De N-VA zet vol in op een nieuwe deelname aan de federale regering, waarbij sociaal-economische hervormingen prioriteit krijgen boven communautaire verwezenlijkingen. Op het nieuwjaarsfeest in Mechelen sprak partijvoorzitter Bart De Wever (N-VA) het vertrouwen uit dat de formatiegesprekken eind januari tot een akkoord zullen leiden “met concrete communautaire stappen”. Maar wat die zijn, blijft onduidelijk, zo vindt ook De Standaard. De kritiek vanwege het Vlaams Belang groeit dan ook, waar het gevoel leeft dat de N-VA haar Vlaamse kernwaarden opnieuw opoffert.
Hoewel de N-VA traditioneel haar Vlaams-nationalistische standpunten hoog in het vaandel draagt, lijkt de partij zich te schikken in de realiteit van beperkte communautaire vooruitgang volgens Kamerlid van het Vlaams Belang, Barbara Pas. De Wever benadrukte afgelopen weekend dat het communautaire niet helemaal wordt opgeborgen, maar kon weinig concrete voorbeelden voorleggen. “Het zal niet niets zijn”, zei hij, zonder verdere details te geven.
De opschuiving van de Vlaams-nationalistische prioriteiten lokt scherpe kritiek uit bij het Vlaams Belang. Barbara Pas liet optekenen dat de N-VA “Vlaamse belangen blijft verkopen voor Belgische illusies”. Volgens haar bewijst de koers van de N-VA dat de partij haar kiezers steeds opnieuw teleurstelt door Vlaamse onafhankelijkheid uit te ruilen voor deelname aan een Belgische regering.
Ook Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken reageerde scherp op X en Facebook. “Wil De Wever nu communautaire hervormingen of niet? De journalisten weten het niet. De N-VA’ers weten het niet. En hij weet het waarschijnlijk zelf ook niet”, sneerde hij. Volgens Van Grieken is één ding wel duidelijk: “Ze komen er niet.”
Afwezig op het feest was Sander Loones, vaak genoemd als opvolger van De Wever. Hij heeft echter laten weten niet geïnteresseerd te zijn in het partijvoorzitterschap en wil zich focussen op lokale politiek en institutionele hervormingen – een ironische prioriteit, volgens het Vlaams Belang, gezien het gebrek aan vooruitgang op dat vlak.
“In Antwerpen heb ik de socialisten buitengewerkt nadat ze 90 jaar aan de macht waren. In Vlaanderen hebben we ze na 20 jaar buitengezet en nu op het federale niveau na 25 jaar. Eindelijk zitten de socialisten in de oppositie. Ik zou ze graag nooit meer terugzien…”
Bart De Wever op de Franstalige zender RTBF op 8 oktober 2014
Uit Wido Bourels ‘Dagklapper’, aangevuld met beeldmateriaal door onze redactie
Op 3 januari 1972 overlijdt in Avignon de Vlaamse houtsnijder, tekenaar, graficus en schilder Frans Masereel. Hij werd in 1889 in Blankenberge geboren als zoon van een welgestelde Gentse Franstalige familie. Vader was textielfabrikant in de Arteveldestad.
Masereel volgde een tekenopleiding aan de Gentse Academie. Hij leerde etsen bij de kunstenaar Jules De Bruycker. Hij zou later een van de voornaamste grafische kunstenaars van zijn tijd worden.
Tijdens wereldoorlog I, weigerde hij als pacifist de Belgische oorlogswetten te volgen en werd als dienstweigeraar beschouwd. Het zou nog tot 1929 duren voor hij België terug binnen mag.
Alhoewel van welgestelde komaf, toch staat hij bekend voor zijn internationalistisch engagement en zijn fascinatie voor de Sovjet-Unie. In 1935-36 behoorde hij tot de Europese linkse kunstenaars, de zogeheten fellow-travellers, die de Sovjet-Unie bezoeken en de lof zingen van het communisme in Europa. Masereel bezocht tweemaal de Sovjet-Unie en ontmoette er kort de Sovjetdictator Josef Stalin.
Naast de vele werken die de sociale strijd illustreren is een deel van zijn oeuvre sterk verbonden met zijn geboortestreek. Vlaanderen werkte inspirerend voor het illustreren van de legende van Tijl Uilenspiegel van Charles Decoster en de gedichten van dichter Emile Verhaeren. En ook in zijn boek ‘Mijn land’*staan de herinneringen aan zijn geboortegrond centraal.
Equihem: Er is ook een band tussen Masereel en de Nederlanden in Frankrijk. Honderd jaar geleden, in 1925 kocht Frans Masereel een bescheiden vissershuisje in Equihem, een vissersdorpje bij Bonen. Daar deed hij inspiratie op voor zijn vele werken, schilderijen, aquarellen en tekeningen waar de zee, de duinen, de schepen en het vissersvolk een plaats krijgen.
Zijn laatste wens was om in Vlaanderen te worden begraven. Zijn graf bevindt zich op de Campo Santo begraafplaats in Gent-Sint-Amandsberg.
*Deze film, getiteld “Mijn Land”, kunnen wij om een onbekende reden niet insluiten. U kunt hem echter bekijken door op dit bruggetje te klikken: https://youtu.be/IAPlsczg7xw
Onderstaande film geeft een lezing weer over Masereels grafische werk van en op een stedelijke omgeving:
En deze tentoonstelling toont de veelzijdigheid van Masereel aan:
Een merkwaardige tocht van Masereels “Werk“: de taal is Duits, werd op de kop getikt voor $ 2 op een rommelmarkt in New York, belandde op de Antiques Roadshow en werd door Ken Sanders geschat op $ 1000 @ $ 1500. Randopmerking: aardrijkskunde was nog nooit het sterkste punt bij de Amerikanen als ze er geen millitaire basis kunnen neerplanten… Blankenberge ligt volgens Ken, de “kenner”, in Nederland…
Wie dacht dat we het hier over het gebruikelijke gereedschap gingen hebben voor leerkrachten die leerlingen opleiden bij praktische – zeer welgekomen – beroepen zoals in de hout- en metaalbewerking, mag zich over iets anders beraden. We hebben de lezer op het verkeerde paard getild. We hebben nl. de “moderne” woordenschat vertaald naar een taal die in onze jeugdjaren gebruikelijk was. Eigenlijk had de hedendaagse titel moeten luiden: “Toolkits voor leerkrachten die genderrollen willen bespreken”, waarbij “genderrollen” staan voor alle ingebeelde, aangepaste, omgebouwde geslachten die naar verluidt steeds meer toenemen, of – zo niet op natuurlijke wijze – dan via betaalde medische ingrepen of dure medicatie kunnen verwezenlijkt worden.
Dus, we gaan verder, ziehier de toolkits die de leerkrachten kunnen gebruiken om het thema ‘gender’ bij te brengen. Dit voor kleuters, basisschool en secundair. Dit is niet zo onschuldig. Het dogma erachter is, je gender is belangrijker dan jouw geslacht. Het biologische wordt ontkend. Heb je een baarmoeder en eileiders of ben je voorzien van een penis en zaadballen, dan hoeft dat niet noodzakelijk te betekenen dat je van het vrouwelijke, resp. mannelijke geslacht bent. Dàt wat je in je hoofd bent, dàt ben je of kan je worden.
De minimumdoelen van de overheid vragen niet dat deze genderideologie gegeven wordt in de klas. Ze vragen enkel respect voor elke persoon. Maar dat is niet naar de zin van zgn. “kenniscentra” die de twee geslachten – mannelijke en vrouwelijke- over boord hebben gegooid voor afgeleide, perverse versies waarbij het normale niet meer aanvaardbaar is.
Waarom drukken Sensoa, Evras, Rosa.vzw en Cavaria deze agenda zo door? Het is zeker niet de wens van de ouders dat hun kinderen hiermee beïnvloed worden.
Noteer hierbij onderaan de slogan van de Vlaamse overheid:
“Vlaanderen is zorgzaam en gezond samenleven”.
Dries waarschuwde reeds een jaar geleden:
Hij vermeldt in b.g. video dit boek: “Het varken dat een lammetje is” … het mocht zowaar “De zilveren griffel” winnen! Op zich een onschuldig verhaaltje, denk je op het eerste zicht, maar dàt is het niet. De alle-geslachten-wc wordt in de film ook vernoemd. Het is gewoon een eerste stap naar “iedereen mag zijn wie hij/zij/het/? wil zijn” of naar een hersenspoeling van onze kleuters.
Uit Wido Bourels ‘Dagklapper’, door onze redactie aangevuld daar waar mogelijk met documentatie
IN 2025 IS HET….
25 jaar geleden, in 2000, dat de vuurwerkfabriek van Enschede (NL) ontplofte met 22 doden en vele gewonden tot gevolg; (zie video 1 onderaan)
50 jaar geleden, in 1975, dat ik naar Antwerpen vertrok om er één jaar te werken om mijn kennis van de Nederlandse taal te vervolmaken;
50 jaar geleden, in 1975, dat architect Flor van Reeth in Lier overlijdt. Samen met Felix Timmermans en Ernest van der Hallen was hij de stichter van De Pelgrim, een beweging van Vlaamse, katholieke en eigentijdse kunstenaars. (zie ‘Historiek van de Pelgrim-Beweging)
75 jaar geleden, in 1950, dat de derde Frans-Vlaamse kultuurdag in Waregem wordt besloten met de opvoering van ‘De Gekroonde Leersse’ van Michiel de Swaen; (zie video 2 onderaan, echter niet in Waregem, maar wel in het Vondelpark, Amsterdam)
100 jaar geleden, in 1925, dat de Frans-Vlaamse voorman Jean-Marie Gantois vertegenwoordiger van het ANV voor de Franse Nederlanden werd; (zie Encyclopedie van de Vlaamse Beweging)
175 jaar geleden, in 1850, dat Alfons de Cock, schrijver, folklorist en grondlegger van de wetenschappelijke volkskunde in Vlaanderen werd geboren; (zie Encyclopedie van de Vlaamse Beweging)
600 jaar geleden, in 1425, dat de KU Leuven als eerste universiteit in de Nederlanden werd opgericht door hertog Jan IV van Brabant; (zie video 4)
800 jaar geleden, in 1225, dat gravin Johanna van Vlaanderen, last heeft met een bedrieger die beweert haar vader, Boudewijn IX, te zijn; En zo kan ik nog een tijdje doorgaan. Nog materiaal genoeg dus om deze rubriek ook in 2025, te voeden!
Wido Bourel
Video 1: vuurwerkramp Enschede
Video 2: De gekroonde leersse, Vondelpark, Amsterdam
Video 3: 218 meesterwerken
Video 4: feestelijke herdenking van 600 jaar KU Leuven
“Er gaan deze dagen stemmen op om een werkgroep in het leven te roepen die de belangen en de promotie van de Nederlandse taal in Frans-Vlaanderen, en breder in de Franse Nederlanden, zou coördineren.
Ik heb uiteraard niets tegen het principe van een coördinerend werkgroep, tenminste als deze groep geen oogkleppen draagt en breed openstaat voor alle maatschappelijke strekkingen die het Nederlands steunen.
Het doel van de werkgroep moet wel helder gedefinieerd worden. Het doel is m.i. de Nederlandse taal officieel te erkennen als regionale taal in de HdF, en dit in plus van de twee bestaande streektalen die reeds beschermd zijn. En niets anders. Ik stel momenteel vast dat doelen, middelen en argumenten een beetje door elkaar worden gehaald. Het Nederlands als ‘taal van de buren’ is een argument en geen doel; het Nederlands als ‘geschreven standaardtaal’ is eveneens een vaststelling en argument. Het is vanzelfsprekend en geen doel.
Er worden momenteel namen van lokale politici genoemd die het project kunnen ondersteunen. Ze zijn welkom. Maar steun moeten we eerst zoeken en vinden in het middenveld, de cultuur, de economie, het onderwijs, enz. Precies om aandacht te eisen van de politiek die het momenteel zo goed als volledig laat afweten.
Ik lees dat verenigingen uit Vlaams België geen lid kunnen worden van dit collectief. Over Nederlandse verenigingen wordt niet gesproken. Wat met verenigingen die actief zijn aan beide kanten van de schreve? Ook als men dit beslist zal de tegenstander ons steeds associëren met irredentisme, enz. In plaats van deze jakobijnse methode toe te passen stel ik daarom voor dat men de deur openlaat voor verenigingen die aantoonbaar aan beide kanten van de schreve actief zijn. Redelijk is wel dat men in dit Collectief streeft naar een meerderheid van verenigingen aan ‘Franse’ kant. Niet minder maar ook niet meer. De tijd om een identiteitskaart te laten zien bij het passeren van de schreve is al lang voorbij.
Dit zijn de punten die eerst moeten worden opgeklaard om vooruit te gaan.”
Wido Bourel
Lees ook:
In 2022 besloot de Franse regering om het ‘Vlamsch’, het aan het Nederlands verwante oorspronkelijke dialect van dit gebied, voortaan de status van erkende regionale taal te geven. Dat betekent dat er onder andere steun kan zijn voor onderwijs in en over die minderheidstaal. Verneem meer bij: https://neerlandistiek.nl/2023/05/vlamsch-of-nederlands-in-frankrijk/
Naturalisaties moeten we beperken tot mensen van Europese afkomst. In de USA, Canada en Australië (allen immigratielanden) was dat in het verleden ook zo trouwens.
Theo Francken klopte zich op de borst over de zogenaamde verstrenging van de naturalisatieprocedure enkele jaren geleden. Maar waarom zijn er nu dan nog nooit zoveel naturalisaties eigenlijk?
Omdat de man natuurlijk de mensen blaasjes wijsmaakt. Bij de huidige regeringsonderhandeling ligt de naturalisatieprocedure zelfs niet op de onderhandelingstafel. Het zal dus gewoon blijven doorgaan. Totdat de kiezer de bestuurspartijen afstraft en voor verandering kiest. Dat kan enkel maar met Vlaams Belang.
Top-5 nationaliteiten die dit jaar de Belgische nationaliteit verwierven (januari – september):
Prof. Elchardus stelt de juiste vragen vandaag (14.12.24) in de Morgen, maar negeert dat het antwoord al lang gekend is. Het bewijs daarvan wordt immers geleverd door decennia opeenvolgende en consistente beleidskeuzes die maar in één richting gaan: meer migratie, in bijzonder niet-Europese. Daarom wil men geen ernstig debat over migratie. De migratieteller blijft immers aantikken, en dat mag niet in vraag gesteld worden.
Dat terwijl de gevolgen van de migratie van te grote groepen, die te snel komen en te ver van de ontvangende cultuur af staan op elk mogelijk vlak negatief zijn. Men kan er gewoonweg niet naast kijken, en toch doet men ermee systematisch door. Dat is met andere woorden geen toeval, maar doelbewust beleid.
Ze willen doelbewust zoveel mogelijk vreemdelingen importeren en zo weinig mogelijk Vlamingen overhouden. Massamigratie is het instrument om de samenleving te fragmenteren in etnoculturele minderheden, wat finaal resulteert in het afbreken van de politieke macht van de nationale democratie ten voordele van de financiële macht van de globalistische oligarchie.
