvormen gelooft, stelt dat de “waarheid” en “werkelijkheid” apart van de persoonlijke mening bestaan.
De bron van de overtuiging, die de “mens” voorhoudt dat hij in het universum zijn enige meester is, komt uit het marxisme (beïnvloed door de Verlichting). Het communisme heeft getracht, met geweld en tientallen miljoenen doden, haar theorie op te dringen. Dit begon heel duidelijk voor ingewijden: Karl Marx was een satanist. Hij liet zich, zoals alle revolutionairen steunen en onderhouden door het grootkapitaal uit New York en Londen. Er was niet enkel zijn steun Friedrich Engels, maar de aanstichters van de Russische Revolutie Vladimir Lenin en Leon Trotski werden vanuit de satanische bankerskringen uit New York naar Rusland gestuurd, voorzien van steun. Om hun revoluties te doen slagen, hebben ze aan de lopende band bloedbaden aangericht, zoals Josef Stalin met de Grote Zuivering en de Holodomor en Mao-Tse-Toeng met de culturele revolutie.
In tegenstelling tot wat de massa gelooft, is na de mislukkingen van hun beleid het communisme blijven voortwoekeren. Zoals we nu weten, is aan de wereldtop een coalitie actief van de rijksten der wereld, via het neo-liberalisme tot aan het (Chinese en Cubaanse en Venezolaanse) communisme. In de realiteit zijn de grootste ijveraars voor een communistisch systeem exact de rijksten op de aarde (de Rotschild’s bezitten ongeveer de helft van alle waarden in de wereld en samen met de andere Bill Gates’ en Georges Soros’ willen ze eigenlijk alles tot hun bezit maken. Dit d.m.v. de “kritische theorie” waarmee de Frankfurter Schule vanaf 1968 alle waarheden via het nihilisme wilden leiden naar de communistische dialectiek (de uitleg van de maatschappij vanuit marxistisch standpunt).
Een belangrijke mijlpaal voor de verdwazing en de stuitende tirannie die we nu beleven ligt dus in het welslagen van het programma van deze Frankfurter Schule (enkele auteurs : Max Horkheimer, Theodor Adorno, Erich Fromm, Herbert Marcuse en Jean-Paul Sartre). De mars door de instellingen heeft heel het middenveld opgepeuzeld en zelfs de “Kerken”, waaronder de Katholieke Kerk grotendeels in haar macht gekregen. Een goed voorbeeld daarvan in Vlaanderen zijn de “jeugdbewegingen”, waar geen snippertje geheel gebleven is van de oorspronkelijke religieuze overtuiging of inzet voor de vrijheidsemancipatie van Vlaanderen. Om te begrijpen dat zaken zoals de “corona-strijd” blindelings geïntroduceerd kunnen worden bij deze jeugd, maar ook aan de universiteiten, moet men weten dat er een volledige leegte heerst omtrent het besef in vaste ijkpunten.
De (deels ondergrondse) strijd van het wereld-communisme heeft zich geopenbaard door de strijdpunten, waarmee het vermolmde Westen, volledig kan verpulverd worden. (De woke – cancel culture, de ongebreidelde immigratie, de vroegseksualisering van de jeugd, de strijd tegen de traditionele familie). Als we, met een aantal vrije geesten, dan ook opperst verzet plegen, dan is het zoals bij een voetbal- of tennismatch: we spelen steeds in opperste verdediging op eigen speelveld. Zelfs de meest onverdachte denkers laten zich in die dialectiek insluiten, zoals een Luc Pauwels, die in een nieuw boek stelt dat Joris van Severentoch geen fascist was….. Bij elke uitspraak die we doen, moeten zelfs “Germaanse heidenen”, zich eerst positioneren als niet-racistisch en vrij van antisemitisme. Alsof eender welke hoeveelheid van “Pilatus-houdingen” ook maar enige invloed heeft op de “talmoedische dwang” om eender wie, op welk moment ook, als antisemiet te betitelen.
De strijd om het louter overleven van ons duizendjarig denkkader is uiterst summier geworden. Hoewel er veel verzet losbreekt, hebben de satanische machten (bv. Democrats in de VSA, La République en Marche in Frankrijk) de teugels vast in handen. Ze hebben daartoe het voordeel de media al ruim op voorhand ingepalmd te hebben. Een ander voorbeeld zien we aan de verkiezingsuitslag in Duitsland: de AfD gaat daar achteruit : dit is m.i. te wijten aan de wankelmoedige houding van de partij inzake het bestrijden van de coronadictatuur en het uitrangeren van volksnationale figuren. Ze hebben ze wel succes in Saksen en Thüringen met een volksverbonden opstelling!
Juist deze houding wijst erop dat het Rassemblement National in Frankrijk geïnfiltreerd is en op een schandelijke wijze de corona-dictatuur laat links liggen. Dit zal leiden tot een grote afkalving van deze partij. Hetzelfde zien we in Vlaanderen, waar noch het Vlaams Belang noch de N-VA een halt durven toeroepen aan de terreur tegen eigen volk (ook niet inzake de behandeling van de Vlamingen in Brussel). Gaan deze Vlaamsgezinde krachten zo geen deel van hun aanhang zien verdwijnen?
Het is heuglijk nieuws dat de muilkorven/slavenmaskers (voorlopig?) worden afgeschaft, maar wat gaan onze vertegenwoordigers doen als de pandemie zijn verwoesting gaat beginnen, door de vernietiging van het natuurlijk immuunsysteem door de vaccinaties? Gaan ze mee alle ongevacccineerden en critici opsluiten of tot paria’s maken?
Tot slot: pleeg verzet. Aanvaard de zgn. realiteit niet en storm in het wilde (Ernest Van der Hallen)! De neo-liberale dictatuur van de vrijmetselarij moet beëindigd worden! Geen Judassen in ons midden! Wat één bende aan verwoestingen kan aanrichten bewijst de familie Anciaux die er dan nog een boek over geschreven heeft (Over generaties). Doorbraak-recensie: “In het utopisch universum van de gewezen Vlaamse minister van Cultuur kunnen allochtonen aan de Brusselse lokketten in het Arabisch worden bediend.“
Tot slot nog enkele uitspraken:
Onnadenkend respect voor de overheid is de grootste vijand van de waarheid. Albert Einstein.
Ik ben een diep religieuze ongelovige. Dit is een enigszins nieuwe religie. Albert Einstein.
We weten nog steeds niet één duizendste van één procent van wat de natuur ons heeft geopenbaard. Albert Einstein.
De tegenstelling tot liefde is niet haat. Het is onverschilligheid. Nazijager Elie WieseL.
Dat laatste citaat van Elie Wiesel is bestemd voor de grote massa van Vlamingen die absoluut onverschillig zijn t.o.v. hun vaderland Vlaanderen, hun symbolen en vooral het lot van hun nageslacht.
Tot onze grote frustratie werden wij gedurende 16 lange dagen en nachten uitgeschakeld door wereldverbeteraars waarvan wij de naam niet weten, door een gerichte internet-aanval op ons bestaan, op onze boodschap, op onze vrijheid van meningsuiting, op onze Vlaamse identiteit.
Vandaag beginnen wij met dit eerder ingetogen Hallelujah van Il Divo – in de hoop dat onze vreugde voor de terugkeer niet van korte duur is. Het Hallelujah van Händel houden we voor een andere gelegenheid – als we ons geruster voelen dat we niet eerstdaags weer het slachtoffer worden van een cyberaanval.
Met de stille hoop dat het tij nog gekeerd wordt heeft onze redactie nog steeds op de startpagina het logo van ‘t Pallieterke laten staan. We zijn echter al geruime tijd geen abonnee meer. En neen, we kopen het ook niet in de gazettenwinkel. Ergens, in de loop der laatste jaren, heeft ‘t Pallieterke dàt verloren, of bewust opzij gezet, wat juist de aantrekkingskracht ervan uitmaakte: “Vrij en vrank”.
We gaan hier niet in detail uit de doeken doen waarom we deze mening toegedaan zijn… een goede verstaander heeft maar een half woord nodig! Of misschien toch een heel woord, nl. “mening”. En ja, zoals de meeste van onze tijdgenoten vinden wij dit een zeer spijtige zaak. ‘t Pallieterke… hoorde bij ons, bij onze ouders. Je had het gevoel dat een kameraad in het weekblad verborgen zat, een kameraad die met een vlotte pen schreef wat wij dachten en voelden. Nu niet meer. Al geruime tijd niet meer. Ergens, nadat ene BDW het scherm en de kiezers veroverde, zette ‘t Pallieterke de zeilen naar de wind. Met af en toe een oploefkoers kwestie van de oude garde-abonnees te vriend te houden, om vervolgens terug af te vallen en met de wind vanachter de koers van de minste weerstand te varen.
Dit Pallieterke is niet meer…
Waarom we dit nu schrijven? Wel, omdat Luc Vermeulen, een dierbare vriend, een werkpaard als geen ander voor de Vlaamse Zaak, een soortgelijke ontgoocheling uitte i.v.m. de berichtgeving over de IJzerwake in ons voormalig lijfblad. We citeren:
“Aan de redactie van ‘t Pallieterke. Het weekblad voor mensen met een goed hart en een slecht karakter.
Geachte redactie,
Zoals elke week, voorbije donderdag trouw mijn Pallieterke gaan kopen bij de plaatselijke dagbladhandelaar en dadelijk op zoek gegaan naar het verslag over één van de grootste Vlaams-nationale manifestaties, de IJzerwake.
Wel de ontgoocheling was groot. Ik ben even gaan kijken of ik wel het juiste weekblad gekocht had.
Ik kan me natuurlijk vergissen maar ik denk, en ik ben niet alleen, dat de auteur PVB zelf geen voet gezet heeft op de IJzerwakeweide.
Het komt mij over dat schrijver geen voeling had (heeft) met het gebeuren op de IJzerwakeweide, noch met de bezoekers van de manifestatie. Het is een ‘koud’ verslag dat niet de sfeer meegeeft die heerste tijdens deze manifestatie. Van een Vlaams-nationaal weekblad dat ‘tPallieterke toch is, en hopelijk ook blijft, had ik toch iets meer inleving en meeleven verwacht.
Het hele artikel bleef in feite beperkt tot het beklemtonen dat de opkomst het laagste aantal deelnemers kende sinds het ontstaan van IJzerwake. Ik ben de laatste om die cijfers te betwisten maar er was meer volk dan de organisatoren hadden verwacht rekening houdende met het feit dat IJzerwake vorig jaar niet is kunnen doorgaan omwille van de coronaregels en die regels hebben ook dit jaar voor een aantal Vlamingen nog meegespeeld over al dan niet deelnemen aan de Ijzerwake. Ook de weersvoorspellingen waren niet echt gunstig om volk voor een openluchtmanifestatie te mobiliseren. Verder enkele uittreksels uit de spreekbeurten van de gastspreker en de voorzitter van IJzerwake. En daarmee moesten de lezers het stellen.
Geen vermelding van de staande ovatie die de ‘4 van Mechelen’ te beurt viel toen voorzitter Wim De Wit hen met het bewuste spandoek ‘stop de islamisering’ op het podium riep. Inhoudelijk toch wel een belangrijke politieke stellingname .
Geen woord over de succesvolle nevenactiviteiten zoals het IJzerwakedorp en IJzerfolk. Geen woord over het feit dat na de IJzerwake bij de deelnemers enkel maar positieve geluiden te horen waren over zowel inhoud als organisatie van de manifestatie.
Op het einde van zijn artikel wijst PVB nog eens naar de verdeeldheid in de Vlaamse beweging (ik ken geen enkel volk dat een gelijkaardige strijd voert waar geen verdeeldheid is waar geen verschillende strekkingen tegen elkaar opbotsen). Maar de fantastische samenwerking van meerdere verenigingen en vele vrijwilligers waaronder Voorpost, VNJ en S&V bij de opbouw van het hele IJzerwakegebeuren is PVB volledig ontgaan.
Voor mij alleszins een wat teleurstellend verslag dat helemaal niet de sfeer van de voorbije IJzerwake weergeeft.”
